İnsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim. (Yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak gerisi onlara kalmış…) Birisinin seni istediğin gibi sevmemesinin ,onun seni tüm benliğiyle sevmediği anlamına gelmediğini öğrendim. 

İnsanları ne kadar düşünürsen düşün, onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim. (Değer verdiğin insan sana değer vermiyorsa, bırak kendi değeriyle kalsın...) Güven elde edebilmek için yılların gerektiğini, ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.

Kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun, dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim. Ancak, hayatta en güzel anın her seyden vazgeçtiğiniz kırgın zamanlarda sizi hayata bağlayan biri olduğunu düşündüğünüz an olduğunu öğrendim.

Kendini karşılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarına değil, kendinin en iyi yaptıklarını kıstas alman gerektiğini öğrendim. Olayların ve sahip olduğun eşyaların değil, insanların daha önemli olduğunu öğrendim.

Bir arkadaşın ne kadar iyi olursa olsun seni üzeceğini ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim. (Dal da rüzgarı affetmiştir, ama kırılmıştır bir kere o ayrı tabii...) Bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini asıl kendini affetmeyi öğrenmenin gerektiğini öğrendim.

Bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim Bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim. İki kişinin tamamen aynı olan birşeye baktıklarında bile farklı şeyler görebildiklerini öğrendim. Hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen kişilerin sonuçları önemsemediklerini öğrendim.

En fazla önemsediğim kişilerin, senden hep uzaklaşdıklarını öğrendim En fazla önemsediğim kişilerin, senden hep uzaklaşdıklarını öğrendim. İnsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin çok zor olduğunu öğrendim.

Seni doğru dürüst tanımayan kişilerin, hayatını bir kaç saat içinde değiştirebileceklerini ve ne kadar düşünsen de yine de gidilebileceğini öğrendim. 

Gerçek dostluğun,zaman ve mekanla sınırlanamayacağını ve kalbimizde olan insanların hep yanımızda olduğunu öğrendim. Dostların ırmak gibi olduğunu öğrendim. Kiminin suyu az, kiminin çok... kiminde ellerin ıslanır yalnızca, kiminde ruhun yıkanır boydan boya.

Yaşamı yaşanmaya değer yapan şeyin sevgi olduğunu ve sevdiğin kişilere "Seni seviyorum" demenin ne kadar gerekli olduğunu öğrendim. Çünkü, doğru zamanı bekler ve "İşte şimdi tam zamanı" derseniz, bir bakarsınız çok geç olmuş.

Ve öğrendim ki kucaklamaya kollarının yetmeyeceği bir ağaç, bir tohumla başlar. En uzun yolculuklar bir adımla başlar. Gerçek sevgiler ise küçük bir tebessümle başlar.