NÜKS ve REZİDÜ DÜŞÜK DERECELİ GLİAL TÜMÖRLERDE TEDAVİ ALGORİTMASI

Slides:



Advertisements
Benzer bir sunumlar
BEYİN TÜMÖRLERİ-GÖRÜNTÜLEME
Advertisements

Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanserinde Hedefe Yönelik Tedaviler Alanında Güncel Gelişmeler Birinci basamak sonrası elimizde neler var? Nil Molinas Mandel.
Diabetik Nefropati Son dönem böbrek yetmezliğinin 1/3 nedenidir ve görülme sıklığı hızla artmaktadır. Tip 1 DM otoimmün mekanizma; insülin ve C-peptit.
MEME KORUYUCU CERRAHİ SONRASI KONFORMAL TÜM MEME RADYOTERAPİSİ UYGULANMIŞ HASTALARDA KALP VE AKCİĞER DOZUNUN PARSİYEL MEME IŞINLAMASI TEKNİĞİ İLE KARŞILAŞTIRILMASI.
4. Ulusal Akciğer Kanseri Kongresi
Dr. Fulya KAYIKÇIOĞLU Etlik Zübeyde Hanım Kadın Hastalıkları E.A.H.
King F. Kwong ve ark. University of Maryland
HCC’de Güncel Yaklaşımlar: KEMOEMBOLİZASYON
ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ, TIP FAKÜLTESİ, ÜROLOJİ AD
Prof. Dr. Çetin Önsel İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
Primer Santral Sinir Sistemi Lenfomaları
GENEL CERRAHİ.
ONKOLOJİK GİRİŞİMSEL RADYOLOJİ: HCC GÖRÜNTÜLEME VE HASTA SEÇİMİ
VAKA-1 AD, 60 yaş, E Kilo kaybı, karında müphem ağrı
Doç.Dr.Murat Kemal ATAHAN
Funda Güngör UĞURLUCAN, Cenk YAŞA, Özlem DURAL,
Evre III’de Kombine Tedavi İçinde Cerrahinin Yeri Var mı?
MALİGN PLEVRAL MEZOTELYOMADA GİRİŞİM YERİNE PROFİLAKTİK RADYOTERAPİ DAİMA GEREKLİ Mİ ? Şebnem PARSPOUR1 , Muzaffer METİNTAŞ1 , Güntülü AK1 Hüseyin YILDIRIM1.
HEPATİK KOLOREKTAL METASTAZLAR
Erken evre testİs tümörlerİnde tedavİ ve takİp
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji Bölümü, Bornova - İzmir
Kanser tedavisi uygulanan hastaların beslenme durumunun değerlendirilmesi ve takibi- Terminal dönemde beslenme desteği yapılmalı mıdır? Artıları ve eksileri.
RETROPERİTONEAL YUMUŞAK DOKU SARKOMLARI
İleri Evre Over Kanserinde Primer Optimal Sitoredüksiyonda Komplikasyon ve Morbidite Çağatay TAŞKIRAN, MD.,
Metastatik Gastrik Karsinoid Tümör Olgusunda Tedavi Yönetimi: Olgu Sunumu ALİ SUNAR, SELÇUK ERGEN, YASEMİN B. TEMİ, ERKAN ARPACI, HÜSEYİN ENGİN BÜLENT.
UZUN SÜRELİ SAĞKALIM SAĞLANAN İKİ METASTATİK MİDE KANSERİ OLGU SUNUMU
SERVİKS STAGE I B2 OLGULARINA YAKLAŞIM Doç.Dr. Ayşe GÜRBÜZ.
Cerrahi Skarda Ortaya Çıkan Nodül
Gebelik ve Kanser Yard.Doç.Dr.Bülent ÖZÇELİK
İZMİR MEME HASTALIKLARI DERNEĞİ
ÇOCUKLUK ÇAĞINDA AKUT KONVÜLZİYONA YAKLAŞIM
F.G. 49 yaş, erkek Özgeçmiş: Sigara: 20 pk yılı, 3 yıl önce bırakmış
