HÜSEYİN SUAT YALÇIN

■Hüseyin Cahit Yalçın'ın ağabeyi. Tıbbiye'yi bitirdikten sonra (1886), bir süre Midilli ve İstanbul'da hekimlik yaptı. Uzmanlık eğitimini Paris'te tamamladı ( ). Paris dönüşü sağlık müfettişi olarak Şam'da çalıştı ( ). Anadolu'ya geçerek Milli Mücadele'ye katıldı. Anadolu'nun çeşitli illerinde doktorluğunun yanı sıra şair ve yazarlığını sürdürdü. Cumhuriyet'ten sonra devlet denizyollarında hekim olarak çalıştı.Hüseyin Cahit Yalçın ■Servet-i Fünun şairleri arasında lirik şiirleriyle tanındı. Bu gruba arkadaşı Cenap Şahabettin'in önerisiyle girdi.Servet-i Fünun şairlerilirik şiirCenap Şahabettin ■Şiirde lirizmden 1908 sonrası uzaklaştı, yerine hiciv ve mizahı koydu. "Gâve-i Zâlim" takma adıyla sosyal ve siyasal hicivler yazdı. ■Oyun yazarlığı ve oyun çevirileri yaptı. Bunların bazıları Darülbedâyi'de "şehir tiyatrosu'nda" oynandı.tiyatro

1-Tıbbiye'de öğrenimini tamamlamış, hemen bütün ömrünü hekimlik yaparak geçirmiştir. 2-“Gave-i Zalim”, “Dahhak-ı Zalim” takma isimleriyle siyasi ve sosyal hicivler yazmıştır. 3-Nükteli, esprili bir dil yapısı vardır. 4-Lirizme varan şiirlerinde özellikle aşk ve kadın temalarını işler. 5-Ulusal konulara içtenlikle yer verir. 6-Çoğunu kendisinin yazdığı bir kısım çeviri ya da adapte olan birçok oyunu kaleme almıştır.

ALİ FAİK OZANSOY

■Süleyman Nazif'in küçük kardeşidir. Servet-i Fünûn'daki ilk şiirleri, 1897'de çıkmaya başlamıştır. Bu şiirlerinde, bazen, Zahir adını da kullanmıştır.Süleyman NazifServet-i Fünûn ■1908'den sonra bir ara Fecr-i Atî'nin de başına geçen Faik Âli, Divan edebiyatını hiç tanımadan, ilk şiirlerini, doğrudan doğruya Recaîzâde Mahmud Ekrem, Namık Kemal ve Abdülhak Hâmit Tarhan'ın etkisinde kalarak yazmıştır. Fakat Servet-i Fünûn'da yazmaya başladıktan kısa bir süre sonra, çevreye uyum yeteneği sayesinde, bu topluluğun bütün özelliklerini kolaylıkla benimsemiş; gerek dil ve üslup, gerekse hayal kuruş ve duyuş bakımından Fecr-i AtîDivan edebiyatıRecaîzâde Mahmud EkremNamık KemalAbdülhak Hâmit Tarhandil ve üslup

■ İlk şiirlerinde bencillik ve karamsarlık göze çarpar. Tamamen bireysel konuları işlemiştir. Ancak, şiirlerinde kullandığı Farsça tamlamaların, Arapça ve Farsça kelimelerin çokluğu bakımından uçta olduğu söylenebilir. 1908'e kadar yazdığı şiirlerinde "aşk, kadın ve tabiat" temalarını bütünüyle romantik bir atmosfer içinde işlemiştir. Sonraki yıllarda yazdığı şiirlerinde ise sosyal konulara ve yurt duygularına da geniş bir yer ayırmıştır. ■ Şiirlerinde hep göklerin derinlik ve yüceliğinden, efsanevî sırlarından söz etmiştir. Bu tarz şiirlerinde Hamit'in etkisi ve izleri de vardır. Bu nedenle "ikinci Hamit" olarak da nitelendirilmiştir.

■Şiir: ■Fânî Teselliler (şiirler, 1908) ■Temâsil (şiirler, 1913) ■Elhân-ı Vatan (şiirler, 1915) ■Şâir-i A'zam'a Mektub (manzum, 1923) ■Tiyatro: ■Payitahtın Kapısında (manzum oyun, 1920) ■Nedim ve Lale Devri (manzum oyun, 1950)