AVRUPA BİRLİĞİ HUKUKU 18-19 BAHAR DÖNEMİ

Öncüler Konrad Adenauer Alcide De Gasperi Winston Churchill Fransa Planlama teşkilatı Başkanı Jean Monnet’in planından hareketle Dışişleri bakanı Robert Schuman 9 Mayıs 1950 de yayınladığı deklarasyon (Schuman Deklarasyonu) ile Avrupa bütünleşmesinin hukuki ve entelektüel temelini atmıştır. Bu deklarasyon Fransa ve Almanya’daki kömür ve çelik üretiminin denetimini ortak bir üst otoriteye devretmeyi önermiştir. Bu kurul uluslar üstü olacak ve diğer devletlere de açık olacaktı. Böylece Almanya ve Fransa arasında denge sağlanmış olacak ve savaşın hammaddesi olan kömür ve çelik üretimi de kontrol altına alınacaktı. Robert Schuman Jean Monnet

Önemli Antlaşmalar Paris Antlaşması AKÇT Roma Antlaşması AET-AAET Birleşme Antlaşması –Brüksel Avrupa Tek Senedi -Lüksemburg Maastricht Antlaşması –AB Amsterdam Antlaşması Nice Antlaşması Lizbon Antlaşması AB’nin kuruluşundan itibaren atılan adımları kapsayan antlaşmalar kısaca listede ifade edilmiştir. Hepsi ile ilgili bölümler geldikçe açıklamalar yapılacaktır.

Topluluktan Birliğe AKÇT 18 Nisan 1951 (Paris) Almanya-Fransa ile Belçika İtalya Lüksemburg ve Hollanda 23 Temmuz 1952 – 23 Temmuz 2002 Avrupa Topluluklarının üçü de 1950’li yıllarda kurulmuştur. İlk aşamada Paris Antlaşması ile Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu; Schuman planını destekleyen Almanya ve Fransa ile Belçika, İtalya, Lüksemburg ve Hollanda bu antlaşmayı imzalamıştır. Birleşik Krallık imza atmamıştır.

Topluluktan Birliğe Roma Antlaşmaları 25 Mart 1957 Avrupa Ekonomik Topluluğu Avrupa Atom Enerjisi Topluluğu 01 Ocak 1958 Avrupa Topluluklarının üçü de 1950’li yıllarda kurulmuştur. İkinci aşamada Roma Antlaşmaları ile Avrupa Ekonomik Topluluğu ve Avrupa Atom enerjisi Topluluğu Entegrasyonun genişletilmesi ve genel manada ekonomik işbirliği maksatlı bir çalışmanın başlatılması hedeflenmiştir.

Topluluktan Birliğe Birleşme Antlaşması 08 Nisan 1965 Komisyon Konsey 01 Temmuz 1967 Birleşme antlaşması ile birliğin kurumları modern yapıya kavuşturulmuştur.

Topluluktan Birliğe Avrupa Tek Senedi 17 Şubat 1986 (Lüksemburg) / 28 Şubat 1986 (Lahey) Konseyin karar alma işlevinin yeniden yapılandırılması Parlamentonun güçlendirilmesi 01 Temmuz 1987

Avrupa Tek Senesi Genscher-Colombo Raporu 04.11.1981 Topluluklar daha etkin hale getirilmeli Siyasi işbirliği artırılmalı Gerçek bir ortak dış politika Avrupa Siyasi İşbirliği ve böylece Avrupa Birliği Stuttgart Deklarasyonu 19.06.1983 AB’nin kuruluşundan itibaren atılan adımları kapsayan antlaşmalar kısaca listede ifade edilmiştir. Hepsi ile ilgili bölümler geldikçe açıklamalar yapılacaktır.

Avrupa Tek Senesi Stuttgart Deklarasyonu 19.06.1983 Toplulukların geliştirilmesi Dış politikada tek ses olma Kurumların işleyişinin iyileştirilmesi Hukuk normlarının yakınlaştırılması 5 yıl içinde de Devlet ve hükümet başkanlarının AB üzerine bir antlaşmaya imza atması AB’nin kuruluşundan itibaren atılan adımları kapsayan antlaşmalar kısaca listede ifade edilmiştir. Hepsi ile ilgili bölümler geldikçe açıklamalar yapılacaktır.