Çocukluk Çağı Kanseri Fertilite Sonuçları
Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Çocuk Onkolojisi Bilim Dalı Olgu Sunumu 26 Kasım 2013 Salı Uzm. Dr. Uğur.
Kolorektal Kanser Evreleme
Akciğer Kanseri Tanı ve Tedavi Rehberi
Akciğer Kanserinde Tedavi
Meme Kanserinde Fertilitenin Korunması
Vena Cava Süperior Sendromu
İKİ İZOMERKEZLİ STEREOTAKTİK RADYOCERRAHİ UYGULAMALARI
REKTUM KANSERİ TEDAVİSİNDE TME’NİN LOKAL NÜKS ÜZERİNE ETKİSİ
S.S. 39 yaş, perimenopozal Sağ meme ÜİK da 2 cm düzensiz sınırlı kitle. Palpabl LAP (-). Mamografi + US: Sağ meme saat 1 hizasında 15 mm çapında malign.
F.S.38 yaş, kadın hasta, premenoposal, doğum yapmamış.
Tosun A, Giresun Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoloji Anabilim Dalı
Epilepsi Cerrahisi Sonrası Antiepileptik Tedavi Semai BEK Başkent Üniversitesi Adana Uygulama ve Araştırma Merkezi Nöroloji AD.
ENDOMETRİOZİS İLE İLİŞKİLİ OVER KANSERİ: PROGNOZ
İLERİ YAŞTA RCC TEDAVİSİ
Olgu 1 Beyin Cerrahisi Dr.H.Reyhan EĞİLMEZ Dr.Ersin TUNCER
Prostat kanseri ne zaman gerçekten kanserdir?
Spermden Doğuma Üreme Sağlığı TESE Başarısını Etkileyen Yeni Yöntemler RADYOLOJİK YÖNTEMLER Prof.Dr. Kaan AYDOS.
Kadın Hastalıkları ve Doğum AD VAN
İzmir Onkoloji Grubu (İZOG) izog.org
IMRT TEKNİĞİ İLE TEDAVİ EDİLEN NAZOFARENKS OLGULARINDA PAROTİS BEZİNİN GEOMETRİK VE VOLÜMETRİK DEĞİŞİMİNİN kV-CONE-BEAM CT İLE DEĞERLENDİRİLMESİ Gökhan.
S.S. 39 yaş, perimenopozal Sağ meme ÜİK da 2 cm düzensiz sınırlı kitle. Palpabl LAP (-). Mamografi + US: Sağ meme saat 1 hizasında 15 mm çapında malign.
METASTATİK BEYİN TÜMÖRLERİ
Yüksek gradeli glial tümörler
DR. TAHSİN ERMAN ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ TIP FALÜLTESİ NÖROŞİRURJİ ABD.
GASTROİNTESTİNAL SİSTEM LENFOMALARI
GASTROİNTESTİNAL STROMAL TÜMÖRLER
YUMUŞAK DOKU SARKOMLARINDA RADYOTERAPİ
Karabük Şirinevler Devlet Hastanesi Göğüs Hastalıkları Kliniği6
SANTRAL SİNİR SİSTEMİ TÜMÖRLERİ
Özge Buket Cesim*, Orkun Tahir Aran*, Burcu Semin Akel*, Çiğdem Öksüz*
AMİLOİD GUATR: OLGU SUNUMU
Mikail İnal, Birsen Ünal Daphan, Yasemin Bilgili
RADYOCERRAHİ UYGULANAN AKROMEGALİ HASTALARININ KLİNİK VE LABORATUVAR İZLEMİ 
 MELİHA MELİN UYGUR1, DİLEK GOGAS YAVUZ1, DİLEK DERELİ YAZICI1, OĞUZHAN DEYNELİ1,
SERVİKS KANSERİNDE İNKOMPLET CERRAHİYE YAKLAŞIM
Yeniden Işınlamada Doku Toleransı ve Klinik Uygulamaları
Farklı Fraksiyon Şemalarına Radyobiolojik Açıdan Bakış
Kemoterapi: yeni standart olabilir mi, niçin?
Sunum transkripti:

