Hayat ta böyle bilinmezliğe akar
Soğuk bir kış günü bile bu kadar güzel olabilir
Görmek istenen ve görülen başka olabilir
Yükseklerden bakmak görüntüyü değiştirir.
Yine tek başına geçmez bir hayat
Uzun bir ayrılık sevginin büyüklüğü azaltmaz ki
Manzaranın güzelliği mutluğu anlatmaz
Her zaman bir liman arar gönül sığınacak
Kendi etrafında dönmek sadece zamanı ilerletmeye yarar
Ne kadar yüksek o kadar geniş bir görüş mü demektir?
Hiç umulmadık zamanlarda sırtı vermek demek umulmayana böyle bir şey mi?
Kapatmaz mıyız kapılarımızı tüm dünyaya kimi zaman
Rahat yatağımızda bile ne kadar yakınız sona değil mi?
Bazen zamanı durdurmak istemez miyiz?
Sislerin arasında kaybolmak ruhumuza iyi gelmez mi?
Aynı yere farklı gözler ile bakmaz mıyız?
Oysa her şeye rağmen hayat güzel değil mi?
Dokunulduğunda bozulacağını hissetmez miyiz?
Büyüklüğüne bakmaksızın tehlikenin meydan okumaz mıyız?
Kimi zaman sıcak bir yuvanın eksikliğini hissetmez miyiz?
Umutsuzca beklemez miyiz?
Yorgun hissetmez miyiz
Paylaşacak biri varsa hayat daha güzel değil midir?
Bir cesur yüreğe ihtiyaç duymaz mıyız?
Son basamağa geldiğimizi hissetmez miyiz?
Beklenmedik saldırılara uğramadık mı?
Beklenmedik destekler görmedik mi?
Farklıda olsak sevgi ve aşk mutlu etmez mi?