Avrupa Tek Senesi AB Kuruluşuna İlişkin Antlaşma Taslağı 1984 İtalyan Altiero Spinelli Ekonomik entegrasyon siyasi alana taşınmalı Parasal, sağlık, sosyal yetkilerin Birliği devri Yasalar da federal yapıdaki gibi birlikçe çıkarılabilir Üye devletlerin kaygıları buna mani oldu AB’nin kuruluşundan itibaren atılan adımları kapsayan antlaşmalar kısaca listede ifade edilmiştir. Hepsi ile ilgili bölümler geldikçe açıklamalar yapılacaktır.

Avrupa Tek Senesi İrlandalı James Dooge Haziran 1984 rapor hazırladı Raporda Topluluğun Birliğe dönüştürülmesi Tek pazarın kurulması Avrupa kimliğinin dışarıda tanıtılması AB’nin kuruluşundan itibaren atılan adımları kapsayan antlaşmalar kısaca listede ifade edilmiştir. Hepsi ile ilgili bölümler geldikçe açıklamalar yapılacaktır.

Avrupa Tek Senesi Son olarak Jacques Delors 14.06.1985 Avrupa Toplulukları Komisyonu BEYAZ KİTAP ile reform çalışmalarında yer almıştır 1992 ye kadar iç Pazar kurulmalı Bunun için sınırlar kaldırılmalı Mevzuat farklılıkları giderilmeli AB’nin kuruluşundan itibaren atılan adımları kapsayan antlaşmalar kısaca listede ifade edilmiştir. Hepsi ile ilgili bölümler geldikçe açıklamalar yapılacaktır.

Avrupa Tek Senesi Hükümetler arası Konferans Haziran 1985 Milano İki önemli görevi oldu Dış politika alanında (Avrupa Siyasi İşbirliği) için bir antlaşma ortaya koymak AT antlaşmalarında değişiklik getiren hükümleri içeren bir antlaşa yapmak İkisi birleştirilerek belge Avrupa Tek Senedi adını almıştır. AB’nin kuruluşundan itibaren atılan adımları kapsayan antlaşmalar kısaca listede ifade edilmiştir. Hepsi ile ilgili bölümler geldikçe açıklamalar yapılacaktır.

Avrupa Tek Senesi Avrupa Birliği isteği açıkça ifade edilmiştir Sınırların olmadığı bir iç pazar tarif edilmiştir Kurumların işleyişi iyileştirilmiştir Avrupa konseyi ilk defa bu antlaşmada düzenlenmiştir bazı konularda nitelikli çoğunlukla karar alabilmesi sağlanmıştır Yasamaya ilişkin Avrupa Parlamentosunun yetkileri artırılmıştır AB’nin kuruluşundan itibaren atılan adımları kapsayan antlaşmalar kısaca listede ifade edilmiştir. Hepsi ile ilgili bölümler geldikçe açıklamalar yapılacaktır.

Topluluktan Birliğe Maastricht Antlaşması 07 Şubat 1992 Siyasi Birlik adımları AB’nin kurulması Müşterek Para 01 Kasım 1993

Maastricht Antlaşması Avrupa Birliği Antlaşması 07.02.1992 AKÇT-AET-AAET, Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası (ODGP), Adalet ve İçişlerinde İşbirliği Politikası (AİİP) ABA da toplanmıştır. Bunlar üç sütun olarak kabul edilmiştir. AB’nin kuruluşundan itibaren atılan adımları kapsayan antlaşmalar kısaca listede ifade edilmiştir. Hepsi ile ilgili bölümler geldikçe açıklamalar yapılacaktır.