NÜKS ve REZİDÜ DÜŞÜK DERECELİ GLİAL TÜMÖRLERDE TEDAVİ ALGORİTMASI Dr. Aşkın GÖRGÜLÜ Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi

Glial tümörler SSS’nin primer nöroektodermal tümörleridir. Beyin tümörlerinin % 50’sini oluşturur. Düşük Grade’li Glial (DGG) Tümörler WHO sınıflamasına göre grade I – II tümörler olup heterojen bir gruptur. (Kleihues, et al. 2000)

Klinik tabloları benzerdir. Diffüz, infiltratif lezyonlardır. En sık görülen DGG tümörler astrositom, oligodendrogliom ve mikst gliomlardır (WHO Grade II). Klinik tabloları benzerdir. Diffüz, infiltratif lezyonlardır. İnsidanları giderek artmaktadır. (Gilbert et al 2007, Shaw et al.2008)

Radyolojik tanı + İzlem Biopsi + İzlem Biopsi + RT Cerrahi Rezeksiyon Cerrahi Rezeksiyon + RT Cerrahi Rezeksiyon ± RT ± Kemoterapi

Doku tanısı gereklidir. 20 DGG şüpheli olgu (MR +) Stereotaktik biyopsi DGG tümör (50%) Anaplastik astrositoma (45%) Ensefalit (5%) (Kondziolka D,et al:J Neurosurg. 79(4):533-6, 1993)

Yazar δ Yıl (Hasta Sayısı) ______________________________________________________________ ≤1985 1986–1990 1991–1995 1996–2000 Daha geniş rezeksiyonu öneren çalışmalar Laws Jr,et al, 1984 (461) Soffietti, et al., 1989 (85) North, et al., 1990 (77) Philippon, et al., 1993 Rajan, et al., 1994 (82) Ito, et al., 1994 Janny, et al., 1994 Shaw, et al., 1994 (71) Nicolato,etal,1995 (74) Bahary, et al, 1996 (63) Karim, et al, 1996 (343) Piepmeier, et al, 1996 (55) Scerrati, et al, 1996 (131) Leighton, et al., 1997 (167) Lote, et al., 1997 (97) Jeremic, et al, 1998 (37 Peraud, et al, 1998 (75) Daha geniş rezeksiyonu yararlı bulmayan çalışmalar Piepmeier, 1987 (60) Medberry,et al,1988 (50) Shaw, et al., 1989 (126) Shaw, et al., 1989 Whitton&Bloom,1990 (88) Eyre, et al., 1993 (54) Miralbell, et al, 1993 (49) Shibamoto,et al,1993 (101) Singer, 1995 (43) Lote, et al., 1997 (379) Rudoler, et al., 1998 (30) Bauman, et al., 1993 (401) (Keles et al.2001)

Daha geniş cerrahi rezeksiyon daha uzun yaşam süresi ile birliktedir. 10 çalışma (1993-2007) rezeksiyon genişliği - outcome 3’ü volümetrik, 7’si non volümetrik Daha geniş cerrahi rezeksiyon daha uzun yaşam süresi ile birliktedir. (Sanai N, Berger MS: Neurosurgery 62:753–766, 2008)

Postop tümör volümü (rezidü) 0 cm3 (% 100 rezeksiyon) % 0 rekürrens ~ 54 ay <10 cm3 % 14.8 rekürrens ~ 50 ay >10 cm3 % 46.2 rekürrens ~ 46.2 ay p= 0.0023 (Berger et al: Cancer 74: 1774-91, 1994)

> 10 cm3 % 46.2 malign transformasyon Rezidü volümü > 10 cm3 % 46.2 malign transformasyon < 10 cm3 % 3.7 malign transformasyon p= 0.0009 5 yıl izlem (Berger et al: Cancer 74: 1774-91, 1994)

Malign transformasyon total % 0 subtotal % 66.6 parsiyal % 100 Tümör progresyonu ve malign transformasyon total-subtotal rezeksiyonlarda daha azdır. Malign transformasyon total % 0 subtotal % 66.6 parsiyal % 100 biyopsi % 100 4 yıl izlem (Kılıc T, et al: J Clin Neurosci. 2002 ;9(5):549-52)

DGG’li olgularda uzun süreli tümör kontrolü için agresif cerrahi tedavinin en iyi seçenek olduğuna yönelik artan bir fikir birliği vardır. Ancak olguların çoğunluğunda radyolojik total rezeksiyon mümkün değildir. (Claus EB, et al.: Cancer 103(6):1227–1233, 2005) (Piepmeier JM: J Neurooncol 92:253–259, 2009)

malign transformasyon rezidü nüks tümör progresyonu malign transformasyon Tm progresyonu: Radyolojik olarak tm volümündeki artış Malign transformasyon (Upgrade): Histopatolojik grade’de artış

Malign transformasyon genetik anomalilerin birikimi ve progresyonu ile karakterizedir.

