TARIMSAL ATIKLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ

1. TARIMSAL ATIK NEDİR?

Tarımsal Atıklar: Bitkisel ve hayvansal ürün elde edilmesi ve işlenmesi sonucunda ortaya çıkan atık ve artıklardır. Üretilen katı atıkların miktarı ve içerik özellikleri topluluk ya da toplumların sosyoekonomik özellikleri, beslenme alışkanlıkları, gelenekler, coğrafya, meslekler ve iklim gibi değişik şartlardan etkilenmektedir.

Tarımsal atıklar bitkisel ve hayvansal atık olmak üzere iki ana gruba ayrılır. Ölçü birimi ise belirli bir alana oranlanmış yaş veya kuru atık kütle miktarıdır.

2. TARIMSAL ATIK ÇEŞİTLERİ

Tarımsal atıklar üç grupta incelenebilir: 1. Bitkisel üretim sonucunda arta kalan atıklar. 2. Hayvansal üretim sonucunda arta kalan atıklar. 3. Tarım ürünlerinin işlenmesi sonucu oluşan atıklar.

2.1. Bitkisel üretim sonucu oluşan atıklar:

Ekili alan, orman, nadas alanı, meyve ve sebze ekili alanlarda yapılan bitkisel üretimler sonucunda ürün olarak nitelendirilemeyen bitkisel kütle atık olarak değerlendirilir. Bu atıklar saman, sap, sömek, kabuk, çekirdek, budama atığı olarak gruplandırılabilir.

Atık miktarı üretim alanının büyüklüğü ile orantı gösterir Atık miktarı üretim alanının büyüklüğü ile orantı gösterir. Fakat teorik atık miktarı ile gerçek atık miktarı birbirini tutmamaktadır. Atık miktarını önemli ölçüde etkileyen faktör verimdir.

2.2. Hayvansal üretim sonucu oluşan atıklar:

Hayvansal üretim sonucu oluşan atılar hayvan dışkıları ve kesim işlemi sonucu kalan iç organlardır. Hayvan dışkıları yakıt olarak (tezek) ve gübre olarak kullanılmaktadır. İç organlardan oluşan atıklar ise kompost gübre olarak kullanımı mümkündür.

2.3. Tarım ürünlerinin işlenmesi sonucu açığa çıkan atıklar:

Tarım ürünlerinin doğrudan kullanıma geçmeden önceki işlemleri (öğütme, ayıklama, kurutma…) sonucu ortaya çıkan atıklardır. Bunlar sap, saman, kabuk, çekirdek gibi kullanımı olmayan atıklardır.

4. TARIMSAL ATIKLARI DEĞERLENDİRME TEKNOLOJİLERİ

Biyokütle için en önemli ve en yaygın kullanılan ısıl dönüşüm yöntemi yakmadır. Biyolojik kökenli yakıtlardan başlıca tek bir yakıt olarak yararlanılabildiği gibi, bu yakıtlar kömür gibi diğer yakıtlarla da birlikte yanabilir.

Birlikte yakma durumu büyük ölçekli işletmelerde özellikle fazla miktarda yakıt gerekli olması durumunda tercih edilir.Biyokütle yakma teknolojilerinin birçoğu, değişik ızgaralı veya akışkan yataklı kazanlardır.

Piroliz biyokütleden gaz elde etmek için uygulanan en eski ve basit bir yöntem olup, oksijensiz ortamda atığın 900 oC ye kadar ısıtılması ile oluşan kimyasal ve fiziksel olaylar dizisi olarak tanımlanır.

Piroliz sonucunda; gazlar, katran, organik bileşikler, su ve odun kömürü gibi maddeler elde edilir. Isıl değerleri yüksek metan ve hidrojen, elde edilen gazlar arasında yer alırken, oluşan organik maddelerle petrolden çıkanlara benzer olarak petro – kimyasal adı verilir.

Piroliz teknolojisi, biyo-enerjinin çok değişik uygulamalarda yararlanılmasına olanak sağlar. Hızlı piroliz işlemi sonucunda sıvı yakıt elde edilebilir. Sıvı yakıt taşınabilir durumdadır. Düşük yoğunlukta ve genellikle heterojen özellikteki biyokütleden daha kolay kullanılabilir.

