Siyaset Bilimine Giriş Politika Bilimi Açısından Devlet 2. Hafta
Devlet Yüzyıllardan beri var olan bir sosyal olgu Devletin tanımı konusunda çeşitlilik ve görüş ayrılığı Neden; devletin ne olduğu konusunda anlayış farklılığı
Devlet: Farklı yaklaşımlar Devleti “sınıf yapısı” olarak gören yaklaşım Bir sınıfın bir başka sınıfı egemenliği altında bulundurduğu bir örgütlenme Marxistlerle beraber başka ssyologların da yaklaşımı
Devlet, bütün toplumu kapsayan ve birleştiren bir kuruluş [sınıf kavramının üstünde ve ötesinde] Devlet, en üstün bir değer ve başlı başına bir amaç Hegel; Devlet, neredeyse bir yeryüzü Tanrısı
Devlet; Kimilerine göre sadece bir araç Toplum düzeninin ve barışının korunmasını sağlayan bir araç Tek ve egemen bir iktidar yapısı İnsanlar tarafından meydana getirilen bir topluluk; topluluklar topluluğu [Pluralist görüş]
Devleti bir “kötülük” sayan görüş Katlanılması gereken vazgeçilmez bir kötülük Belli bir gelişme süreci sonunda bir gün kendiliğinden yok olacağına inanan görüş [Marxist tez] Kendiliğinden yok olmasını beklemeden bir an önce gitmesi için ne gerekiyorsa yapmak gerektiğini savunan görüş [anarşist görüş]
Devleti unsurlarıyla tanımlayan hukukçuların yaklaşımı “Devlet, milletin hukuki kişilik kazanmış şekli” [Fransız kamu hukuku doktrini] “Devlet; etkili olarak yürürlükte bulunan bir hukuki normlar sistemi
En yaygın tanım; Devletin kurucu unsurları ile yapılan “anlatımcı” tanım [deskriptif] Devletin unsurları: Ülke, insan topluluğu, iktidar üç ana unsur Dördüncü unsur: Hukuki ve siyasal düzen Devlet: “Belli bir ülke üzerinde yerleşmiş, zorlayıcı yetkiye sahip üstün bir iktidar tarafından yönetilen bir insan topluluğunun meydana getirdiği siyasal kuruluş”
Soyut bir kavram olarak devlet Devlet; unsurlarının dışında ve ötesinde, gözle görülemeyen, elle tutulamayan “soyut” bir kavram Realist sosyal bilimciler: “Devleti şimdiye kadar gören olmamıştır” Devlet; kavramsal geçerliğe sahip bir düşünce ürünü Burdeau: “Devlet, insanlar onu düşündükleri için vardır”
Burdeau: “İnsanlar, insanlara itaat etme durumunda kalmamak için devleti icat etmişlerdir” Devlet; iktidarın dayanağı, siyasal toplumun çatısı Devlet; siyasal birleşmeyi ve bütünleşmeyi sağlayan bir “simge”, “sembol”
Devlet; iktidar olgusu İktidarı kullanırken devlet adına hareket İktidarı kullanan siyasetçiler/ yöneticilerle soyut varlık olarak devlet ayrı
Devletin kökeni ve doğusu Bugünkü anlamıyla devlet yeni bir kuruluş 15. ve 16. yüzyıllar içinde ortaya çıkan Organları itibarı ile devleti görmek için eski tarihlere gidilemez Devlete karşılık gelen status, stato, etat, state kavramları 16. yüzyılda başlar Önceki siyasal topluluklar için için, polis, civitas, republica, regnum Ülkeler arasında çağdaş “sınır” kavramı 16.yüzyılda
Günümüz anlamında devlet, Ortaçağın sonlarında, Yeniçağın başlarında, Avrupa’da feodalitenin çöküşü ve kilisenin siyasal nüfuzunun kırılışı ile birlikte doğar Milli devlet; dağınık ve otoriteler arasında bölünmüş insanları ülke ve millet kavramı etrafında toplayan yeni bir kuruluş Modern devlet; o döneme denk tam benzeri olmayan yeni bir siyasal bütünleşme, yeni ve değişik bir örgütlenme olarak ortaya çıkar
Devletin kişiliği sorunu Devlet, hukuki bir kişilik sahibi Borçlanma, sorumluluğu, sözleşme ve dava ehliyeti tüzel kişilik ile hukuki bir temele kavuşur Hukuki kişilik; devletin devamlılığını sağlama fonksiyonu Devlet; belli bir anda görevde olanlardan farklı bir kişilik Devlette devamlılık Monarşilerde; “Kral öldü yaşasın yeni kral”
Modern hukuk; devletin tüzel kişiliği kavramı “Devleti meydana getirenler değişebilir, devleti yönetenler değişebilir, hükümetler değişebilir, rejimler değişebilir, devlet kalır. Devlet süreklidir.” Yöneticiler, iktidar üzerinde subjektif bir hak sahibi değildir. Devletin organı olarak kendilerine hukuk tarafından tanınan “yetkileri” kullanırlar Çağdaş hukuk devleti kavramının gelişimi
Politika bilimi açısından devlet Siyasal kuruluşların en genişi, en gelişmişi, en iyi örgütlenmişi, en kapsayıcı olanı Devlet; “kurumlar kurumu” Siyasal faaliyetlerin genel çerçevesini ve kadrosunu oluşturur Devlet, soyut bir kavram, amprik araştırmalar için uygun değil
Devlete hukuki kişilik tanınmasından mistik devlet anlayışına [üsütün ve tarafsız hakem olarak devlet, daha çok otoriter rejimlerde] Devlet, tarafsız, herkesin iyiliğini düşünen, üstün bir varlık anlayışı doğru değil Otoriter rejimlerde kullanılan “üstün devlet” anlayışı aldatıcı bir varsayım “Devlet Baba” imajı kitleleri yönetme aracı Devlet, onun adına hareket eden insanlardan ayrı değil
Devlet adına yapılacaklardan bazı sınıflar daha çok yararlanabilir “Ülke yararı”, “halk ve millet yararı” ileri sürülse de Kararlar, devlet otoritesini arkasına alsa da siyasal tercihler etkili