Topluluktan Birliğe Amsterdam Antlaşması 02 Ekim 1997 Kurumların reformu AB ve AET antlaşmalarının değişiklikleri Yeni yargı 01 Mayıs 1999

Amsterdam Antlaşması ABA sonrası AB genişleme gerçekleştirmiş Avusturya, Finlandiya, İsveç 1995’te AB’ye katılmıştır. 1996’da HAK düşünülmüş (Mart Torino) Amsterdam’da hazırlanan Antlaşma üye devletler tarafından imzalanmıştır 02.10.1997 AB’nin kuruluşundan itibaren atılan adımları kapsayan antlaşmalar kısaca listede ifade edilmiştir. Hepsi ile ilgili bölümler geldikçe açıklamalar yapılacaktır.

Topluluktan Birliğe Nice Antlaşması 26 Şubat 2001 AB-Kurumlarının reformu Komisyonlarını yeniden yapılandırılması Konseyde oy ağırlıkları 01 Şubat 2003

Nice Antlaşması Konseyde nitelikli çoğunlukla karar alınması sağlanmış Parlamento maksimum üye sayısı 732 olarak belirlenmiş Genişleme düşünülerek üye sayısı düzenlenmiştir. Yargı alanında düzenlemeler yapılmış ODGP sahasında yakın işbirliği kurabilme sağlanmış Aralık 2000 tarihinde ‘AB Temel Haklar Şartı’ hazırlanıp, Komisyon, konsey ve Parlamento tarafından imzalanıp resmi olarak ilan edilmiştir. AB’nin kuruluşundan itibaren atılan adımları kapsayan antlaşmalar kısaca listede ifade edilmiştir. Hepsi ile ilgili bölümler geldikçe açıklamalar yapılacaktır.

Topluluktan Birliğe Lizbon Antlaşması 13 Aralık 2007 AB’nin daha çalışır ve demokratik hale getirilmesi Küresel sorunlara ağırlık verilmesi Avrupa parlamentosuna daha fazla yetki Konsey Başkanı Birlik Dışişleri ve Güvenlik Politikası yüksek Temsilcisi 01 Aralık 2009

Lizbon Antlaşması Aralık 2007’deki Nice Zirve Toplantısında Avrupa Birliği reform Süreci başlatılmıştır. Yetki sınırlandırması kurma ve denetleme yolları (Katmanlı yetki) Avrupa Birliği Temel Haklar Şartı Antlaşmalara Dahil edilmesi Antlaşmaların anlaşılır olması için basitleştirilmesi AB’de ulusal parlamentoların rolü

Lizbon Antlaşması AB Birlik olarak tek sütun altında toplanmıştır Avrupa Konsey’ine ve Avrupa Merkez Bankasına AB kurumu statüsü verilmiştir AB Dışişleri ve Güvenlik Politikası Yüksek Temsilcisi makamı oluşturulmuş Komiserlerin sayısının azaltılması sağlanmış Konsey’de nitelikli çoğunluk, esas oylama yöntemi olmuş Ulusal parlamentolar Birliğin karar alma sürecine katılımı artırılmış AB Temel Haklar Şartı’nın bağlayıcılığı kabul edilmiş Üye devletlerin AB üyeliğinden ayrılabileceği ilk kez Antlaşmalar için düzenlenmiştir.

Genişleme ve Üyelik Şartları Siyasi Kriterler Demokrasi Hukukun üstünlüğü İnsan hakları ve Azınlık haklarını güvence altına alan kurumların varlığı 1993 yılında Kopenhag Zirvesinde Birliğe üye olmanın şartları belirlenmiştir.

Genişleme ve Üyelik Şartları Ekonomik Kriterler İşleyen bir Pazar ekonomisi Birlik içi rekabetçi baskılara ve diğer piyasa güçlerine karşı koyma kapasitesi 1993 yılında Kopenhag Zirvesinde Birliğe üye olmanın şartları belirlenmiştir.

Genişleme ve Üyelik Şartları AB Müktesebatına Uyum Siyasi Ekonomik Parasal yükümlülükleri yerine getirebilme yeteneği 1993 yılında Kopenhag Zirvesinde Birliğe üye olmanın şartları belirlenmiştir.