Hızlı piroliz işleminde biyokütle, oksijensiz bir ortamda yüksek sıcaklığa kadar hızlı bir şekilde ısıtılır. Bu koşullarda biyokütle; organik buharlar, gazlar ve atık kömüre ayrışır. Açığa çıkan buhar sıvı ürün olarak yoğuşur.

İşlem uygulamalarının da birçoğunda gazlar ve kömür, piroliz işlemi için enerji üretmek için yakılmaktadır. Biyokütlenin pirolizi için; akışkan yataklı, akımlı reaktörler ve döner konili reaktörler gibi değişik reaktör tipleri geliştirilmiştir.

4.1. Gazlaştırma

Biyokütlenin gazlaştırılması; katı yakıtların ısıl çevirim teknolojisiyle yanabilen bir gaza dönüştürülmesi işlemidir. Sınırlandırılmış oksijen, hava, buhar veya bunların kombinasyonları reaksiyonu başlatmaktadır. Üretilen gaz karbon monoksit, karbondioksit, hidrojen, metan, su ve azot'un yan ısıra kömür parçacıkları, kül ve katran gibi artıkları da içermektedir.

Gazlaştırma biyokütleden gaz yakıt elde edilen termokimyasal bir dönüşüm prosesidir. Diğer bir deyişle biyokütle termokimyasal bir dönüşümle gaz yakıta dönüştürülür. Modernize edilmiş biyokütle enerjisi teknolojilerinin amacı üretim ve kullanım sırasında emisyonları azaltırken yakıtın yoğunluğunu arttırmaktır.

Entegre Biyokütle Gazlaştırma Tesisi - İsveç

Gazlaştırma sisteminin apartman içi kullanımı

GAZLAŞTIRMA TEKNOLOJİSİ

Gaz yakıtın kullanımına göre gazlaştırıcılar sınıflandırılmıştır : Isıl gazlaştırıcılar; kazanlarda, ocaklarda ve kurutucularda yakıtın alevli yanmasıyla, Güç kaynaklı gazlaştırıcılar; içten yanmalı motorlarda mil gücü sağlamak için kullanılır.

GAZLAŞTIRMANIN KİMYASI

Katı yakıtların temelinde karbon, oksijen ve hidrojen kompozisyonları yer almaktadır. Gazlaştırıcılar ise biyokütleyi yüksek ısı altında yakmaktadırlar. Gazlaştırma prosesi dört safhaya ayrılır: Kuruma, piroliz, reaksiyon ve indirgenme.

İçinde % 35'den daha fazla su ihtiva eden biyokütle termokimyasal dönüşüm sonucu elektrik üretimi için uygun değildir. Direk yakma için %8-15 arası nem oranı uygun olup, 50-100 cm arası parça boyutu idealdir. Karbonlaştırma işlemi %8-15 arası nem oranları tercih edilir. Odunun gazlaştırma sistemde kullanılabilmesi için odun içindeki nemin ayarlanması gerekir. Bu da ancak kurutma işlemi ile gerçekleşir.

SABİT YATAKLI GAZLAŞTIRICI

Hava ve yakıt girişi yönüne göre sabit yataklı gazlaştırıcılar dört tipe ayrılmaktadır: 1- Aşağı akışlı 2- Yukarı akışlı 3- Karşıt akışlı 4- Açık akışlı

AKIŞKAN YATAKLIGAZLAŞTIRICI

AKIŞKAN YATAKLI BİYOKÜTLE GAZLAŞTIRMA ÜNİTESİ

DEZAVANTAJLARI

Buna ek olarak biyokütle gazlaştırmasının dezavantajlarına da bakmak gerekmektedir. Çevreyi ne kadar güvene alıyorsa da sağlığa zararları açısından açıklanan dezavantajları vardır. Bu dezavantajlar; koku, gürültü, yanma/patlama riski, CO zehirlenmesi, akıt gaz ve pis su çıkışı ( gazın temizlenme prosesinden kaynaklı ).

