MARDİN

Mardin, Türkiye'nin en kalabalık yirmi altıncı şehri. 2013 itibarıyla 779.738 nüfusa sahiptir. Güney Doğu Anadolu Bölgesi'nin Dicle Bölümünde yer alır. Suriye ile sınır komşusudur.

Şanlıurfa, Diyarbakır, Batman, Şırnak, Siirt komşularıdır. Türkiye’nin Güney Doğu Anadolu Bölgesi’nde yer alır.. Şanlıurfa, Diyarbakır, Batman, Şırnak, Siirt komşularıdır.

Mimari, etnografı, arkeolojik, tarihi ve görsel değerleri ile zamanın durduğu izlenimini veren güneydoğunun şiirsel kentlerinden biridir.  Mardin farklı dini inanışlar paralelinde, sanatsal açıdan da tarihi değeri olan camiler, türbeler, kiliseler, manastır ve benzeri dini eserler barındırmaktadır. Mardin, İpek Yolu güzergâhında olup, ilde beş han ve bir kervansaray mevcuttur.

İlçeleri : Kızıltepe, Derik, Mazıdağı , Savur , Ömerli , Yeşilli, Midyat, Dargeçit, Nusaybin Toplam 9 ilçe ve 585 köy bulunmaktadır.

İklim İl genelinde karasal iklim özellikleri görülmektedir. Kış ayları soğuk geçmektedir. Yaz aylarında güneyden gelen çöl iklimi etkisi altında olduğu için kurak geçer. Ortalama en yüksek sıcaklık 35.3° derece ile Temmuz ayında, ortalama en düşük sıcaklık 0.7° derece ile Ocak ayında görülür.

Ekonomi Geleneksel ekonomi yapısı tarım, çiftçilik, hayvancılık ve ticarete dayalıdır. 2001 yılına göre ildeki iktisadi faaliyetlerin %66,8'i tarım, çiftçilik ve hayvancılık alanlarında gerçekleşmiştir.  Suriye sınırındaki organik tarıma elverişli topraklar mayınlı olması nedeniyle Mardin ekonomisine katkı sağlamamaktadır. Sanayinin toplam gelir içindeki payı %5,5'tir.

Ulu cami Mardin’deki en eski Camidir. Mardin Ulu caminin bugünkü veya bugüne yakın şeklini en erken Mardin Artukoğulları döneminde ve XII yy’ın son çeyreğinde almaya başladığı düşünülmektedir. 

Latifiye Camii Cumhuriyet Meydanı’nın güneyinde kalan cami, kitabesinde de yazıldığı gibi 1371’de Artuklu hükümdarlarından Melik Salih ve Melik Muzaffer’e hizmet etmiş olan Abdüllatif tarafından yaptırılmıştır. Yapıya, Ulu Cami plan şemasının özellikler hakimdir. Minaresi 1864 yılında Vezir Davud-i Tayyar tarafından yaptırılmıştır.

Mor Behnam (Kırklar) Kilisesi 569 yılında Süryaniler tarafından Mor Behnam ve kız kardeşi  Saro adına inşa edilmiştir. 1170 yılında kırk şehitlere ait kemikler bu kiliseye getirilmiştir. Kilise’ de üç giriş kapılı ince taş işçiliği ile işlenmiş mihrapları, dört yüz yıllık ahşap mihrap kapıları, 1500 yıllık kök boya ile baskı perdeleri, geniş avlusu içinde çan kulesi evi ve adeta dantel gibi işlenmiş taş oymacılığı örneklerinin yer aldığı divan mevcuttur.

Meryem Ana Manastırı Kilise, Patrik Antuan Semheri tarafından 1860 yılında yaptırılmıştır. Mardin il merkezinde bulunan bu kilisenin cemaati yeterli olmadığından uzun süre kendi halinde kalmış, l958 yılında ana caddenin genişletilmesi sırasında yıkılmıştır.

Mardin Kalesi Mardin Kalesinin diğer bir ismi Kartal Yuvası’dır. Subari, Sümer, Babil, Mitaniler, Asur, Pers, Roma, Bizans, Emevi, Abbas,Hamdaniler, Selçuklular, Artuklu, Karakoyunlu, Akkoyunlu, Safaviler, Osmanlılar dönemlerini yaşamış çok önemli bir kaledir. 

Erdemeşt Kalesi Bülbül Köyü ile Arur Kalesi arasında kalan tepe üzerindeki kaledir.

Savur Kalesi Savur, Kürtçe "Stewrê" Arapça "savr" olarak da kullanılan, boyun anlamına gelen Süryanice "savro" sözcüğünden türemiştir.  Diğer bir görüşe göre de Kumur Türkleri tarafından kurulan Savur, "Şuara" adını almış daha sonra Süryaniler tarafından "Suara" adı verilmiştir.

Zingil Tatlısı Süt, un, yumurta ve şerbetten yapılan Mardin’e özgü bir tatlıdır.

Kahritay Tatlısı Yumurta, un, peynir, yağ, şeker kullanılarak yapılır.

Perde Pilavı Pirinç, tavuk, margarin, kuş üzümü, karabiber kullanılarak yapılır.

Telkari Mardin yöresine ait bir gümüş işleme sanatıdır. Bu el sanatı türü çok eski olup, milattan önce 3000'lere dayanmaktadır. Bir altın veya gümüş tel ya da levhadan, özel bir alet ile, elde edilmiş tane veya kürelerden ibaret olan telkarideki aynı optik etki aynı kalınlıktaki 2 ya da daha fazla telin örülmesi ile elde edilebilir.

Mardin Güvercini Yüksek ve Açılarak Uçması Pikeli ve Oyunlu olması Noktasına Nokta Dalışı Yapabilmesi  Taban Taklasını Vurabilmesi Başına Yani Fişeğine Seri Bir Şekilde Asılabilmesi

SON