Genişleme 1952 1973 1981 1986 1995 Almanya, Fransa, Belçika, İtalya, Lüksemburg ve Hollanda 1973 İngiltere, İrlanda, Danimarka 1981 Yunanistan 1986 İspanya, Portekiz 1995 Avusturya, Finlandiya, İsveç

Büyük Genişleme: Doğu ve Batının Birleşmesi 1989 Berlin Duvarının Yıkılışı – Komünizmin Çöküşü AB Ekonomik Yardım Programının Başlaması 1992 AB Üyelik Kriterlerinin Belirlenmesi: • Demokrasi ve Hukuk Devleti • işleyen Pazar ekonomisi • AB yükümlülüklerini üstlenebilme 1998 Genişleme görüşmelerinin resmen başlaması 2002 Kopenhag Zirvesinde 10 üyelik genişlemenin onaylanması 2004 On yeni AB-Üye devleti: Estonya, Letonya, Litvanya, Malta, Polonya, Slovakya, Slovenya, Çek Cumhuriyeti, Macaristan, Güney Kıbrıs 2007 Bulgaristan ve Romanya AB üyesi oluyor 2013 Hırvatistan 1. Temmuz’da üye oluyor

Genişleme: 6’dan 28’e

Genişleme Sürecinin Geleceği Türkiye, Karadağ ve Sırbistan katılım müzakerelerini yürütmekte Makedonya ve Arnavutluk aday ülke statüsüne sahip Bosna-Hersek ve Kosova potansiyel aday ülke olarak görünmekte

Topluluktan Ayrılma Lizbon Antlaşmasında bu konu ilk kez dile getirilmiştir. ABA Madde 50 bu konuya açıklık getirmektedir. Hukuki amaç: AB hukukunun varlığını tescil Siyasi amaç: AB gönüllülük esası üzerine kurulan bir birlik ve istenildiği zaman ayrılmanın mümkün olduğunu göstermek 23 Haziran 2016 İngiltere’de AB’den çıkma referandumu kabul edildi 29 Mart 2017 tarihinde Brexit müracaatı yapıldı

AB Değerlerinin Korunması Değerlerin Ciddi ve Sürekli biçimde ihlal edilmesi durumunda Değerlerin ciddi biçimde ihlaline yönelik açık bir risk bulunduğunda Hukuk devleti ilkesinin korunmasına yönelik yeni bir mekanizma

AB’nin Özgüllüğü AB’yi Meydana getiren Unsurlar AB’nin Hukuki niteliği Devlet İnsan Kişiler Halklar AB’nin Hukuki niteliği Devlet Niteliği Ulus-üstü Örgüt Niteliği Anlaşmaların imzalanması sırasında devletler ‘Yüksek Akit taraflar’ olarak nitelendirilirler. Bu aşamadan sonra bu kavram ‘üye devletler’ lehine ortadan kaybolmaktadır. AB hukuku devletin statüsünü belirlerken uluslararası hukuktan uzaklaşmaktadır. Devletin egemenlik, eşitlik ve içişlerine karışmama gibi temel prensipler, AB hukukunda esnek bir şekilde benimsenmektedir.

Devlet Devlet yüksek akit taraf olarak nitelendirilir Kavram, Antlaşma sonrası üye devlet lehine ortadan kaybolur AB Hukuku UH tan uzaklaşmaktadır Egemenlik, Eşitlik, İçişlerine karışmama esneklik arz eder Eşitlik ilkesi yerini ağırlıklı temsil ilkesine bırakır İçişlerine karışmama yerine kurumsal otonomi ilkesi gelir Topluluk modelinde, egemenlik sınırlandırılmakta Hükümetler arası işbirliği modelinde devletlerin eşitliği ağırlık kazanır

İnsan-Kişiler Kurucu antlaşmalar kişilerden söz etmemektedir Ayrımcılığın yasaklanması, kişilerin serbest dolaşımı Adalet Divanı bu hususta çalışma yapmış ve vatandaşlara hukuk kişisi statüsünü tanımıştır 1002 Maastricht’te temel haklara saygı duyar hükmünü antlaşma metnine almıştır Lizbon’da bu yaklaşım sürdürülmüştür Birliğin AİHS’ne katılımı da düzenlenmiştir