Biyokütle gazlaştırmasında çıkan koku hidrojen sülfür, amonyak ve carbon oxy-sulphide kokularına benzer. Katran da sert bir kokuya sahiptir. Gazdan çıkan koku pis su, katran ve uçuşan küllerden de kaynaklanabilir. Gürültü ise işlem sırasında makinelerin çalışmasından kaynaklanır. Sistemden atmosfere sızan gaz yakıt veya duman eğer ortamda ateşleme yapılırsa patlama olabilir.

Biyokütle gazlaştırma prosesinde katı yakıt deposu, yanabilen tozlar, yakıtın kurutulması ve üretilen gaz temel risk faktörlerini oluştururlar. Renksiz ve kokusuz olan karbon monoksit gazı solunduğunda tehlikeli bir toksik etki yaratır.

BİYOGAZ; organik bazlı atık/artıkların oksijensiz ortamda (anaeorobik) fermantasyonu sonucu ortaya çıkan renksiz - kokusuz, havadan hafif, parlak mavi bir alevle yanan ve bileşimininde organik maddelerin bileşimine bağlı olarak yaklaşık; % 40-70 metan, % 30-60 karbondioksit, % 0-3 hidrojen sülfür ile çok az miktarda azot ve hidrojen bulunan bir gaz karışımdır.

BİYOGAZ ÜRETİMİNİN YARARLARI

Hayvansal ve bitkisel organik atık/artık maddeler, çoğunlukla ya doğrudan doğruya yakılmakta veya tarım topraklarına gübre olarak verilmektedir. Bu tür atıkların özellikle yakılarak ısı üretiminde kullanılması daha yaygın olarak görülmektedir. Biyogaz teknolojisi ise organik kökenli atık/artık maddelerden hem enerji eldesine hem de atıkların toprağa kazandırılmasına imkan vermektedir.

Ucuz - çevre dostu bir enerji ve gübre kaynağıdır Ucuz - çevre dostu bir enerji ve gübre kaynağıdır. Atık geri kazanımı sağlar. Biyogaz üretimi sonucu hayvan gübresinde bulunabilecek yabancı ot tohumları çimlenme özelliğini kaybeder. Biyogaz üretimi sonucunda hayvan gübresinin kokusu hissedilmeyecek ölçüde yok olmaktadır. Hayvan gübrelerinden kaynaklanan insan sağlığını ve yeraltı sularını tehdit eden hastalık etmenlerinin büyük oranda etkinliğinin kaybolmasını sağlamaktadır.

1 m3 biyogaz: • 0,62 litre gazyağı • 1,46 kg odun kömürü • 3,47 kg odun • 0,43 kg bütan gazı • 12,3 kg tezek • 4,70 kWh elektrik enerjisi eşdeğerindedir.

1 m3 Biyogazın sağladığı ısı miktarı: (4700-5700 kcal/m3) 1 m3 Biyogaza eşdeğer diğer yakıtlar: 0,66 litre motorin 0,75 litre benzin 0,25 m3 propan

BİYOGAZ ÜRETİMİNİN MİKROBİYOLOJİSİ

Biyogaz organik maddelerin oksijensiz şartlarda biyolojik parçalanması sonucu oluşan ağırlıklı olarak metan ve karbondioksit gazıdır. Çeşitli organik maddelerin metan ve karbondiokside dönüşümü karışık mikrobiyolojik flora tarafından gerçekleştirilmektedir. Bu oksijensiz bozunma sonucunda metan gazı üç aşamalı bir işlem sonucunda oluşur. Anaerobik fermantasyon bu üç aşaması aşağıdaki gibi sıralanır

1. Fermantasyon ve Hidroliz Bu aşamada fermantatif ve hydrolitik bakteriler olarak isimlendirilen bakteri grupları organik maddenin üç temel öğesi olan karbon hidratları (C6H10O5)n, proteinleri (6C 2NH3 3H3O) ve yağları (C50H90O6) parçalayarak CO2 , asetik asit ve büyük bir kısmını da çözülebilir uçucu organik maddelere dönüştürürler.

2. Asetik Asidin Oluşumu Bu aşamada, birinci aşama sonucunda açığa çıkan ve uçucu yağ asitlerini asetik aside dönüştüren asetojenik bakteri grupları devreye girmekte ve bir kısım asetojenik bakteriler uçucu yağ asitlerini asetik asit ve hidrojene dönüştürmektedir.

