BİTKİLERDE KLOR
Klor,bitkilerin fizyolojik fonksiyonları için az miktarda gerektiğinden,mikroelement olarak sınıflandırılır. Bitkilerde en fazla bulunan anyonlardan biri olmasına rağmen bitkilerin klora ihtiyaçları düşüktür. Bitkiler kloru kökleri aracılığıyla cl iyonu ve yaprakları aracılığıyla atmosferden gaz halinde absorbe ederler.
Ortalama olarak bitkilerin klor içerikleri 2-20 mg’dır Ortalama olarak bitkilerin klor içerikleri 2-20 mg’dır.Buna karşılık pek çok bitkinin optimum gelişme göstermesi için klor içeriği 0.2-0.4 mg olmalıdır. Bitkiler toprak,sulama suyu,yağmur,gübreler gibi pek çok kaynaktan klor alabilirler. Doğada bulunan bitkiler hepsi az ya da çok klor içerirler.Bitkilerin klor içerikleri bitkilerin türüne ve toprakta bulunan faydalı klor miktarına bağlı olarak değişmektedir.
Bitkiler klordan fazla hoşlanmaz Bitkiler klordan fazla hoşlanmaz. Bitkilere toksik (zehirleyici) etkisi vardır. Su kültürlerinde 2 ppm' den daha az oranlarda katılması önerilir.
ELEMENTLER %PAYI Azot(N) 2. 0 Fosfor(P) 0. 5 Potasyum(K) 1 ELEMENTLER %PAYI Azot(N) 2.0 Fosfor(P) 0.5 Potasyum(K) 1.0 Magnezyum(Mg) 0.3 Kalsiyum(Ca) 0.6 Kükürt(S) 0.4 Manganez(Mn) 0.05 Demir(Fe) 0.02 Bor(B) 0.005 Bakır(Cu) 0.001 Çinko(Zn) 0.01 Klor(Cl) 0.01 Molibden(Mo) 0.0001
BİTKİLERDE KLOR’UN İŞLEVLERİ Fotosentez,yük değişimi ve stoma bekçi hücreleri gibi tek bir hücresine kadar tüm bitkide osmotik basıncı düzenlemede gereklidir.Bekçi hücrelerindeki değişim dengesi için kullanılır.Bu hücrelerde klorun hareketliliği ile stomaların açılıp kapanması yönlendirilir.Klor stomaların kapanmalarını düzenleyici etkiye sahiptir.Klor yetersizliğinde stomaların hareketi inhibe olmaktadır.
Sitokrom oksidazı aktive eder. Karbonhidrat metabolizması üzerinde etkilidir. Bitkilerde su düzenini sağlamakta,hücre suyunu ve su alımını artırarak bitkileri kurak koşullara dayanıklı hale getirmektedir. Klor iyonları bitkide organik maddenin yapısına dahil olmamakta,bitkide sadece iyonik formda görev yapmaktadır. Bitkilerde aşırı nitrat birikiminin engellenmesine yardımcı olur.
Tanspot(güneş yanığı),stripe rust(çizgili pas),leaf rust(kahverengi pas),leaf spot(yaprak beneği)gibi yaprak ve tüm kök çürüklüğü hastalıklarına dayanımı artırmaktadır. Enzimlerin aktivasyonunda önemlidir.
BİTKİLERDE KLOR EKSİKLİĞİ Bitkilerde klor sürekli olarak birikime uğrar.Klor iyonları bitki bünyesinde mobil olmasına rağmen noksanlığı genç yapraklarda ilk önce çıkmaktadır.Genç yapraklarda ve büyüme uçlarında solma,yapraklarda büyük lekeler,dağınık bir kloroz,bronz benzeri renklenme ve nekrozlar görülür,yaprakların yüzey alanı küçülür.Kısa yan kökler aşırı oluşur ve kök sistemi çalımsı görünür.
Klor noksanlığında meyve verimi düşer. Brassica’lar da tipik koku kaybolur. Şeker pancarında kloroz çoğalması nedeniyle büyüme azalır. Transpirasyon etkilenir. Fotosentetik aktivite hastalanan yapraklarda özellikle bayrak yaprakta azalır,sonucunda zayıf tane dolumu,düşük tane ağırlığı ve daha düşük verim oluşur.
BİTKİLERDE KLOR FAZLALIĞI Yapraklar kenarlarından itibaren kurumaya ve kavrulmaya başlar.İleri aşamalarda yaprağın tamamı kurur.Yaprak kopmaya eğilimli olur.Örneğin;çilek bitkisi klora karşı çok hassas türler arasında yer alır.Bu yüzden eksikliğinden ziyade fazlalık yani toksik etkiler görülür.