YÖNETİM SÜRECİ / FONKSİYONLARI YÖNETİM VE ORGANİZASYON YÖNETİM SÜRECİ / FONKSİYONLARI B

Öğrenme Hedefleri Bu konuyu çalışıldıktan sonra: Yönetim süreci ve yönetimin fonksiyonları hakkında bilgi sahibi olunur. Yönetim sürecinde yönetimin fonksiyonlarını bütüncül bir bakış açısıyla anlaşılabilir.

İçindekiler Yönetimin Fonksiyonları Planlama, Örgütleme Yöneltme Koordinasyon Denetim

YÖNETİM FONKSİYONLARI VE İŞLETMENİN DİĞER FONKSİYONLARI İLE İLİŞKİLERİ Planlama, geleceğe yönelik gelişmelerin tahmin edilmesi, işletme amaçlarının ve bu amaçlara nasıl ulaşılacağının belirlenmesidir. Örgütleme, işletme yapısının (örgütsel yapının) oluşturulması, işlerin ve çalışanların belirlenmesi, amaçlara ulaşmayı sağlayacak ortamın oluşturulmasıdır. Yöneltme (yürütme), grup halinde örgütü oluşturan insanları (astları) amaçlara ulaşma yolunda isteklendirme; yönlendirme ve harekete geçirmedir.

YÖNETİM FONKSİYONLARI VE İŞLETMENİN DİĞER FONKSİYONLARI İLE İLİŞKİLERİ Koordinasyon, çalışmayı kolaylaştırmak ve başarıyı sağlamak için bütün faaliyetlerin ve çalışanların uyumlaştırılmasıdır. Denetim, amaçlara ulaşılıp ulaşılmadığı veya ne ölçüde ulaşıldığının belirlenip düzeltici tedbirlerin alınmasıdır.

YÖNETİCİ NE YAPAR? YÖNETİM SÜRECİNİN AŞAMALARI (YÖNETİM FONKSİYONLARI) İşletme Amaçları KOORDİNASYON İnsanların İşlerin uyumu İŞLETMENİN ÇEVRESİ PLANLAMA Neler Nasıl Nerede Ne zaman Ne maliyetlerle yapılacak ÖRGÜTLEME Kim Neyi Hangi yetkilerle   Hangi çerçevede Yapacak? Örgütsel yapı nasıl olmalı? DENETİM Amaçlara ne ölçüde ulaşıldığı? Düzeltici tedbirlerin neler olduğu YÖNELTME İnsanlar Amaçları gerçekleştirmeye Nasıl yöneltilecek?

YÖNETİM FONKSİYONLARI VE İŞLETMENİN DİĞER FONKSİYONLARI İLE İLİŞKİLERİ Sürecinin Aşamaları (Yönetim fonksiyonları)   Üretim Pazarlama Finans İnsan Kaynakları Diğerleri Planlama Örgütleme (Organizasyon) Yöneltme (Yürütme) Koordinasyon Denetim (Kontrol)

PLANLAMA

PLANLAMANIN TANIMI VE ANLAMI Planlama, yönetimin ilk fonksiyonudur. Her yönetim faaliyetinin başarıya giden yolu planlamadan geçer. Amaçların ve bu amaçların elde edilmesi için gerekli olan faaliyetlerin belirlenmesi sürecine planlama adı verilir. Planlama neyin, ne zaman, nasıl, nerede ve kim tarafından yapılacağının önceden kararlaştırılması sürecidir. Planlama, bulunduğumuz yer ile varmayı tasarladığımız yer arasında bir köprü kurmaktır.

PLANLAMANIN TANIMI VE ANLAMI Planlama, belirli bir gelecekte nereye ulaşılmak istendiğinin ve oraya nasıl ulaşılacağının önceden belirlenmesidir. Planlama, örgüt faaliyetlerini tanımlanmış ve kararlaştırılmış amaçlara doğru yöneltir. Planlama ile örgütsel amaçlar ve hedefler saptanır ve bu amaçlara ulaştıracak yaklaşımlar belirlenir. Bu durumun alternatifi, gelişigüzel davranışlardır.