Malign transformasyon çeşitli serilerde % 13 – 86 arasında bildirilmiştir. DGG tümörlerde olgu kaybının en büyük nedeni malign transformasyondur. (Afra D 1978, Laws ER 1984, Muller w 1977, Phillon JH 1993, Piepmeier 2009, Schmidt 2003)

NÜKS ve REZİDÜ DÜŞÜK DERECELİ GLİAL TÜMÖRLERDE TEDAVİ ALGORİTMASI ?????? CERRAHİ radyoterapi kemoterapi

130 yetişkin DGG tümör (~ takip 94 ay) Relapsda Cerrahi (n=96) 2. total rezeksiyon (% 26.1) Total rezeksiyon (ilk kez) (% 27.1) Parsiyel r / Biyopsi (% 46.8) Malign dejenerasyon % 33.1 ~ 71.3 ay 2 defa total rezeksiyon yapılan olgularda mt gelişmedi.

Relapsda malign transformasyon gelişmeyen olgularda total rezeksiyon yaşam süresini uzatır (p<0.05). (Rezvan A, et al.: Acta Neurochir 151:1359–1365, 2009)

fonksiyonal alanları tutan grade II gliomlarda çok aşamalı cerrahi yaklaşım 2 olgu sunumu fMRI – intraoperatif mapping 2 kez subtotal rezeksiyon Malign transformasyon yok

Fonksiyonal alanları tutan ve subtotal çıkarım yapılan olgularda beyin re-organizasyonu 2. cerrahi girişime izin verir. (Robles SG, et al.: J Neurosurg 109:615-624, 2008)

(fonksiyonal alanları tutan) rekurren 19 DGG tümör (fonksiyonal alanları tutan) 1. cerrahi ~ 4.1 yıl 2. cerrahi total r 1 olgu subtotal r 13 biyopsi 5 (f MRI + intraoperatif mapping)

Olguların % 84’ü normal yaşamına döndü takip 6.6 yıl – olgu kaybı yok - (Martino J, et al. Acta Neurochir 151:427–436, 2009)

“multistage surgical approach” (Duffau H: Curr Opin Oncol; 21(6):543-9, 2009) (Martino J, et al. Acta Neurochir 151:427–436, 2009) (Robles SG et al. J Neurosurg 109:615–624, 2008)

(Duffau H 2009, Martino J 2009, Robles SG 2008) İkinci operasyonun zamanlaması ??????? The authors suggested to ‘over indicate’ an early re-intervention in order to anticipate the second surgery before the anaplastic transformation (Duffau H 2009, Martino J 2009, Robles SG 2008)

İkinci cerrahinin zamanlamasına karar vermek için malign transformasyonun güvenilir göstergelerine ihtiyaç vardır.

Hattingen E, et al.: Neuroradiology 50:759–767, 2008 Gliomas: Predicting time to progression or survival with cerebral blood volume measurement at dynamic susceptibility-weighted contrast-enhanced perfusion MR imaging Law M,et al.: Radiology 247: 490-498, 2008 Prognostic value of choline and creatine in WHO grade II gliomas. Hattingen E, et al.: Neuroradiology 50:759–767, 2008 Predictive value of multimodality MRI using conventional, perfusion, and spectroscopy MR in anaplastic transformation of low grade oligodendrogliomas. Hlaihel C, et al: J Neurooncol. 97(1):2010 Low-grade gliomas: six-month tumor growth predicts patient outcome better than admission tumor volume, relative cerebral blood volume, and apparent diffusion coefficient. Caseiras BG et al: Radiology; 253(2):505-12, 2009 Volumes and growth rates of untreated adult low grade gliomas indicate risk of early malignant transformation. Res J, et al.: Eur J Radiol 72: 54-64, 2009

