MAVİYDİ DÜŞLERİM, ÇÜNKÜ BEN ÇOCUKTUM... ÇÜNKÜ SİYAH DEĞİLDİ Benim bile bilemediğim kadar çocuk; Islak bir kuş görsem ağaç dalında, Meleklere yağmuru şikayet ederdim... Yağmura küserdim. ÇÜNKÜ SİYAH DEĞİLDİ MAVİYDİ DÜŞLERİM ÇÜNKÜ BEN ÇOCUKTUM...
YİNEDE SİYAH DEĞİLDİ, MAVİYDİ DÜŞLERİM, ÇÜNKÜ BEN ÇOCUKTUM, Şimşek çakınca gözlerimi yumar; Sonra; Minicik dedikleri parmaklarımın arasından Şimşeğin geçtiğini görürdüm, Sevgimin yanında ellerim küçücüktü YİNEDE SİYAH DEĞİLDİ, MAVİYDİ DÜŞLERİM, ÇÜNKÜ BEN ÇOCUKTUM,
EVET SİYAH DEĞİL, MAVİYDİ DÜŞLERİM, ÇÜNKÜ BEN ÇOCUKTUM, Kin tutmazdım... Gururu benimle kim tanıştırdı Bugünde bilmiyorum, Bir şeker; Islak kirpiklerimin kurumasına yeterdi Veya bir söz...güldürürdü beni, Her şeye gülerdim ama korkardım da, En çokta sert sözden ve sert yüzden Yanımda bir büyük ağlasa bende ağlardım... Ve oyuncağımı verirdim gülsün diye... EVET SİYAH DEĞİL, MAVİYDİ DÜŞLERİM, ÇÜNKÜ BEN ÇOCUKTUM,
ÇÜNKÜ SİYAH DEĞİLDİ MAVİYDİ DÜŞLERİM BEN ÇOCUKTUM... Göz yaşını bana mahsus sanırdım, Çiçeklerin güldüğüne inanırdım çünkü, Yıldızların gülerek göz kırptığına, Güneşin her sabah gülücükler dağıttığına inanırdım.... Yağmur yağınca insanlar gülmüyor diye Gök yüzünün ağladığını sanırdım. ÇÜNKÜ SİYAH DEĞİLDİ MAVİYDİ DÜŞLERİM BEN ÇOCUKTUM...
ÇÜNKÜ SİYAH DEĞİLDİ MAVİYDİ DÜŞLERİM BEN ÇOCUKTUM... Her çocuğun bir annesi olduğunu bilirdim... Onu seven, koklayan, koruyan, Akşamları yolunu gözlediği bir babası olduğunu... Rüyalarımda öksüz çocuk görmedim, Yetim çocuk uğramadı dünyama... ÇÜNKÜ SİYAH DEĞİLDİ MAVİYDİ DÜŞLERİM BEN ÇOCUKTUM...