Eğitim Felsefesi Yrd. Doç. Dr. Cenk Akbıyık
Eğitim felsefesi, eğitimi felsefi bir tutumla ele alır.
Eğitim felsefesi, eğitimin ne olduğunu tartışan, eğitimle ilgili kavramları sorgulayıp çözümleyen bir disiplindir.
Eğitim felsefesinin analitik, bütünleştirici, normatif ve eleştirel boyutları bulunmaktadır.
Eğitim felsefesinde üç temel anlayışın bulunduğu söylenebilir: Normatif (buyurucu) anlayış Analitik anlayış Eleştirel anlayış
Normatif anlayış eğitim felsefesindeki en eski anlayıştır Normatif anlayış eğitim felsefesindeki en eski anlayıştır. Bu anlayıştaki düşünürler eğitimin nasıl olması gerektiğiyle ilgili fikirleri felsefi biçimde savunurlar. Normatif anlayış klasik eğitim felsefesiyle adeta bütünleşmektedir.
Analitik eğitim felsefesi anlayışı ise kaynağını analitik felsefeden alır. Analitik anlayışlı benimseyen düşünürlere göre insanlara eğitimle ilgili telkinlerde bulunarak onlara eğitimin nasıl olması gerektiğini dayatmak doğru değildir. Analitik eğitim felsefesi anlayışı, eğitimle ilgili kavramları açıklığa kavuşturmakla ilgilidir.
Eleştirel eğitim felsefesi anlayışı ise yanlış kavrayış ve hatalı izlenimleri açığa çıkarmaya çalışır. Eleştirel anlayış eğitim sistemini daha iyi bir toplum oluşturmak için dönüşüme uğratılması gereken bir yapı olarak görür. Eleştirel anlayışa sahip eğitim felsefecileri eğitimi baskı gören ve dezavantajlı grupların yararlarına hizmet eden bir araç olarak görürler.
Eğitim felsefesindeki temel akımlar şunlardır: Klasik eğitim felsefesi İdealist eğitim felsefesi Realist eğitim felsefesi Natüralist eğitim felsefesi Eğitime kültürel yaklaşım Pragmatist eğitim felsefesi Egzistansiyalist eğitim felsefesi Analitik eğitim felsefesi Eleştirel eğitim felsefesi