Serebral kan volüm ölçümü rCBV > 1.75 ~ 365 gün mt (+) Kolin / kreatin ~ 15.4 ay > 2.4 % 83 mt (+) < 2.4 % 100 mt (-) Tümör volüm ve büyüme oranı büyüme oranı / yıl % 16 mt (-) % 26 > 6 ay mt (+) % 56 < 6 ay mt (+) tm büyümesi / yıl > 3 (4)mm mt (+) Serebral kan volüm ölçümü rCBV > 1.75 ~ 365 gün mt (+) < 1.75 ~ 889 gün mt (+)

NÜKS ve REZİDÜ DÜŞÜK DERECELİ GLİAL TÜMÖRLERDE TEDAVİ ALGORİTMASI ?????? cerrahi RADYOTERAPİ kemoterapi

EORTC 22845 ~ yaşam süresi ~ PFS RT + 7.4 yıl 5.3 yıl 311 olgu - gözlem (RT tm progresyonuna kadar ertelendi) - RT (54 Gy) ~ yaşam süresi ~ PFS RT + 7.4 yıl 5.3 yıl RT (-) 7.2 yıl 3.4 yıl p= 0.87 p< 0.0001

EORTC 22844 – 22845 ANALİZİ Düşük-yüksek risk gruplu olguların belirlenmesi > 40 yaş Astrositoma histolojisi Tümör çapı ≥6 cm Orta hattı geçen tm Cerrahi öncesi ND <3 düşük risk grubu ≥ 3 yüksek risk grubu o.yaşam s 7.7 yıl o. yaşam s 3.2 yıl

düşük risk grubu yüksek risk grubu Cerrahi (T/ST) Biyopsi / Cerrahi (T/ST) izlem RT± KT

( yüksek proliferatif index – önemli derece boyanma ) Sadece nöbet yakınması olan ve önemli oranda tümör rezeksiyonu sağlanan genç olgularda RT rekürrens veya progresyon zamanına kadar ertelenebilir. (Khan MK 2010, Kortmann RD 2004, Bent VD 2005) Yaşlı, KPS düşük, rezidü tümörlü olgularda cerrahiyi takiben RT yapılmalıdır. ( yüksek proliferatif index – önemli derece boyanma ) (Cavaliere R 2005, Garcia DM 1985, Philippon JH 1993, Shaw EG 1993)

65 DGG tümör olgusu % 49 postop RT takip 12 yıl RT (-) % 27 kognitif defisit RT (+) % 53 p=0.003 ‘Kognitif fonksiyonlarda güvenli dozlar olarak kabul edilen fraksiyone dozlarda bile (≤ 2 Gy) azalma saptandı.’ MR’da kognitif defisitli tüm olgularda belirgin beyaz madde hiperintensiteleri ve kortikal atrofi mevcuttu. (Douw L, et al.:Lancet Neurol 2009, 8:810–818)

NÜKS ve REZİDÜ DÜŞÜK DERECELİ GLİAL TÜMÖRLERDE TEDAVİ ALGORİTMASI ?????? cerrahi radyoterapi KEMOTERAPİ

PCV TMZ (oral, daha az toksisite, KBB iyi geçer, gbm’e karşı PCV’den daha iyi cevap)

40 y, e 1.cerrahi - subtotal r - (oligodendroglioma) tm progresyonu 8 kür TMZ 2. cerrahi (total rezeksiyon) takip 2 yıl (Duffau H, et al.: J Neurooncol 80:171–176, 2006)

Yüksek riskli DGG tümör TMZ / RT ECOG E3F05 RTOG 0424 Yüksek riskli DGG tümör TMZ / RT ECOG E3F05 Progressif / semptomatik DGG tümör RT / RT + TMZ EORTC 22033 / 26033 DGG tümör TMZ / RT (>40 yaş, radyolojik progressif, yeni veya artmış ND) 1p19q MGMT

(Duffau H: Curr Opin Oncol. 2009 Nov;21(6):543-9)

NÜKS ve REZİDÜ DÜŞÜK DERECELİ GLİAL TÜMÖRLERDE TEDAVİ ALGORİTMASI ikinci, gerekirse üçüncü rezeksiyonu içeren CERRAHİ tedavi ile kemoterapi ve radyoterapinin birlikte olduğu dinamik bir yaklaşım olmalıdır.