NÜFUS Sınırları belirli bir alanda ve belirli bir zamanda yaşayan insan sayısına NÜFUS denir. Nüfusun yapısını ve hareketlerini inceleyen bilim dalı Demografi (Nüfus Bilim)’dir. Nüfus Coğrafyası ise nüfus bilimin verilerinden yararlanarak nüfus dağılışında etkili olan doğal ve beşeri faktörleri araştırır.

Nüfus Coğrafyası’nın 3 temel konusu vardır: 1) Nüfusun yapısını (yaş,cinsiyet,eğitim,sağlık,din, medeni durum,gelir düzeyi...) araştırır. 2) Nüfusun artışını, dağılışını ve göçleri araştırır. 3) Nüfusun hareketlerinden kaynaklanan sorunları araştırır.

İnsan ve doğal ortam arasındaki ilişkiyi inceleyen bilim adamlarının birbirlerinden farklı görüşleri vardır.Örneğin; Vidal de la Blache, doğanın insana karşı üstünlüğünü savunur. Whitbeck, doğanın hükmedici değil yol gösterici olduğunu ve insanın doğayı değerlendirdiğini söyler. E.C Semple ise doğanın insanı zorluklarla karşı karşıya getirerek onun ilerleme arzusunu ve zekasını geliştirdiğini savunur.

Aslında insan doğal çevreden etkilenir, onu değiştirir ve tüketir Aslında insan doğal çevreden etkilenir, onu değiştirir ve tüketir.Bu değişim ve tüketim etkisi 18.yy’da Sanayi Devrimi’nin gerçekleşmesiyle birlikte ivme kazanmış ve günümüze kadar sürekli artış göstermiştir. Nüfusun doğal çevreyi etkileyebilme ve değiştirebilme gücü üzerinde çeşitli faktörler rol oynar.Bunlar: Nüfusun miktarı Nüfus dağılışı Nüfusun ekonomik faaliyetlerinin türü ve gelişme düzeyi Nüfusun kültürel özellikleri

%71 %29 Yeryüzünün % 71’i yerleşmenin mümkün olmadığı okyanuslardan oluşur. Karaların oluşturduğu % 29’luk kısımın ise sadece % 17’si yerleşmeye uygun alanlardan, %12’si ise yerleşmeye elverişli olmayan yerlerden meydana gelir.

Yerleşmeye ugun olan alanlara ÖKÜMEN ,yerleşmeye uygun %17 %12 Yerleşmeye ugun olan alanlara ÖKÜMEN ,yerleşmeye uygun olmayan alanlara ise ANÖKÜMEN sahalar denir.

ÖKÜMEN SAHALAR: ANÖKÜMEN ALANLAR: Akarsu havzaları Eğimi az düzlükler Verimli tarım alanları Bol yağışlı nemli bölgeler Maden havzaları Ulaşımın kolay olduğu alanlar Ilıman iklim bölgeleri ANÖKÜMEN ALANLAR: Çok eğimli yamaçlar Kalıcı kar ve buzullarla kaplı yüksek dağlık kesimler. Kutuplar Bataklık alanlar Sıcak kuşakta aşırı sıcak ve aşırı nemli yerler Şiddetli kuraklığın yaşandığı yerler, Çöller

Dünya nüfusunun dağılışını incelediğimizde tüm kıtalara homojen bir şekilde dağılmadığı görülür. %61 %13.9 %11.4 %8.2 %4.9 %0.6

Kıtaların en sık ve en seyrek nüfuslu yerleri : ASYA; Muson Asyası (G.ve GD. Asya)’sında Ganj, İndus, Gökırmak, Sarıırmak ve Yang Çe gibi büyük akarsu havzaları; GD.Asya adaları, Japonya ve Ortadoğu Bölgesi kıtanın en sık nüfuslu yerleridir. Gobi, Kızılkum, Karakum, Ragistan gibi çöl alanları; Tibet Platosu ve Himalayalar gibi yüksek kesimler; toprağın yılın on ayı donduğu soğuk Sibirya Bölgesi ise en seyrek nüfuslu alanlardır.

KUZEY AMERİKA; Elverişli iklim koşulları, yerleşmeye uygun düzlükler ve zengin maden yataklarının varlığı nedeniyle nüfus, K. Amerika’nın doğusunda toplanmıştır. Orta Amerika da sık nüfuslanmış alanlar arasında yer alır. Kıtanın batısındaki Kayalık Dağları ve Kolorado Çölü ile soğuk Alaska ve K. Kanada kesimleri ise seyrek nüfusludur. GÜNEY AMERİKA; And Dağları, Atamaca Çölü, aşırı sıcak ve nemli Amazon Havzası kıtanın seyrek nüfuslu alanlarını oluştururken diğer kesimlerin sık nüfuslandığı görülür.

AFRİKA; kıtada nüfus daha çok Akdeniz kıyılarında, Nil Nehri çevresinde ve Kap Bölgesi’nde toplanmıştır. Aşırı sıcak ve nemli Kongo Havzası, Sahra ve Kalahari Çölleri en seyrek nüfuslu yerleridir. AVRUPA; Avrupa kıtasının Soğuk Kuşak’ta toprakları bulunan İskandinav Yarımadası dışında kalan tüm alanları sık nüfusludur. OKYANUSYA; Nüfus daha çok kıtanın Akdeniz İklimi özellikleri taşıyan GB. ve GD. kesimlerinde toplanmıştır. Büyük Viktorya Çölü’nün bulunduğu kıtanın orta ve doğu kesimleri ise seyrek nüfusludur.

NÜFUS SAYIMI İngiliz iktisatçı Thomas Malthus 1798’de yayınlanan bir araştırmasında Dünya nüfusunun geometrik olarak, gıda üretiminin ise aritmetik olarak artma eğiliminde olduğunu, bu durumun açlık ve doğal kaynaklar uğruna savaş tehlikesini doğuracağını savunmuştur. Bu tehlikeye karşı kitle halinde nüfus planlaması yapılmasını ve doğal kaynakların korunmasını önermiştir. Nüfus planlamasının yapılabilmesi için nüfus sayımlarına ihtiyaç duyulduğundan 19..yy’ın başlarından itibaren Dünya’da nüfus sayımları önem kazanmaya başladı.

Ülke kalkınmasının gerçekleşebilmesi için eldeki mevcut kaynakların bilinmesi ve buna göre bir planlama yapılması gerekir. Bu amaçla belirli bir günde ülkedeki tüm insanların sayılarının ve özelliklerinin saptanmasına NÜFUS SAYIMI denir. Nüfus sayımlarında iki yöntem kullanılır: de facto; İnsanların sayım esnasında bulundukları yerde sayılması yöntemidir. de jure; Kişilerin daimi ikametgahlarına göre sayılması yöntemidir.