PLANLAMANIN TANIMI VE ANLAMI Planlama ne yapılacağının, nasıl yapılacağının, kim tarafından yapılacağının önceden kararlaştırılmasıdır. Gelecek hiçbir zaman bütün yönleriyle tam olarak planlanamaz. En kapsamlı planlar bile uygulamaya konduğunda, kontrol dışı etmenlerin etkisinde kalır. Ancak planlama olmadığı zaman da, faaliyetler, tümüyle tesadüflere bağlı olarak yürütülmek durumunda kalır.

PLANLAMA SÜRECİNİN AŞAMALARI Amaçların belirlenmesi Temel varsayımların (dayanak noktalarının) belirlenmesi Alternatiflerin belirlenmesi ve karşılaştırılması En uygun alternatifin seçimi ve planın yapılması.

PLANLAMANIN BAŞLICA FAYDALARI Planlama yöneticinin sistemli olarak geleceği düşünmesine yol açar; dikkatleri amaca ve bunun gerçekleştirilmesine yöneltir. Yöneticiye uzun dönemli düşünme alışkanlığı kazandırır ve ileriyi görme yeteneğini geliştirir. Emek, sermaye ve zaman gibi kaynakların daha rasyonel kullanımını ve böylece tasarruf sağlar.

PLANLAMANIN BAŞLICA YARARLARI Faaliyetlerin daha iyi koordinasyonuna yol açar. Etkili bir denetim için gerekli olan standartları (ölçüleri) sağlar. Ani değişikliklere karşı hazırlıklı olma imkanı verir. Yetki devrini kolaylaştırır ve planlamaya katılan çeşitli düzeylerdeki yöneticilerin karşılıklı olarak sorumluluklarına canlılık kazandırır.

PLANLAMANIN BAŞLICA SAKINCALARI Her şeyden önce, planlama masraflı bir faaliyettir; önemli zaman ve enerji harcanmasını gerektirir. Ayrıntılı ve kaliteli plan yapılabilmesi; ciddi çalışmaları, yüksek nitelikli uzman personel ve araçların kullanılmasını gerektirir ki, bunlar da yüksek maliyet demektir. Planlama sonucunda ortaya çıkan plan, yöneticinin dikkatini gereğinden çok geleceğe yönelterek, içinde bulunulan zamanın ihmal edilmesine yol açabilir.

PLANLAMA VE PLAN ÇEŞİTLERİ Plan, amacın ve buna ulaştıracak araç, yol ve olanakların genel çizgilerle belirlenmesidir. Planlama süreci sonunda ortaya çıkan planlar çeşitli kriterlere göre farklı şekillerde sınıflandırılabilirler. Temel alınan kriterlerin başlıcaları, Kapsanan Zamana Göre Planlar (Kısa, orta ve uzun), Kullanımının Tek veya Sürekli Olması Göre Planlar (Sabit Planlar -Sürekli Planlar), Tek Kullanımlı Planlar -Tek Amaçlı Planlar), Niteliklerine Göre Planlar (Stratejik Planlar; Taktik (Yönetsel) Planlar)

PLANLARIN BAŞLICA TÜRLERİ Amaçlar: Amaç veya hedef, "ulaşılmak istenen şey"dir ve yalnız planlamanın değil, tüm yönetim faaliyetlerinin bitiş noktalarıdır. Politikalar: Politika, bir faaliyet veya eylemde yol gösterici ilkeler ve bunlardan doğan kurallar dizisidir. Politikalar, hem üstlerin, hem çalışanların davranış ve tutumlarını kolaylaştıran işletmenin resmi tutumudur. Belirli durumlarda uygulanacak hareket tarzlarını gösterir. "İşletmeye yüksek öğrenimli eleman alma" bir personel politikası; "müşteri her zaman haklıdır" ilkesi bir pazarlama- satış politikasıdır.

PLANLARIN BAŞLICA TÜRLERİ Prosedürler (Usuller): Hedefe ulaşmak için adım adım nasıl hareket edileceği, birbirini izleyen hangi işlerin görüleceğini belirtir. Stratejiler ve Stratejik Planlar: Stratejik plan, işletme ve çevresi arasındaki ilişkilerin analiz ederek, amaçları ve bunlara ulaşmanın yollarını belirler; işletmenin hangi alanlarında faaliyette bulunulacağı hangi hareket tarzları ile ve hangi kaynaklarla amaçlara ulaşılacağı, kaynakların nasıl tahsis edileceği gibi en temel konuları kapsar. İşletmenin büyüme ve gelişme yollarını gösteren, tepe yönetiminin karar alanına giren uzun dönemli plandır.

