Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ve Örgütsel Bağlılık Öğr.Gör.Seda AKIN GÜRDAL
Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Örgütsel vatandaşlık davranışı, biçimsel ödül sistemi tarafından doğrudan ya da açık olarak tanımlanmayan, zorlayıcı olmayan ve örgütün bir bütün olarak etkin faaliyet göstermesini sağlayan bireysel davranışlardır. Örgütsel vatandaşlık davranışı, bireyin formal iş gereklerinin dışındadır ve örgütün etkin faaliyet göstermesinde önemli bir yere sahiptir.
Örgütsel vatandaşlık davranışı aşağıdaki faaliyetlerden oluşmaktadır: 1. Diğerlerini Düşünme: Çalışma arkadaşlarına bir projede yardımcı olmak, takım arkadaşlarının rahatsız olup, işe gelemediği bir günde onun işini üstlenmek, diğerlerini düşünme biçimindeki örgütsel vatandaşlık davranışına örnek gösterilebilir. 2. İleri Görev Bilinci: İhtiyaç duyulduğunda gece geç saatlere kadar ofiste çalışmak, sabahları işe erken gelmek, iş dışındaki sohbetlerle zaman kaybetmemek, her gün düzenli işe gelmek ileri görev bilinci kapsamında incelenen örgütsel vatandaşlık davranışlarıdır. 3. Sivil Erdem: Örgüt içindeki toplantılara, faaliyetlere gönüllü olarak katılmak, örgüt sorunlarına çözüm bulmaya çalışmak, yeni bilgiler toplamak sivil erdem davranışlarına örnektir. Sivil erdem kapsamındaki davranışlar, örgütün gelişimine destek olan davranışlardır. 4. Centilmenlik: Sıkıntı veren olaylar karşısında şikayet etmemek ve hoşgörülü olmaktır. Örgüt imajını korumak, eleştirilere karşı örgütü savunmak, centilmenlik başlığı altında incelenir. 5. Nezakete Dayalı Bilgilendirme: Örgütle ilgili sorunlar› önceden görmek, sorunların oluşmasını engellemek için önceden önlem almak, bu konuda gerekli kademeleri bilgilendirmek nezakete dayalı bilgilendirme davranışları olarak karşımıza çıkmaktadır.
Örgütsel Bağlılık Örgütsel bağlılık, bireyin örgüt amaç ve değerlerini kabul etmesi, bu amaçlara ulaşılması yönünde çaba sarf etmesi ve örgütteki üyeliğini devam ettirme arzusudur. Örgütsel bağlılık, örgüte pasif bir itaatten daha fazlasını ifade eder. Örgüt ve birey arasındaki bağ aktiftir, çünkü bireyler örgütün daha iyi olabilmesi için kendileriyle ilgili bir takım fedakarlıklar yapmaya hazırdırlar.
Allen ve Meyer, bu farklı sınıflandırmaları içine alan üç bileşenli bir model öne sürmüştür: 1. Duygusal Bağlılık: Duygusal bağlılıkta, bireyin örgüte olan duygusal veya hissi bağlanması söz konusudur. Güçlü bir bağlılık içinde olan bireyler örgütleriyle özdeşleşir, örgütün içine girer ve örgütün bir üyesi olmaktan dolayı mutlu olurlar. 2. Rasyonel Bağlılık: Bu tür bir bağlılık ise, bireyin örgütü terk etmesiyle kaybedeceklerini düşünerek örgütteki üyeliğini sürdürme arzusudur. Rasyonel bağlılık, iki ayrı olgunun sonucu olabilir. Birincisi uygun iş alternatiflerinin olmaması, ikincisi ise bireyin örgüte yaptığı yatırımların büyüklüğüdür. Bir başka deyimle, birey örgüte yönelik sarf ettiği zaman ve enerji olgusunu düşündüğünde, örgütsel temelli becerilerinin başka bir örgüte transfer olması zor olduğunu algıladığında ve kıdem esaslı kazançlarını kaybedeceğini fark ettiğinde örgüte yönelik yatırımları bireyin örgüte bağlılığını etkileyecektir. 3. Normatif Bağlılık: Bu bağlılık türü, bir kimsenin örgüte karşı sorumluluğu konusundaki inancının bir sonucudur. Birey, örgütte kalmaya mecbur olduğunu düşünür ve bu yönde inançlar taşır.