SÖZ SANATLARI Abartma (Mübalağa) Bir şeyin niteliklerini veya bir olayı olduğundan fazla büyüterek veya küçülterek anlatmaya abartma denir. Çantayı taşımaktan kolum koptu. Gözüm yaşlarım sel oldu, gel artık. Bir ah çeksem karşıki dağlar yıkılır
2. Benzetme Anlatımı kuvvetlendirmek, sözün etkisini artırmak için iki şeyden zayıf olanın kuvvetli olana benzetilmesine benzetme denir. Serkan keçi gibi inatçı bir çocuktur. Benzeyen: Serkan Kendisine benzetilen: Keçi Benzetme edatı: gibi Benzetme yönü : inatçılık
Küçük kızın dişleri inci gibiydi. Benzeyen: Diş Kendisine benzetilen: İnci Benzetme edatı: gibi Benzetme yönü : parlaklık Burak arslan gibi kuvvetlidir. Benzeyen: Burak Kendisine benzetilen: arslan Benzetme Edatı: gibi Benzetme Yönü: kuvvet
3. Kişileştirme İnsan dışındaki varlıklara insana özgü özelliklerin verilmesine kişileştirme denir. Bu sanatta hayvanlara, bitkilere ve diğer varlıklara insana özgü özellikler verilerek ifade daha çekici hâle getirilir, duygular daha güzel anlatılır. O günden beri, sessiz sessiz ağlıyor bulutlar. Ay, kıskanmış kızın güzelliğini. Ağlamak ve kıskanmak insana özgü bir durumdur. İnsanın bu özeliği cansız varlıklara aktarılarak kişileştirme yapılmıştır.
4. Konuşturma İnsan dışındaki varlıkları konuşturma, onların ağzından söz söyleme sanatına konuşturma denir. Ben bir ayrık otuyum, Ne buğday amcam, ne pirinç dayım. Mısırla akraba bile değilim. Mor menekşe: “Bana dokunma!” diye bağırdı.