İnsan-Halklar Halklar arsında daha sıkı bir birliğin temelleri amaçlanmıştır Maastricht’le tesis edilen Avrupa vatandaşlığı AP’nin sadece Avrupa halklarını temsil etmediğini AB vatandaşlarını da temsil ettiğini göstermektedir Avrupa Parlamentosu halkları temsil eden kurum olarak AB kurumları arasında ilk sırayı almaktadır Lizbon’da ‘Avrupa Halkı’ kavramına vurgu yapılmaktadır ‘AP Birlik vatandaşlarının temsilcilerinden oluşur’ (ABA, m. 14/II)

AB’nin Özgüllüğü AB’yi Meydana getiren Unsurlar AB’nin Hukuki niteliği Devlet İnsan Kişiler Halklar AB’nin Hukuki niteliği Devlet Niteliği Ulus-üstü Örgüt Niteliği Anlaşmaların imzalanması sırasında devletler ‘Yüksek Akit taraflar’ olarak nitelendirilirler. Bu aşamadan sonra bu kavram ‘üye devletler’ lehine ortadan kaybolmaktadır. AB hukuku devletin statüsünü belirlerken uluslararası hukuktan uzaklaşmaktadır. Devletin egemenlik, eşitlik ve içişlerine karışmama gibi temel prensipler, AB hukukunda esnek bir şekilde benimsenmektedir.

AB’nin Hukuki Niteliği Avrupa Toplulukları Ulus-üstü nitelik Bütünleşme Doğrudan etki Üstünlük ODGP Hükümetler arası işbirliği AİİP

Devlet Niteliği Ülke, insan ve egemenlik unsurları açısından AB farklı bir özellik ortaya koymaktadır Ülke açısında AB kendi ülkesine sahip değildir, üye devletlerin ülkelerini kapsar, Ülkesel yetkisi tam değildir. Üye devlet ülkeleri üzerinde kendisine tanınan yetkileri kullanabilir. İnsan unsuru açısından uyruk ayrımı gözetmeksizin tüm kişilere yöneliktir. Egemenlik unsuru açısından AB kendisine verilen yetkilerin sınırları dahilinde hareket etmektedir. Sınırsız egemenlik yetkisine sahip değildir. AB devlet gibi özellikler taşımasına rağmen klasik anlamda bir devlet değildir.

Ulus-üstü Örgüt Niteliği Hükümetler arası bir örgüt gibi değerlendirilse de AB karakteristik özelliklerine bakıldığında farklılık arz eder. Bütünleşme (entegrasyon) amacı taşımak dolayısıyla AB ulus-üstü bir örgüttür. UA değil zira, Karşılıklılık esası yok AB hukuku kendine özgü ve üstün Doğrudan etki doğurmakta Ulusal yetkilerin devri söz konusu

AB’nin Yetkileri Yetkilerin AB’ye Devrinde İzlenen İlkeler Sınırlı Yetki İlkesi Zımni yetkiler Tamamlayıcı (İkincil) Yetkiler Birlik Yetkilerinin Sınıflandırılması Münhasır Yetkiler Paylaşılan Yetkiler Eylemleri desteklemek, Koordine etmek tamamlamak üzere kullanılan yetkiler

AB’nin Yetkileri Yetkilerin Uygulanmasında İzlenen İlkeler Katmanlı Yetki İlkesi Orantılılık İlkesi Uygulamada Esneklik İlkesi: Yakın İşbirliği

AB’nin Kurumları KONSEY (Görüşme/Karar) KOMİSYON (İnisiyatif/Yürütme) PARLAMENTO (Görüşme/Karar) AB Hukukunda ‘kurumsal denge’ ilkesi AD tarafından ilk AKÇT çerçevesinde ortaya konulup daha sonra AT için kullanılmıştır. Kurumlar birbirlerinin yetkilerine saygı göstermek zorundadır. İlkenin ihlali müeyyideye tabi tutulmuştur. Yetkiler zamanla değişmiş, üçlü yapıdaki denge de değişikliğe uğramıştır.

