Kırk Satır.. Ziya Levent Topçuoğlu
İçimde yanan bir ateş var biliyor musun, sönmüyor.. Aylardan Ekim, günlerden Perşembe bu gün. Hava ne kadar gri ve kasvetli Ankara’da Öyle uzun geçmiş ki zaman, hayret Yıllar olmuş gibi. Sensizim, mağdurum..
Ben, Şair ruhuma Bestekâr olamazken, Yapraklar, yağmurla ağlıyor sonbahar hallerine Her şey bir sonuca gider öyle değil mi, kader bile.. Ne çok severdim bu mevsimi bilirsin. Yüreğimdeki aşk var ya, dünyama sığmazken Sonunda bir de baktım ki bir tanem, Sen yoksun..
Ben çıkmışım repertuardan. Düşmüşüm gözlerden belli. Bekleyişim boşuna, Sabahları alıştığım merhabalar yok artık İçimi ısıtan varlığın yok kahve saatlerimde.. Bir haber gelsin istiyorum, unutmadım diyen Yeter ki gelsin, istiyor be Gönül bu Yok ama, yine bom boş bir gün bu günde..
Biliyor musun ben beceremedim terk etmeyi, Beceremedim senin gibi unutmayı, unutturmayı.. Avutmuyor hiçbir şey gönlümdeki hüzzam boşluğu Loş bakıyorum etrafa, olmuyor ki, sensiz yapamıyorum..
Kırk gün olmuş bir tanem, ben halâ bekliyorum, Düşün ki kırk yıl gibi içimde yanıp duruyorsun Sebebi kim, kim ola çaresi, biliyorsun. Aslında bilmek istediğim, Seninde neler hissettiğin..
Hatırlar mısın, hani dostça kalacaktık sonunda, Hani, iki arada bir derede de kalsak, razıydık merhabaya.. Hani, önce biz bilecektik bütün olup bitenleri, Hani, biz düşünecektik yerine göre halimizi..
Sesini duymayı öyle çok özledim ki, Ararsın diye bekliyorum eskiden olduğu gibi.. Sen; yine yoksun, içim konuşuyor, ben dinliyorum Katlanıyorum, yeter ki o mutlu olsun, diyorum..
Ziya Levent TOPÇUOĞLU Sonunda bak kalemimde köreldi bitti Say ki anlarsın canım Satırlar bile kırkında tükendi... 11 Ekim 2012 - Ankara Ziya Levent TOPÇUOĞLU
TÜM SEVGİLİLERE…