ANNEM’E YAZARI: Zeynep DEĞER ses düğmesini açabilirsiniz LÜTFEN Slaytı kendi akışına bırakın…
böyle acıları dindiremez. Bazı acılar vardır ki ilacı,tedavisi ve telafisi olmaz . Ne yaparsanız yapın dünyada hiçbir şey böyle acıları dindiremez. Bir çoğumuzun yakınen tattığı, tatmadıysa da tadacağı cinsten acılar. “parayla değil sırayla” misali şeyler.
Ama bunlar bile örnek olmaz çoğumuza. Yani insanoğlunun ders almayı öğrenemediği tek şey belki de tahammül edemediği yada , Kayıp acısı. Daha dramatik ve tarifi zor bir anlatımla, Ölüm acısı. Yüce Allah’ın bize emanet bıraktığı canı bir gün verdiği gibi geri alacağını , Hani biliriz de hep bilmezden geliriz mi nedir? Tanıdığımız birinin bile bir yakını ölür de, onunla bizde üzülür ağlar sıkılırız. Ama ya kendi başımıza gelince ne olur?
İnanın bana Dünya başınıza yıkılır, yok olmadı. Bir çoğunuz bilir neler olduğunu ama ben yinede bilmeyenlere anlatmaya çalışayım. O kocaman dünya milyonlarca insanı, hektarlarca alanı ve uçsuz bucaksız çölleri, nehirleri,gölleri içine alan o kocaman dünya birden alaşağı olur ve gelir tam başınızın üstüne. Dünya başınıza yıkılır, yok olmadı. Bu tarif çok hafif o kaldı. Canınızın içinden binlerce can sanki çıkar, hepsi teker teker ölür belki de bu da çok hafif oldu. İnanın bana kelimelerle tarif edip izahatını bile yapamıyorum.
evladı uğruna her şeyden vazgeçebilecek Ananızsa. Biliyor musunuz? Hele bir de kaybınız, size canından can veren, yemeyip yediren, giymeyip giydiren, uyumadan uyutan ve evladı uğruna her şeyden vazgeçebilecek Ananızsa. Biliyor musunuz? böyle bir kaybın ve acının hiç tefalisi yok.
Kelimelerin kifayetsiz kaldığı tek nokta belki de son nokta. Uykunuzun ya da uyanıklığınızın yada varlığınızın hiçbir öneminin olmadığı tek kayıp. Bir çoğunuz benim gibi biliyor ama anlatamıyor. Aslında ben bile tarif edemiyorum. Ebedi istirahat. Dünyanın kuralı ,birileri gidecek birileri gelecek.Ve ölüm acısını her fani tadacak ve içi yanacak, iş ki kabullenmeyi bilmek, Bu acıya alışabilmek. Acınızın değeri hiç değişmiyor aslında sadece zamanla acıyla yaşamayı öğreniyorsunuz o kadar. Tam tersi zaman geçtikçe özlem alıyor sırayı.
“Allah’a şükür” şükrettiğinizi duyar gibiyim. İşte o daha beter. Özlüyorsunuz ama şöyle sıkıca sarılıp koklayabileceğiniz, başını göğsüne yaslayabileceğiniz, sevdiğiniz yada Ananız yok artık. Bunu fark edince acınız bin kat daha artıyor. “Allah’a şükür” benim Anam sağ dediğinizi şükrettiğinizi duyar gibiyim.
Ama sözüm hala şansı olanlara. Anaları sevdikleri sağ olanlara. Ya da bir çoğumuz benim yazarken yaptığım gibi gözyaşlarını tutamıyor. Yaranıza tuz basıyorum belki de. Kaybedenlere söyleyebilecek tek bir sözüm bile yok. Ama sözüm hala şansı olanlara. Anaları sevdikleri sağ olanlara.
Ölüm nasıl bir acı bir oyun biliyor musunuz? Belki kaybetmeden önce defalarca öpüp kokladığımız sevdiğiniz için bile , diyorsunuz ki keşke bir daha sarılsaydım. Ya da defalarca “Seni çok seviyorum” dediğiniz halde bile diyorsunuz ki keşke bir daha söyleseydim daha önce yaptığınız onca güzel şey yeterli gelmiyor.
”kocaman bir KEŞKE” Sevginizi ertelemeyin. Hele bir de kırdıysanız, üzdüyseniz bunun hiç telafisi yok. Bu insana ölümün oynadığı en acı oyun. ”kocaman bir KEŞKE” ya da hala yaşıyorsa sevdiğiniz “yarın uğrarım , yada ertesi gün ararım” diye ertelersiniz. Sevginizi ertelemeyin. Yarına çıkabilmenin senedi var mı?
Kimi parça tutuyor kimisi düşüp bir daha parçalanıyor. Ben defalarca öpüp kokladım ama ölümü kendi sevdiğime Anneme yakıştıramadım. Ta ki can bedenden ayrılana kadar. İşte o an film koptu. İçimdeki dünyamın her metrekaresi paramparça oldu. Şimdi iyi olmayan niyetlerimin hepsini bir bir yargılayıp asıyorum. Bu son olsun diye ve 10 gündür hiç durmadan kırılan her bir parçayı tek tek yapıştırmaya çalışıyorum . Kimi parça tutuyor kimisi düşüp bir daha parçalanıyor. Ve hiç biri asla eskisi gibi olmuyor.
KEŞKE BİR DAHA SÖYLESEYDİM ONU ÇOK SEVDİĞİMİ … Hala zamanınız var, kalkıp sevdiğinizi yada Annenizi arayın, helalık alın, ve sevginizi asla ertelemeyin. Bir daha öpüp koklayın . Bir daha bir daha… Çünkü kaybettikten sonra söylediklerimi 1000 defa bile yapmamış olmanın acısını hiçbir ilaç tedavi ve telafi etmiyor. KEŞKE BİR DAHA SÖYLESEYDİM ONU ÇOK SEVDİĞİMİ … Dostlar sağ olsun…
Canım arkadaşım acını paylaşıyor ve ANNENE rahmet kalanlara da sağlıklı uzun ömürler diliyorum. SAYGILARIMLA… ygurler2002@yahoo.com Bu slayt gösterisi 01.08.2005 tarihinde Y.GÜRLER tarafından hazırlanmıştır.