GİARDİASİS Etiyoloji: Bir flagellat olan ve dünyada farklı şekilde adlandırılan giardia intestinalis (G.lambia, G.duodenalis, Lamblia intestinalis) etkendir.

Epidemiyoloji: Dünyada gelişmekte olan ülkelerde daha yaygın olmak üzere diğer bölgelerde de en sık saptanan intestinal protozoon enfeksiyonudur.

Esas kaynağı insan olan hastalık, dışkıyla suların kirlenmesi sonucu su kayaklı efeksiyonlar arasında da önemli bir oranda bulunmaktadır.

Endemik bölgelere geziler hastalıkla sonuçlanabilir. Bazı hastaların her dışkısında parazit bulunurken bazılarında %40 parazit bulunabilmektedir.

Morfoloji: Trofozoit boyuna kesilmiş yarım armut şeklinde, Ön ucu yuvarlak Arka ucu sivri Sırt konveks Karın bölgesi düz veya konkav 8 kamçılı

Karın bölgesinde yerleşmiş tutunma diski (vantuz) mevcuttur. Stoplazmasında 2 adet stoplazması mevcuttur.

Kist : Giardia kistleri elipsoid biçimli İyi ayrılmış bir kist duvarı Stoplazmasında 4 nükleus vardır.

Yaşam döngüsü: Hastalık kistlerin ağız yoluyla genellikle de kontamine suların alınması ile başlar.

Duodenumda açılan kistlerden trofozoitler oluşur. Boyuna bölünmeyle çoğalırlar Üst gastrointestinal sistemde (duodenum ve jejenum) kolonize olurlar.

Bağırsak boşluğunda serbest olarak bulunabildikleri gibi karın diskleri ile mukoza altına kadar etkili bir şekilde tutunmuş olarak bulunabilirler.

Serbest olarak bulunanlar barsak içeriğinin hareketi ile alt gastrointestinal sisteme (kolon) geldiklerinde içeriğin değişmesiyle kistleşirler ve dışkı ile atılırlar.

Kistler dış ortam şartlarına , Soğuk havaya dirençlidirler. 21 derecede bir ay canlı kalabilirler.

İnsan primer konak olmasına karşın fare, ayı, köpek, kedi, domuz, maymunlarda da enfeksiyon yapabilirler. Ve bunlar rezervuar rolü oynayabilirler.

Semptomlar Kistlerin alınmasından 1-2 haftalık inkübasyon döneminden sonra hastalık oluşabilir.

Giardiasis denilince sıklıkla akla gelen hastalık kötü kokulu, hacimli, sulu ishaldir.

Semptomlar sıklık sırasına göre sıralanacak olursa; Diyare Kırgınlık Karında gaz yakınması Kötü kokulu ve yağlı dışkılama

Karın ağrısı Karında şişkinlik Bulantı İştahsızlık Kilo kaybı Kusma Ateş Ürtiker Kabızlık

Kronik vakalarda özellikle çocuklarda arada kabızlık dönemleri de olan ve aylarca sürebilen infeksiyon gelişebilir.

Kronikleştiği zaman genellikle çocuklarda; Gelişme geriliği Vitamin A ve B12 malabsorbsiyon Ve laktoz intoleransı gözlenebilir.

Tanı Semptomlar Anamnez Mukus, kan ve makrofajların dışkıda olmaması ve hastada yüksek ateşin saptanmaması ile diğer dizanteri etkenlerinden ayrılır.

Direkt veya lugolle yapılan mikroskobik incelemede; Şekilli dışkılarda kistler Sulu ishallerde trofozit ve kistler saptanabilir.

Trofozoitin tipik görünüümü, Kamçıların yeri ve sayısı Takla atar gibi yapılan özel harketler ile diğer kaçmılılardan kolayca ayrılabilirler. ELİSA ve İFAT testleri kullanılarak dışkıda antijenler…

Tedavi Metrnidazol Tirinadozel