CH3 (CH2)n COOH + H2O =>2CH3 COOH + 2H2 2CO2 + 4H2 => CH3 COOH + 2H2O

3. Metan Gazının Oluşumu Anaerobik fermantasyonun bu son aşamasında metan oluşturan bakteri grupları devreye girmekte, ve bir kısım metan oluşturan bakteriler CO2 ve H2 'yi kullanarak metan (CH4 ) ve suyu (H2O) açığa çıkarırlarken, öteki bir grup metan oluşturan bakteriler ise ikinci aşama sonucunda açığa çıkan asetik asidi kullanarak CH4 ve CO2 oluşturmaktadırlar. CO2 + 4H2 => CH4 + 2H2O CH3 COOH => CH4 + CO2

Biyogaz üretimi aşağıdaki faktörlere de bağlıdır: Ortam sıcaklığı Hammaddenin cinsi ve miktarı Ortam asitliği (PH) Partikül büyüklüğü Fermantasyon süresi Karbon azot oranı (C/N) Tesis tipi Kuru madde miktarı

Biyogaz tesisleri kapasite olarak; • Aile tipi (6 -12 m3 kapasiteli) • Çiftlik tipi (50 -100 -150- m3 kapasiteli) • Köy tipi (100-200 m3 kapasiteli) • Sanayi ölçekli tes. (1000 - 10 000 m3 kapasiteli

Tesis tasarımında aşağıdaki parametreler dikkate alınmalıdır; • Uygun hammadde miktarı • Hammaddenin cinsi ve özellikleri • Isıtma ihtiyaçları • Karıştırma ihtiyaçları • Kullanılacak malzeme ve ekipmanların cinsi

Tesisin kurulacağı yerin seçimi • Tesis inşaatı ve tesisin yalıtımı • Tesisin ısıtılması ve işletme koşulları • Biyogazın depolanması ve dağıtımı • Biyogazın taşınması, tesisten çıkan biyogübrenin depolanması, tarlaya taşınması ve dağıtımı • Biyogaz kullanım araçlarının belirlenmesi

BİYOGAZ ÜRETİMİNDE DİKKAT EDİLMESİ GEREKEN HUSUSLAR

- Fermantörde (üretim tankı-sindireç) kesinlikle oksijen bulunmamalıdır. -Antibiyotik almış hayvansal atıklar üretim tankına alınmamalıdır. -Deterjanlı organik atıklar üretim tankına alınmamalıdır. -Ortamda yeni bakteri oluşturulması ve büyümesi için yeterli miktarda azot bulunmalıdır.

- Fermantör sıcaklığı 35 ºC veya 56 ºC de sabit tutulmalıdır. - Üretim tankında asitlik 7,0 - 7,6 arasında olmalıdır. - Metan bakterileri için substratta (S) sirke asidi cinsinden organik asit konsantrasyonu 500 - 1500 mg/litre civarında olmalıdır. - Fermantör sıcaklığı 35 ºC veya 56 ºC de sabit tutulmalıdır. -Üretim tankına ışık girmemeli ve ortam karanlık olmalıdır.

-Üretim tankında minimum %50, optimum %90 oranında su olmalıdır. -Ortamda kükürt miktarı 200 mg/Litre den fazla olmamalıdır. -Ortamda metan bakterilerinin beslenmesine yetecek kadar organik madde parçalanmış-öğütülmüş olarak bulunmalıdır.

4.3. Kompost Üretimi

Kompostlaşma işlemi uygun sıcaklık ve nem miktarlarının sağlandığı havalı ortamlarda mikrobiyal canlılar tarafından organik materyalin biyolojik olarak ayrışma ve yeniden yapılanmalarından oluşan işlemdir

Ağız ---Parçalama-Karıştırma--Ön işlem Mide---İşleme Girme----Kompostlaşma Bağırsak-Organizma tarafından kullanılma

Neden Kompost? Kompostlama’da ana hedef, ürettiğiniz katı atıkların miktarının azaltılması ve organik atıkların değerlendirilmesidir. Katı atıklarınızı azaltacak olursanız, belediye çöp havzaları için gereken arazi de daha küçük olacaktır. Buna bağlı olarak da arazi israfı ve belediye giderleri azalacaktır. Kendi kullandığınız kompost, daha sağlıklı ve kaliteli bahçe ürünleri ve saksı bitkileri elde etmenizi sağlayacak, gübre giderlerinizin azalmasına yol açacaktır. Mamûl kompost, doğal gübre olması nedeniyle sentetik gübrelere göre daha çevre dostu olma avantajına da sahiptir.