PLANLARIN BAŞLICA TÜRLERİ Bütçeler: Bütçe, beklenen sonuçların sayılarla açıklanmış şeklidir; birçok işletmede hem temel planlama aracı, hem de iyi bir denetim aracıdır. Bütçelerde rakamlarla ortaya konulan plan veya program; para, miktar veya benzeri (iş saati, makine saati gibi) birimlerle ifade edilir. Üretim bütçesi, satış bütçesi, nakit bütçesi, sermaye yatırım bütçesi vb. çok çeşitleri vardır; belirli bir zaman dilimini kapsarlar.

PLANLARIN BAŞLICA TÜRLERİ Programlar: Program, bir amacın gerçekleştirilmesi için gerekli aşama ve adımları (işleri), bunların her birinden sorumlu olan kimseleri ve her aşamanın süresini belirleyen bir ayrıntı planıdır; dolayısıyla kısa süreli planlardandır. Projeler: Proje, genel bir programın diğerlerinden oldukça kesin bir şekilde ayrılan bir bölümüdür. Projeler daha çok araştırmaya dayanan özel nitelikli ayrıntı planlarıdır.

İYİ BİR PLANDA BULUNMASI GEREKEN ÖZELLİKLER Plan açık, seçik ve geçerli bir amaca yönelik olmalıdır. Değişik uzmanlarca hazırlanan planların, bu uzmanlar arasında etkin bir haberleşme ile koordinasyon sağlanmalıdır. Plan, işletmenin iç ve dış koşullarına uyabilecek şekilde esnek olmalıdır. Ancak, planlamada "esneklik ilkesi", planın yararlarını ortadan kaldırmayacak bir şekilde uygulanmalıdır.

İYİ BİR PLANDA BULUNMASI GEREKEN ÖZELLİKLER Planlama, işletmenin çeşitli kademelerine yayılmalıdır. Plan, optimal bir süreyi kapsamalıdır Planın hazırlanması ve uygulanması rasyonellik ilkesine uygun olmalı; fazla giderleri gerektirmemelidir. Planın ayrıntı düzeyi ve kapsayacağı zaman önemli olup, süreyi kısaltmak yararını azaltırken; süreyi uzatmak da, isabet derecesini azaltır; zira, ileriyi görme olanakları sınırlıdır.

ÖRGÜTLEME (ORGANİZASYON)

ÖRGÜTLEMENİN TANIMI Örgütleme, planda belirlenen amaçlara ulaşmak için uygun bir örgüt yapısı kurmayı ifade eder. Örgütte belirli bir amacı gerçekleştirmek için önceden belirlenen iş ve mevkilere görevli seçimi, çalışanlar ve çalışanlar arası çalışma düzenlerinin belirlenmesi örgütleme çalışmalarını oluşturmaktadır.

ÖRGÜTLEMENİN TANIMI Örgüt kavramı iki değişik anlamda kullanılabilir: birincisi bir yapı, iskelet, önceden planlanmış ilişkiler topluluğu anlamına gelen örgüt. İkincisi ise bu yapının oluşturulması sürecidir.

ÖRGÜTLEMENİN TANIMI Örgüt, belirli amaçlara ulaşmak için bilinçli bir şekilde kurulmuş toplumsal birimlerdir. Diğer bir deyişle örgüt, ortak çaba sarfıyla bir işi başarmak için bir araya gelen ve her birinin bir faaliyet bütünü içinde belirli görev, sorumluluk ve yetkileri bulunan bireyler veya gruplar arasındaki ilişkileri temsil eden yapıya denir.

ÖRGÜTLEMENİN TANIMI Örgütleme sürecinin temel amacı, örgütsel başarı için gerekli ögeleri etkili ve verimli bir biçimde uyum içinde bir araya getirmektir. İyi bir örgütlemenin bulunmayışı, amaçları başarmak bir yana, karışıklıkların ortaya çıkmasına neden olur.

ÖRGÜTLEMENİN TANIMI Örgütleme işlevi etkili bir biçimde yerine getirilirken, çalışanların her biri, görevlerinin örgütün diğer bölümlerinde çalışanların görevleriyle olan ilişkisini anlayacağı gibi, kime rapor ve hesap verip, sorumluluklarının ne olacağını da göreceklerdir. Yani örgütleme, gerekli sorumluluklar üstlenen ve belirli aktiviteler içerisinde olan ünitelerin gruplandırılması, haberleşme ve otoriter olayların saptanması, koordine edilmesi ve geliştirilmesi esasına dayanmaktadır.

