Program Geliştirme Modelleri TYLER MODELİ Program Geliştirme Modelleri
Program Tasarımı Program tasarımı, programın öğelerinin saptanması süreci olup; anlamlı bir bütünlük dahilinde öğretimin düzenlenmesidir. Tasarımlar,eğitim programının temel öğelerinden (hedef,eğitim durumları,değerlendirme) oluşur
Model,karmaşık süreci anlaşılabilir ve uygulanabilir hale getirmektir. Bir modelde bulunması gereken özellikler: Estetik olmalı Kişisel olmalı Geçişli olmalı Öznel olmalıdır (Büyükkaragöz,1997)
Program modellerindeki farklılıkların nedenleri Program tanımları ve anlayışındaki farklılıklar Program geliştirme alanında görülen değişmeler Hangi alanda programın hazırlanacağı Hangi öğretim seviyesinde olacağı Öğrenilecek ve öğretilecek bilginin niteliği ve yapısı(Karakaya,2004)
Tyler Modeli ► Ralph W. Tyler,1902 ABD doğumlu ünlü bir eğitim programı tasarımcısıdır. Model Tyler tarafından 1949 yılında ileri sürülmüştür. ► Tyler Modeli’nin temelini aşağıdaki 4 soru oluşturur.Bu soruların aynı zamanda program geliştirmenin (hedef,eğitim durumları,değerlendirme) öğeleri kapsamına girdiğine de dikkat ediniz.
1-) Okul, hangi eğitsel hedeflere ulaşmalıdır ? 2-) Bu hedeflere ulaşmak için öğrencilere hangi eğitsel deneyimler sağlanmalıdır ? 3-) Bu eğitsel deneyimler etkili olarak nasıl düzenlenmelidir ? 4-) Bu hedeflere ulaşılıp ulaşılmadığı veya ne kadar ulaşıldığı nasıl belirlenecektir? T Y L E R
Tyler modeli
Bilgi Toplum Öğrenci Öğretilecek bilgi ve becerini doğası ve yapısı Bu modele göre aşağıdaki üç öğe modelin kaynağını oluşturur Bilgi Toplum Öğrenci Öğretilecek bilgi ve becerini doğası ve yapısı Toplumum ihtiyaçları Öğrencinin ihtiyaçları
Bilginin Doğası ve Yapısı ► Konunun seçimi ► Konunun organize edilmesi ► Teorik kısım
Toplumun İhtiyaçları ► Okur yazarlık ► Mesleki beceriler ► Sosyal düzen ve ahlak ► Kişilerarası ilişkiler ► Kültürel değerleri aktarma ► Yaratıcılık ve yenilik
Öğrenci İhtiyaçları ► Bilişsel gelişim ► Dil gelişimi ► Psikososyal gelişim ► Ahlaki Gelişim ► Girmek İstediği Meslek
Tyler’a göre modelde eğitim faaliyetleri sonucunda öğrenciye kazandırmayı umduğumuz gözlenebilir ve eğitim vasıtasıyla kazandırılabilir davranışların açık ve seçik bir şekilde ortaya konması gerekir. Ortaya konan yeni davranışlar; eğitim felsefesi, eğitim psikolojisi, eğitim ekonomisi süzgeçlerinden geçirilerek ülkenin eğitim felsefesine uygunluk, eğitimle oluşturulabilirlik,öğrenciye görelik ve birbiriyle tutarlılık açısından gözden geçirilmelidir
Fakat belirlenen davranışların öğretim sürecinde gerçekleşmesine hizmet edecek öğrenme yaşantılarının oluşturulması gerekir. Öğrenme yaşantıları da; içerik, araç, gereç, materyal ve yöntemlerin belirlenmesi,düzenlenmesi ve yönlendirilmesidir. Yani öğrenme yaşantılarının öğrenci seviyesine ve hedeflerin gerçekleştirilebilirliğine göre organize edilmesi modelin eğitim durumları aşamasıdır.
R.Tyler’in modeli hakkında öne sürdüğü ilkeler 1- Süreklilik İlkesi: Öğrenme yaşantıları düzenlenirken aşamalı tekrara yer verilmelidir. 2- Sıralama İlkesi: Öğrenme yaşantılarının düzenlenmesi sıralı bir gelişim içerir. 3- Bütünleştirme İlkesi: Eğitim programların da yer alan öğrenme yaşantıları diğer öğelerle ilişkili olmalı
Değerlendirme… Modelin son aşaması ise bu tasarım ve düzenlemelerin öğrenciyi beklenen duruma ne ölçüde getirdiğini belirlemeye dönük değerlendirme aşamasıdır.
Kaynak: http://emreekinci1984.googlepages.com Kpss10.com Öğretmen Aday Portalı