Kompost Yapımında Kullanılacak Materyalin Seçimi Temiz (plastik, cam, ağır metal) Çeşitli kaynaktan (tarım ve metropolitan) Sistem döngülerine hizmet (Sürdürülebilir)

Temel Parametreler Oksijen oranı:%12 Nem:%50-60 Sıcaklık:50-60 C(40 tan düşük, 70 ten yukarı çıkmamalı) Malzemenin parça büyüklüğü 1-5 cm C/N oranı:25-35/1

Bazı Organik Materyallerin C/N Oranı Orman altı örtüsü C/N:110/1 Buğday samanı C/N:70/1 Mısır sapı ve yaprakları C/N:26/1 Taze yeşil materyalde ise 7-15/1

ÜSTÜNLÜKLERİ Mükemmel bir toprak şartlandırıcıdır Satılabilir bir üründür Gübre işlemeyi iyileştirir Arazi uygulamalarını iyileştirir Kirlilik riski düşüktür Patojenlerin zarar görmesi Hayvanlar için altlık olarak kullanılabilir Hastalık önleyicidir Çevre kirliliği oluşturmaz İşlem veya çöp ücreti

OLUMSUZLUKLARI Zaman ve para Arazi Koku Hava koşulları Pazarlama Gübre ve ürün atıklarının tarladan uzaklaştırılması Azot kaybı riski Komposttaki besin elementlerinin yavaş tahliyesi Çiftlik sınıfını kaybetme riski

Kompostlamada Yaygın Olarak Kullanılan Ham Maddeler: Ağaç kabuğu, Karton, Sığır gübresi, Mahsul atıkları, Gübre ve üre, Bitmiş kompost, Balık işlemeden kaynaklanan atıklar, Yiyecek üretiminden kaynaklanan atıklar, Sebze ve meyve atıkları, Çimen kırpıntıları, At dışkısı, Yapraklar, Kireç, Gazete, Çiftlik hayvanlarının dışkıları, Kağıt fabrikalarından kaynaklanan atıklar, Çürümüş yosun, Kümes hayvanlarının dışkıları, Testere ve rende talaşı, Yosun ve diğer su bitkileri, Septik ve pis su çamurları, Mezbaha ve et paketleme atıkları, Saman ve kuru ot, Saman, Domuz dışkısı, Tahta tozu, Odun yongaları

UYGUN YER SEÇİMİ Dikkate alınması gereken hususlar şunlardır: Rüzgar- Her ne kadar rüzgar, gerekli olan havayı sağlasa da, çok fazla rüzgar malzemeyi kurutabilir veya etrafa saçabilir. Güneş ışığı- Güneş ışığı kış aylarında kompost yığınının ısıtılmasına yardımcı olabilir; fakat çok fazla güneş kompostu kurutur. Yığını büyük bir ağacın yanına yerleştirecek olursanız, kompost yığınınız yazın serin ve gölgede kalır, kış aylarında ise güneş ışığından yararlanır.

Drenaj- Yığının içinde su birikimi olmayacak şekilde iyi bir drenaja gerek vardır. •Yüzey– Zemin olarak çıplak toprak, betondan daha iyidir. Yığının etrafında rahatça çalışabileceğiniz yeterli boş saha bırakmaya dikkat edin (yaklaşık 2 m).

Kompostlama Yöntemleri Gübreler ve diğer organik atıklar yapılarında aerobik ve anaerobik koşullarda maddeleri çürütebilen mikroorganizmaları barındırırlar. Kompostlama maddesi içinde oksijenin bulunması, yalnızca istenen bir durum değil, aynı zamanda hızlı kompostlama için bir zorunluluktur. Çiftliklerde dört çeşit kompostlama yöntemi uygulanır.