ÖRGÜTLEMENİN TANIMI İyi bir plan, performansın değerlendirilmesi ve kontrolü için ne kadar gerekli ise, etkin bir örgütleme işlemiyle ortaya çıkan "iyi bir örgüt" de, yönetimin yöneltme, koordinasyon ve kontrol fonksiyonlarını kolaylaştırmak ve etkinliği arttırmak için gereklidir.

ÖRGÜTLEMENİN TANIMI örgütlemede, işletme amaçlarını verimli bir şekilde gerçekleştirmek için unsurlar ortaya çıkar: Yapılacak işler İşleri yapacak insanlar ve bu insanlar arasında yetki ve sorumluluk ilişkileri İşleri yapmaya yarayacak yer, araç ve yöntemler.

ÖRGÜTLEME SÜRECİNİN EVRELERİ Örgütleme süreci ana hatları ile şu aşamaları kapsamaktadır: Başarılacak amaçların saptanması (hedefler), Başarılması gerekli işlerin belirlenmesi (hedefler), İnsan kaynaklarının değerlendirilmesi, Fiziksel olanakların değerlendirilmesi, İşlevlerin, fiziksel olanakların ve insan kaynaklarının örgütsel bir yapı içinde gruplandırılması (işlevlendirme ve bölümlere ayırma), Belli bir işi yapma yükümlülüğünün (sorumluluk) ve işi yapmak için gerekli kararları verme ve harekete geçme hakkının (yetki) saptanması, İşin başarılıp başarılmadığının belirlenmesi (hesap verme).

ÖRGÜTLEME İLKELERİ İş Bölümü ve Uzmanlaşma İlkesi İstisna İlkesi Amaç Birliği İlkesi Kontrol Alanı İlkesi Hiyerarşik Yapı İlkesi Emir-Komuta Birliği İlkesi Yetki ve Sorumluluğun Denkliği İlkesi

ÖRGÜTLEME İLKELERİ Yetki Devri İlkesi Denge İlkesi Açıklama İlkesi Ekonomiklik İlkesi Basit ve Anlaşılırlık İlkesi Değişebilirlik ve Reorganizasyon İlkesi (Esneklik ilkesi) Süreklilik İlkesi

ÖRGÜTLERDE BÖLÜMLENDİRME Bölümleme Sebepleri Örgütler büyüdükçe sahip yöneticinin bütün örgütü bireysel olarak yönetme ve denetleme imkanı kalmaz. Bu nedenle sahip-yöneticinin yanında fazladan yeni yöneticiler atanır. Sahip-yönetici bazı uzmanlık gerektiren alanlarda bu uzmanlık becerisine sahip yöneticiler atar. Ayrıca herkes her işi etkin yapamayacağından İşbölümünden faydalanılır.

ÖRGÜTLERDE BÖLÜMLENDİRME Başlıca Bölümleme Ölçütleri Fonksiyonlara Göre Yapı Ürüne Göre Yapı Müşteriye Göre Yapı Coğrafyaya Göre Yapı Süreç veya Makine Temeline Göre Yapı Üretim Faaliyetlerinin Özelliğine Göre Yapı Zaman Temelli Yapı Karma Yapı   Matriks Yapı

FONKSİYONLARA (İŞLEVLERE) GÖRE BÖLÜMLENDİRME Faydaları Her bölümde aynı fonksiyonu gören uzmanlar yerleştirilir. Böylece uzmanlıktan azamı faydalanılır. Yönetim sadece dar tanımlanmış uzmanlık bilgisine ihtiyaca duyulduğu için kolaylaşır. Yöneticilerin eğitimi de kolaylaşır. Her bölüm içinde eşgüdüm kolaylaşır. Merkezi denetim kolaylaşır. Sakıncaları Karar verme zorlaşır ve bürokrasi artar. Çalışanlar sadece kendi uzmanlıklarına odaklaştıklarından işletmenin geneli hakkında yeterince düşünmezler. Farklı bölümler arasında rekabet İşin aşırı basitleştirilmesi Bölüm çıkarlarının işletmenin çıkarlarının önüne geçmesi Tepe Yönetici Tedarik Üretim Personel Finans ve Muhasebe Pazarlama Ar-Ge Komiteler

