TEMEL EKG

KALBİN OTOMATİSİTESİ Dış desteğe ihtiyacı olmaksızın kalbin kendiliğinden vurum oluşturması ve bu ritmi sürdürebilmesi durumudur. Bu olay kalp dokusunda belli bölgelerde yoğunlaşmış otomatik hücreler sayesinde gerçekleşir. Otomatik hücreler SA nod, AV nod, his demetinde bulunur. Otomatiklik düzeyi en yüksek olan hücre kümesi SA noddadır.

Otomatiklik: Otomatik olan ve olmayan hücrenin farkı Faz 0 ve Faz 4 eğimine bağlıdır. Otomatik hücrenin Faz 4 başlangıcındaki değer maksimum diyastol potansiyeli adını alır. Maksimum diyastol potansiyeli ile Faz 4’ün eşik poataniyeli kestiği nokta arasındaki süre otomatik hücrenin birim zamanda üretebileceği vurum sayısını belirler ve bu süre ne kadar kısa ise hücrenin otomatisite özelliği o oranda fazladır. Maksimum diyastol potansiyeli değerinin en kısa olduğu hücreler SA noddadır.

KALBİN UYARILABİLİRLİĞİ Kalpteki tüm hücrelerin uyarıları depolarizasyon sürecine girerek yanıtlayabilmelerine uyarılabilirlik adı verilir. Bu olay kalpte ya hep ya hiç kuralına göre çalışır.

KALBİN İLETKENLİĞİ Kalpte uyarının hücrenin bir ucundan diğer ucuna yada bir hücreden diğerine iletilmesine iletkenlik adı verilir. İletim hızını en yüksek olduğu yer pürkinje hücreleri, en yavaş olduğu yer AV nod hücreleridir. İletimden sorumlu olan etmen depolarizasyonunu tamamlamış ve hücre içinde yoğunlaşmış Na+’nın aradaki diski aşarak diğer hücreye ulaşmasıdır. Sinir dokusunda ise olaydan Ca++ iyonları sorumludur. Faz 0 eğimi ne kadar dik ise ileti hızı o kadar fazladır.

KALBİN REFRAKTERLİĞİ Kalbin bir uyarı arşısında depolarizasyon yapıp yapamaması o esnada Na+ kanallarının açılmaya elverişli olup olmamasına bağlıdır. Na+ kanallarının açılıp açılmaması ise voltaj ve zaman ile ilişkilidir. Depolarizasyon esnasında +20 mV düzeyinde oluşan membran potansiyeli eşik değer olan -65 mV düzeyine inmedikçe hücre yeniden uyarılamaz (ARP, MRD). Bu dönem Faz 0, 1, 2 ve Faz 3’ün bir kısmını kaplar.

KALP VEKTÖRLERİ Kalpteki elektriksel kuvvetlerin vektörlerle ifade edilmesidir. Elektrik akımının çıktığı (+) uç ile girdiği (-) uç iletken bir ortamda bir araya getirilirlere dipol ortaya çıkar. Yönü (-) → (+) şeklindedir. Ventrikül depolarizasyonu endokard → epikard yönünde, atriyum depolarizasyonu ise → duvar boyunca ilerler. Ventrikül repolarizasyonu epikard → endokard boyunca ilerler.

NORMAL EKG P → atriyum depolarizasyonu Tp → atriyum repolarizasyonu QRS → ventrikül depolarizasyonu T → ventrikül repolarizasyonu Q, R, S dalgalarının boyları < 5 mm küçük, ≥ 5 mm ise büyük harfle gösterilirler.

P Dalgası Süresi 0.10 sn’den kısa, amplitüdü 2.5 mm altındadır. En büyük P dalgasına D I ve II de rastlanır. P dalgası D I, D II, aVF’ de (+), aVR’de (-), aVL’de (+), (-) yada bifazik olabilir. V 1’ de bifazik yada (-) tir. Bifazik olduğunda tepecikler arası süre 0.03 sn’yi aşmaz.

PR İntervali SA noddan çıkan uyarının pürkinje hücrelerine ulaşmasına kadar geçen süredir. P dalgasından Q (R) dalgasına kadar olan süredir. 0.12-0.20 sn arasındadır.

QRS Kompleksi Q dalgası: Her zaman olmayabilir Kompleksin ilk dalgası (-) ise Q olarak adlandırılır. Normal Q dalgası izleyen R dalgasının %25’inden küçüktür ve süresi 0.04 sn yi aşmaz. QRS kompleksinin süresi 0.08 (0.10) sn’yi aşmaz.

ST Segmenti QRS’nin sonu ile T’nin başı arasındadır. TP çizgisi referans olarak alındığında ekstremite derivasyonlarında 1 mm’den fazla yükselme yada 0.5 mm’den fazla çökme göstermez.

T Dalgası Ventrikül repolarizasyonunu gösterir. Süresi 0.10-0.25 sn arasındadır. D I, D II, V 2-6’da (+), aVR’de (-), V 1,aVL ve aVF’de (+), (-) yada bifazik olabilir.

QT Aralığı Vntrikülün depolarizasyon ve repolarizasyonu için geçen süreyi gösterir. Q dalgasının başından T dalgasının sonuna kadar olan süredir. Normal süresi 0.35-0.44 msn dir. Kalp hızı ile değiştiğinden hıza göre düzenleme yapılır (Bazzet eşitliği). Buna göre düzeltilmiş QT (QTc) = QT / √RR