AB Hukukunda Kurumsal Denge ilkesi AB Adalet Divanı (ABAD) tarafından AKÇT çerçevesinde ortaya konmuştur. Kurumlar yetki kullanımında diğer kurumların yetkilerine saygı göstermek zorundadır. İlkenin ihlali müeyyidelere tabi tutulmuştur. Üçlü yapıdaki denge zamanla değişikliğe uğramıştır. Konseyin karar alma yetkisi Parlamento ile paylaşılmıştır. KKomisyon'un yetkileri yeniden düzenlenmiş, inisiyatif ve yürütme yetkilerine dokunulmamıştır.

Yeni Birimler Danışmanlık hizmeti veren organlar Ekonomik ve sosyal Komite Bölgeler Komitesi Uzman Birimler Avrupa Çevre Ajansı Europol Eurojust Avrupa Personel Seçme ofisi Avrupa İş sağlığı ve Güvenliği Ajansı AB Uydu Merkezi Avrupa Gıda Güvenliği Kurumu Lizbon Antlaşması ile Avrupa Konseyi kurum haline getirildi Ulusal parlamentoların AB ile ilişkileri kurumsallaştırıldı

Üçlü Yapı ve Çevresi Avrupa Komisyonu Yürütme Avrupa Parlamentosu (Görüşme/Karar) Üye Devletler Uygulama Avrupa Birliği Konseyi (Görüşme/Karar) Ajans Nüfuz veya Karar Avrupa komisyonu (Teklif) Ekonomik ve Sosyal Komite Bölgeler Komitesi (Görüş) Ulusal Parlamentolar Baskı Grupları (Nüfuz) Avrupa Konseyi Harekete Geçirme Karar (istisnai olarak)

Avrupa Birliği (Lizbon Öncesi) Avrupa Toplulukları Çalışma Şekli: Topluluk Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası Çalışma Şekli: Hükümetler arası İşbirliği Adalet ve İçişlerinde İşbirliği Politikası Maastricht Antlaşması ile ortaya çıkan AB, uzun bir süre bu üç sütunlu yapıyla varlığını sürdürmüştür. Lizbon Antlaşması ile bu yapı basit hale getirilmiştir. AB’nin tüm politikaları tek çatı altında toplanıp üç sütunlu yapı birleştirilmiştir.

AB Kurumları Lizbon Sonrası Avrupa Parlamentosu Avrupa Konseyi Konsey (Bakanlar Konseyi) Avrupa Komisyonu (Komisyon) Avrupa Birliği Adalet Divanı Avrupa Merkez Bankası Sayıştay ABA, m. 13/1’de AB’nin kurumlarının sayısı yedi olarak belirtilmektedir. Lizbon antlaşması ile Avrupa Konseyi ve Merkez Bankası Birliğin asli kurumları arasına dahil edilmiştir. Bunlara ek olarak istişare maksatlı Ekonomik ve Sosyal komite ve Bölgeler Komitesi de mevcuttur. Ajans ve Dış Eylem Servisi de Lizbon Antlaşması ile kurulan ek kategorilerdir.

AB KURUMLAR AVRUPA KONSEYİ (ZİRVE) Avrupa Komisyonu (Komisyon) Avrupa Parlamentosu Bakanlar Konseyi (Konsey) Avrupa Komisyonu (Komisyon) Adalet Divanı Sayıştay Ekonomik ve Sosyal Komite Bölgeler Komitesi Avrupa Yatırım Bankası Ajanslar Avrupa Merkez Bankası

Avrupa Konseyi AB patiğinden ortaya çıkmış bir kurumdur 1960tan beri Zirve toplantıları yapılmıştır Aralık 1974 Paris Zirvesinde kurumsallaşma sağlanmıştır İlk defa ATS 2nci maddede yer almış ve yılda iki kez toplanması kararlaştırılmıştır Görevleri Maastricht’te belirlenmiştir Lizbon antlaşması ile de asli organ halini almış ve oluşum ve işleyişi değiştirilmiştir Karar alma yetkisi vardır. Kararlara karşı AD’nına gidilebilmektedir

Avrupa Konseyi-Yapısı Devlet ve Hükümet başkanları, Başkan ve Komisyon başkanından oluşur BDGP Yüksek Temsilcisi toplantılarına katılır. Her altı ayda iki kez olmak üzere başkanın davetiyle toplanır. Başkan 2,5 yıllığına nitelikli çoğunlukla seçilir. Bir defaya mahsus olmak üzere süresi uzatılabilir. Halihazırda başkan Polonya Başbakanı Donald Tusk’tur. Genel İşler Konseyi ile Zirve çalışmalarının hazırlanmasını ve sürekliliğini sağlar.