ÜRÜNLERE GÖRE BÖLÜMLEME Faydaları Bir ürüne ilişkin bütün faaliyetler bir bütün ve koordineli olarak ele alınabilir. Hızlı ve etkili karar almak mümkün olur. Her bir ürün veya ürün grubunun performansını değerlendirmek mümkün olur. Genel Müdür Ahşap Mobilya Üretimi Plastik Mobilya Üretimi Çelik Mobilya Üretimi Sakıncaları Yöneticiler sadece kendi ürünlerine odaklanıp düğerlerini ihmal etmeleri muhtemeldir. Her ürün veya ürün grubu için ayrı fonksiyonel bölümleme yapılması durumunda yönetim maliyetler artar.

MÜŞTERİLERE GÖRE BÖLÜMLEME Genel Müdür Kadın Giyim Bölümü Erkek Giyim Bölümü Çocuk Giyim Bölümü Faydaları Becerili uzmanlar kendine özgü özellikleri ve beklentileri olan müşterilerle ilgilenebilirler. Sakıncaları Değişik departmanların faaliyetlerinin entegre edilebilmesi için çok sayıda bölüme ve görevliye ihtiyaç duyulur.

COĞRAFYAYA GÖRE BÖLÜMLEME Genel Müdür A Bölgesi B Bölgesi C Bölgesi Faydaları Örgütün bir bölgeye has özelliklere ve beklentilere daha hızlı cevap verebilmesini sağlar. Sakıncaları Farklı yerlerdeki işlerin yürütülmesi için çok sayıda idari görevliye gerek duyulabilir. Aynı görevi yapan birden çok görevli istihdam edilebilir.

SÜREÇ VEYA MAKİNE TEMELİNE GÖRE BÖLÜMLERE AYIRMA Üretim Genel Müdür Yardımcısı Torna Bölümü Zımpara Bölümü Eğeleme Bölümü Boyama Bölümü İşletmede üretim ile ilgili faaliyetler, bir sürece göre veya belli makineler çevresinde bölümlendirildiği zaman, bu tür bölümlere ayırma karşımıza çıkar. Bu bölümlendirmede işbölümü ve uzmanlaşmadan en iyi şekilde yararlanılır

ZAMAN TEMELİNE GÖRE BÖLÜMLERE AYIRMA Aralıksız çalışan örgütlerde benzer faaliyetler değişik zamanlarda tekrarlanmaktadır. Buna vardiya usulü çalışmada denilmektedir. İşçileri vardiyalara ayırarak 24 saat içinde 8’er saatlik vardiyalar belirlenir. Bu işletmede iki ya da daha çok vardiya ile çalıştırıldığında zaman temeline göre bölümlendirme söz konusu olabilir.

KARMA YAPI Örgütler büyüdükçe, farklı amaçları gerçekleştirmek için farklı örgütlenme yöntemlerine gerek duyarlar. Bunun sonucunda “karma yapı” oluştururlar. Karma yapıda fonksiyonlara göre örgütlenmenin yanında ürünlere göre, coğrafyaya göre, müşteriye göre örgütlenme biçimlerinden bir karma yapılabilir. Bunlara ek olarak çağdaş örgütlenme biçimlerinden matris örgütlenme de bir tür karma örgütlenme biçimidir. Karma yapı örgütün farklı beklentilere cevap vermesini kolaylaştırır ancak emir- komuta ilişkisinin karmaşıklaşmasına sebep olabilir.

MATRİKS YAPI ÜST YÖNETİCİ MÜHENDİS-LİK BÖLÜMÜ ÜRETİM YÖNETİCİSİ MUHASEBE YÖNETİCİSİ SATINALMA YÖNETİCİSİ X PROJE YÖNETİCİSİ Y PROJE YÖNETİCİSİ } PROJE EKİBİ FONKSİYONEL YÖNETİMİ ORTAK ELEMAN YATAY İLİŞKİ DİKEY İLİŞKİ

FORMAL (BİÇİMSEL) VE İNFORMAL (BİÇİMSEL OLMAYAN) ÖRGÜT YAPISI Formal örgüt yapısı: Örgütleme süreci sonunda ortaya çıkan yapı, formal örgüt yapısını meydana getirir. İnformal örgüt yapısı: Örgütlerde biçimsel yapıların yanında biçimsel olmayan yapılar da vardır. İnformal örgüt yapısını önceden planlamak mümkün değildir. İnsanların birlikte bulunma isteğine dayanan, kendiliğinden, tabii olarak, çalışanların planlanmamış bir şekilde bir araya gelmesini sağlayan sosyal bir güdü olarak ortaya çıkar.

