DİYARE (İSHAL)
Normalden daha sık ve sulu ya da yumuşak kıvamlı dışkı çıkarılmasına İshal (Diyare) denir. Günde 2 ya da 3 kez normal kıvamlı dışkılama ishal sayılmaz. İshal bağırsak hareketlerinin hızlanması, dolayısıyla da içindeki maddelerin hızlı ilerlemesi sonucu oluşur. Bu sırada bağırsaklardan sıvı emilimi azalır.
İSHALİN NEDENLERİ Beslenme alışkanlıklarındaki ani değişiklikler (Örneğin yolculuk nedeniyle), Zehirli enfeksiyonlar (Tifo, para tifo enfeksiyonları, basilli ya da amipli dizanteri, kolera) Besinlere karşı gelişen alerjiler (Süt ve süt ürünleri, meyve ve kabuklu deniz hayvanları) Zehirlenmeler (Alkol, tütün, kokmuş et, mantar, civa, arsenik), Sindirim kanalı ya da bezlerindeki yangılanmanın yol açtığı bozukluklar (Kalın bağırsak, ince bağırsak, on iki parmak bağırsağı, mide, pankreas ve safra kesesi yangıları) Vitamin yetersizlikleri Paraziter etkenler
DİYARENİN KLİNİK BELİRTİLERİ Karın ağrıları ve krampları, Gaz, Bulantı Sürekli sıkışma hissi ishale sıklıkla eşlik etmektedir.
Nedene bağlı olarak ateş ve kanlı dışkılama da bu belirtilere eklenebilir. İshal Akut ve Kronik olarak iki kısımda incelenmektedir. Akut tip 3 haftadan kısa sürer ve nedeni genellikle mikrobik kökenlidir. Kronik tip ishal ise ishal durumunun 3 haftadan uzun sürmesi ile karakterizedir. Nedeni genellikle bağırsağın fonksiyonel hastalıklarıdır.
DİYARENİN RİSK TEŞKİL ETTİĞİ HALLER İshaliniz üç günden fazla sürdüyse, Karnınızda veya makatınızda şiddetli ağrı varsa, 38,8 °C veya üstü ateşiniz oluyorsa, Dışkınızda kan veya katran rengi varsa, Dehidratasyon (Aşırı sıvı kaybı) bulgularınız varsa, acil bir şekilde doktora başvurmak gerekir.
DİYARENİN TEDAVİSİ Diyarenin tedavisi, buna neden olan faktöre göre değişmektedir. BAKTERİYEL DİYAREDE; Bu durumda uygun antibiyotik tedavisi yapılır. Bakterinin yol açtığı ishalde ateş yükselir ve genelde ishal kanlıdır.
NON-BAKTERİYEL DİYAREDE; Antibiyotik ya da herhangi bir ilaç tedavisine gerek yoktur. Bu ishal, beslenme ya da hava değişiminden dolayı olmuştur. Bu gibi vakalarda kaybedilen sıvının yerine verilmesi hastanın eski haline dönmesi için yeterli görülmektedir.