Avrupa Konseyi-Yetkileri AB’nin işleyişinde esaslı bir rol oynamaktadır. Birliğe gelişimi için gerekli itici gücünü sağlar. Genel siyasi yönelimleri ve öncelikleri belirler. Müdahale yetkisi sınırlı tutulmayıp, genel yarara ilişkin bütün sorunları ele alabilir. Lizbon’la önemli karar alma yetkileri ile donatılmıştır. AB kurumlarına üye atamada ve seçmede ciddi yetkileri vardır. Üyelik kriterleri Avrupa Konseyi tarafından belirlendiği için tam üyelikte belirleyicidir denebilir.

AB Konseyi/Konsey Bakanlar konseyi olarak da anılmaktadır. Komisyon ve parlamento ile birlikte üçlü yapıyı oluşturmaktadır. Avrupa konseyi ile karıştırılmamalıdır.

Konsey-Yapısı Her üye devletin bir bakanından oluşur. Parlamentoya karşı üye devletlerin meşruiyetini konsey temsil eder. Konsey tek organ olup, üye devletler gündeme uygun bakanlarını toplantıya gönderir. Genel İşler Konseyi (Dışişleri bakanlarından oluşur) Dışişleri Konseyi (Dışişleri bakanlarından oluşur) 10 farklı Konsey tertibi söz konusudur. Sadece Dışişleri Konseyinin daimi bir başkanı bulunmaktadır.

Konsey-Yetkileri Önemli karar organıdır. Yasama yetkisini Parlamento ile paylaşır. AP ile Birliğin bütçesini yapar. Antlaşmalara uygun politika belirleme ve koordinasyon işlevini yerine getirir. Yürütmeye ilişkin görevleri vardır. Üçüncü ülke UA örgütlerle uluslararası antlaşmaları akdetme yetkisine sahiptir. Çalışmalarında yardımcı Genel Sekreterlik ve Daimi Temsilciler Komitesi (COREPER) bulunmaktadır.

Konsey-Oylama Yöntemleri Oybirliği Üye devletler ve Birlik açısından önemli konularda uygulanmaktadır. Her üye devlet veto yetkisine sahiptir. Anayasal nitelikli konularda Hassas bazı konularda Ekonomik ve Parasal birliğin temel unsurlarına ilişkin konularda Konseyin Komisyon’un önerisi üzerine hareket ettiği durumlarda Basit Çoğunluk Konsey üyelerinin çoğunluğu kastedilmektedir. 28 üye devletin 15 inin olumlu oy vermesi gerekir. Bir üye devlet için vekaleten ot kullanılabilir. Genel Sekreterliğin organizasyonunu Usule ilişkin konularda ve iç tüzüğünün kabul etmesi Komisyondan inceleme yapmasını ve kendisine uygun öneriler sunmasını Komitelere ilişkin kuralları belirlemesi Nitelikli Çoğunluk Roma Antlaşmasından beri mevcuttur. Üye devletler belirli ağırlıkta oy hakkına sahiptir. Karar için belirtilen minimum oya erişilmelidir. Teklif edile kararın alınabilmesi için 260 oy gereklidir. Konsey üyelerinin en az 15inden oluşan bir çoğunluk gereklidir. % 62’lik nüfus temsil kontrol edilmelidir. Lizbon ile çift çoğunluk sistemi uygulamaya girmiştir. En az 15 üye ve toplam nüfusun % 65 i ve konsey üyelerinin % 55 inin temsil edildiği

Avrupa Parlamentosu Meclis adıyla topluluklarca kurulmuş 1958 yılında Avrupa Parlamenterler Meclisi ismini almış 1962 yılında da Avrupa Parlamentosu ismi 1986 ATS ile kurucu Antlaşmada yer almıştır 1979 dan beri 5 yılda bir AP üyeleri üye devletlerde yapılan eş zamanlı seçimlerle doğrudan seçilmektedir. AB’nin tarihsel sürecine bakıldığında, AP’nin gerek oluşum gerekse yetkileri açısından önemli gelişme sağladığı görülmektedir. Lizbon antlaşması ile, AP, Konsey ile birlikte AB’nin gerçek yasama gücü olmuştur.