YÖNELTME (YÜRÜTME)

YÖNELTME Örgütlenmiş yapıyı harekete geçiren yönetim fonksiyonuna “yöneltme” denir. Yöneltme, planlar yapılıp organizasyon yapısı oluşturularak işlerin gereğine göre kişiler görevlendirildikten sonra, bu organizasyonun ortak amaç doğrultusunda harekete geçirilmesi demektir. Yöneltme sürekli bir işlev olup, karar verme ve kararları talimatlarla somutlaştırarak örgütün lideri tarafından örgütsel hedeflere doğru yönlendirilmesidir.

YÖNELTME Yöneltme, yürütme veya emir-komuta terimleriyle de ifade edilir. Yöneltme, planlar yapılıp organizasyon yapısı oluşturarak işlerin gereğine göre kişiler görevlendirildikten sonra, bu organizasyonun ortak amaç doğrultusunda harekete geçirilmesidir. Bu aşamada artık örgüt amaçlara yöneltilmeli, işletme içindeki kişiler ve gruplar bu amaçları gerçekleştirecek yönde motive edilmelidir.

Yöneltme veya yürütme süreci başlıca şu görevleri kapsar: Açık-seçik ve tam olarak astların yeteneklerine göre, onlara yapabilecekleri emir ve talimatlar verme. Astların mevcut durumda belirli görevleri sürdürmelerinde yol gösteren devamlı eğitim faaliyeti yapma. Yöneticilerin beklentilerini karşılama yolunda, işçilerin motivasyonu ile gerekli şekilde ilgilenme. Çalışmada disiplin sağlama ve iyi çalışanları ödüllendirme.

YÖNELTME Yöneltme işlevi; iletişim, motivasyon, liderlik gibi temel süreçleri kapsamaktadır Motivasyon: Motivasyon herhangi bir işi yerine getirmeye madden ve manen bireyleri hazırlamaktır. Motivasyon, kişilerin belirli bir amacı gerçekleştirmek üzere kendi arzu ve istekleri ile davranmaları ve çaba göstermeleri şeklinde tanımlanabilir. Liderlik: Liderlik her şeyden önce bir sanattır. Liderlik, organizasyonun amaçlarını gerçekleştirmek için bireyler ve grupları eşgüdümleme sanatıdır. Zekâ, eğitim ve deneyim liderlik için gerekli niteliklerdir.

KOORDİNASYON (EŞGÜDÜMLEME)

KOORDİNASYON Bazı yönetim yazarlarının ayrı bir yönetim fonksiyonu olarak ele almadıkları koordinasyon, işletmenin bütünlüğünü ve varlığını sağlayan faktörlerin başında gelir. Bu, ortak amaca yönelik bir işbirliği sistemi ve mekanizması olup, zaman bakımından ayarlamayı, faaliyetlerin birbiri ardına gelmelerini ve iç içe geçerek kenetlenmelerini ve böylece bütünleşmelerini sağlar.

KOORDİNASYON Koordinasyon, çalışmayı kolaylaştırmak ve başarıyı sağlamak için bir organizasyonun bütün faaliyetlerinin ahenkleştirilmesidir. Koordinasyon ile yönetici, çeşitli işletme faaliyetlerini ve bu faaliyetleri yerine getiren çeşitli kademelerdeki insanları birbirleriyle uyumlu hale getirmek, grup çabalarını ortak amaç doğrultusunda tutmak zorundadır. Aksi takdirde, çabalar, ne kadar yoğun olursa olsun, istenilen ölçüde etkinlik sağlanamaz.

KOORDİNASYON Koordinasyonun etkili olabilmesi için de, iyi işleyen bir iletişim sisteminin varlığı gerekir. Çünkü iyi bir iletişim sistemi, grup üyelerini birbirlerinin çalışmalarından haberdar kılmayı sağlar. İşletmeyi oluşturan çeşitli bölümler, birbirlerinin yaptıklarından haberdar olmazlarsa, kararsız ve kendi kendilerine rakip bir niteliğe bürünürler.

KOORDİNASYON Koordinasyonun bir takım ilkeleri söz konusudur. Bunlar; İlgili ve sorumlu kişiler arasında direkt görüşme imkânı sağlamak Koordinasyonu yönetim sürecinin her aşamasında düşünmek (sürekli bir işlem olarak düşünmek), Planlama yaparken ve politikalar karşılaştırırken daha başlangıçta koordinasyon sağlamak.

KOORDİNASYON Eşgüdümlemenin örgütsel amaçlar açısından etkin bir şekilde yerine getirilmesi için; İyi ve basit bir organizasyon yapısı oluşturulması, İşletme plan ve programlarının uyumlaştırılması, İyi bir iletişim sisteminin kurulması, Örgüt içinde işbirliği anlayışının geliştirilmesi, Hiyerarşik yapı içinde her kademenin gönüllü olarak eşgüdümlenmesinin özendirilmesi gerekmektedir.

DENETİM (KONTROL)

DENETİM (KONTROL) Kontrol, mevcut iş başarısının ölçülmesi ve bu başarının belirlenen hedefleri gerçekleştirme olasılığının saptanmasıdır. Bir işlev olarak kontrol; yönetimin beş temel işlevi olan planlama, örgütleme, yöneltme, eşgüdüm işlevlerinden sonuncusudur. Bu işlev ile yönetici, gerçekleştirilmek istenen amaçlara ne ölçüde ulaşıldığını belirlemekte ve planlanan amaçlar ile gerçekleşen hedefler arasında fark varsa, bunun miktarını ve nedenlerini araştırmaktadır.

DENETİM (KONTROL) Kontrol, amaç ve hedeflere ulaşmada elde edilen gelişmeleri ölçme ve istenmeyen sonuçlar doğduğunda sapmaları düzeltme sürecidir. Yöneticiler kontrol işlevinin yerine getirilmesinde teknik becerilerinden yararlanırlar, işletmenin mevcut performansı ile olması gereken performansını karşılaştırırlar. Performans istenilen düzeyde ise, çalışmaların aynen devamını sağlarlar ve mevcut performansı aşmaya çalışırlar. Performans istenilen düzeyin altında ise sorunların kaynağını bulmaya ve önlemler almaya gayret ederler.

DENETİMİN TANIMI, ANLAMI VE ÖNEMİ Planlama ile başlayan süreç, ortaya çıkan plandan uygulamaya, uygulamadan denetime ve denetimden tekrar planlamaya doğru bir akış izler. Böylece geri bilgi akışı arzu edilmeyen sonuçların ve kazanılan deneyimlerin yeni planda gözönünde tutulmasına yardımcı olur Planlama Uygulama Denetim Geri Bilgi Akışı

DENETİM TÜRLERİ Fiziksel Kaynakların Denetimi —stok yönetimi, kalite kontrol, demirbaş denetimi, gibi… İnsan Kaynaklarının Denetimi—seçme ve yerleştirme, eğitim geliştirme, performans değerleme, ödemeler. Bilgi Kaynakları Denetimi—satışlar ve pazara ilişkin tahminler, çevre analizleri, halkla ilişkiler. Finansal Kaynakların Denetimi—fon yönetimi ve nakit akışı, tahsilatlar, ödemeler. Nitel Denetim- Kararların kalitesi, yönetimin vizyonerliği.

ETKİN BİR DENETİM SİSTEMİNİN ÖZELLİKLERİ Denetim sistemi ekonomik olmalıdır. Denetim sistemi hedeflerle uyumlu olmalıdır. Denetim sistemi bilgiyi zamanında sağlamalıdır. Denetim sistemi işletmenin gidişatı hakkında belli sayısal bilgileri içermelidir. Denetim sistemi basit olmalıdır.

DENETİM SÜRECİNİN AŞAMALARI Denetim fonksiyonu, birbirini izleyen dört temel aşama veya unsurdan oluşmaktadır: Standartların (hedeflerin) belirlenmesi Fiili durumun ölçülmesi Standartlarla fiili durumun karşılaştırılması Farklılıkları (sapmaları) düzeltici önlemlerin alınması.