AP-Yapısı Birlik vatandaşlarının temsilcilerinden oluşmaktadır. Üyeler doğrudan seçim yoluyla belirlenmektedir. Başkan hariç üye sayısı 750 yi geçemez. Üye devlet en az 6 en fazla 96 sandalyeye sahip olabilir. 2002 yılında belirlenen seçim koşulları şöyledir. Seçimler nispi temsil sistemine göre yapılmalıdır. Doğasını etkilemeyecekse seçim bölgesi bölünebilir Uygulanan seçim barajı % 5i aşmamalıdır.

Ülkelerden Seçilen Üye Sayısı Avrupa Parlamentosu Ülkelerden Seçilen Üye Sayısı Belçika - 21 Bulgaristan - 17 Danimarka - 13 Almanya - 96 Estonya - 6 Finlandiya - 13 Fransa - 74 Yunanistan - 21 İrlanda - 11 İtalya - 73 Hırvatistan - 11 Letonya - 8 Litvanya - 11 Luxemburg - 6 Malta - 6 Hollanda - 26 Avusturya - 18 Polonya - 51 Portekiz - 21 Romanya - 32 İsvaç - 20 Slovakya - 13 Slovenya - 8 İspanya - 54 Çek Cumhuriyeti - 21 Macaristan - 21 Birleşik Krallık - 73 Kıbrıs - 6 Toplam - 751

AP-İşleyişi AP üyeleri beş yıllık bir süre için seçilmektedir Ulusal hükümette yer alamaz ve AB memuru olamaz Merkezi Strazburg (Fransa’da)dur. (Genel kurul) Brüksel’de ikinci merkezi vardır. Lüksemburg idari ofislere ev sahipliği yapmaktadır. Toplantı dönemi 12’bölünmüştür. Strazburg'da 12, Brüksel’de 6 genel kurul toplantısı 2,5 yıllık süre için bir başkan 14 başkan yardımcısından oluşan başkanlık divanını seçer. AP’de gruplar ulusal değil politik otururlar. Grup kurabilmek için üye devlet sayısının 1/4 ünden 25 seçilmiş üye bir araya gelmelidir.

Bütçe Alanındaki Yetkiler Karar Alma (Yasama) Sürecindeki Yetkiler AP-Yetkileri Bütçe Alanındaki Yetkiler Denetim Yetkileri Karar Alma (Yasama) Sürecindeki Yetkiler

AP-Bütçe Alanında Yetkiler AP, Bütçenin kabulü ve uygulamasında önemli rol oynar Komisyon 1 Eylüle kadar AP ve Konseye bütçe taslağını sunar Değişiklik söz konusu olduğunda onaylamama durumunda Uzlaşma Komisyonuna gidilir.

AP-Denetim Yetkileri AP, AB’nin demokratik boyutunu temsil etmektedir. Yürütmenin faaliyetleri üzerinde genel bir denetim yapar Komisyon üzerinde doğrudan bir siyasi denetim yapar Ombudsman seçer Birlik hukukunun uygulanmasında hukuka aykırılık durumunda geçici bir soruşturma komitesi kurabilir .

AP-Yasama Sürecindeki Yetkileri AP, Yasama sürecine müdahalesi giderek artmaktadır AB’deki karar alma süreçlerini daha demokratik hale getirme gayesi taşımaktadır.

AP-Yetkileri Özel Yasama Prosedürü Olağan Yasama Prosedürü Görüş verme Muvafakat/onay Olağan Yasama Prosedürü Birinci Görüşme (okuma) İkinci Görüşme (okuma) Üçüncü Görüşme (okuma)