Kompostlama haznesinin seçilmesi: Kompostlama haznesi, bütün girdileri yığacağınız ve kompostlaşma sürecinin doğal olarak gerçekleştiği basit bir yığın bile olabilir – pasif kompostlama. Pasif kompostlama, verimi en düşük olan türdür, ve kompostlama sürecinin günlük olarak düzenlendiği aktif kompostlamadan daha yavaştır.

Silo Döner Silindir Yığın Yöntemleri (İndore Metodu ) Varil Yöntemi 14 Gün Yöntemi Vermicompost Anaerobik yöntem

İndore metoduna göre kompost yığını hazırlanması (Kara, 2002)

Kompostlaşmanın ilk devresinde şeker, nişasta ve yağlar çözünür. Sıcaklık artışı ve pH düşmesiyle birlikte selüloz parçalayıcı mantarlar devreye girer. Sıcaklığın 50-55 C’ı bulmasıyla termofilik mikroorganizmalar faaliyete başlar.

Üçüncü devrede kullanımlar sonucu termofilikler için elverişli madde azalmaya dolayısıyla faaliyetlerinin yavaşlamasıyla sıcaklık düşmeye pH artmaya başlar. Mezofilik mikroorganizmaların devreye tekrar girmesiyle karbon ağırlıklı materyallerin parçalanma işlemi tamamlanır

MATERYALİ HAZIRLARKEN DİKKAT EDİLECEK NOKTALAR

Ön kompostlaşma ve kokuya önlem alınmalı Elde etmek istediğimiz son ürün miktarının başlangıç materyalimizin ağırlık olarak yarısından az, hacim olarak ise daha da yüksek bir kayıpla gerçekleşeceğini göz önünde bulundurmalıyız. Biçilmiş çim kullanılacaksa yığındaki miktarı %50’yi geçmemelidir.

Karbon ağırlıklı materyalden oluşan kompost (Bir yığında bileşimi %60 oranına kadar çıkabilir) yavaş olgunlaşır ancak toprağa uygulandığında besin maddelerinin salınımı ve toprağın su tutma kapasitesi yönünden daha uzun yıllar hizmet verir. Bu tür odunsu materyalin parçalanmadan sonra ön işlem olarak bir süre su içerisinde bekletilerek bünyesine su çekmesinin sağlanması üretimi hızlandırmaya yardım edecektir.

Hayvan ürünlerinden kaynaklanan kalıntılar kullanılırsa mümkünse asitli bir sıvıya batırıldıktan sonra yığın yapılıncaya kadar talaş, saman gibi kuru karbon ağırlıklı materyalle karıştırılıp bekletilmelidir. C/N oranının düşüklüğü işlemi hızlandırır, yüksek ısı ve amonyak çıkışı ile kendisini belli eder, odunsu materyalin fazla olduğu durumda işlem hızı düşer.

Genelde işlem başlangıcında pH asittir ancak işlem ilerledikçe alkaliye döner, son üründe nötr yada hafif alkali olur. Materyali parçalama biyolojik faaliyet ve havalanma için alanı artırdığından işlemi hızlandırır. Çiftlik şartlarında ve ev bahçelerinde yapılan yığınlarda biyolojik oksidasyondan dolayı yükselen ısı, düşen nem ve oksijen yığın açılıp havalandırılarak ve sulanarak tamamlanır.

OLGUNLAŞMA İklim şartları, yığına giren materyalin parça büyüklüğü, kimyasal yapısı, nem ve havalandırma durumuna göre kompostun oluşumu yığın metodlarında 2 ay-2 yıl arasında değişir. Başlangıçtan sonra 7-15 günde bir havalandırma, karıştırma ve eksilen nemin ilavesi ile kompostlaşma işlemi 3-4 yığın açımından sonra gerçekleşmişse elenme işlemine geçilir.

Nem %40 civarı Kahverengi siyah humuslu toprak görünümü ve kokusu Nötr veya hafif alkali pH İçerisinde bazı toprak canlıları

Bütün bunların yanında biyokütleden faydalanmanın bir çok yönü vardır Bütün bunların yanında biyokütleden faydalanmanın bir çok yönü vardır. Enerjinin yanında, mobilya, kâğıt, yalıtım maddesi yapımı gibi daha birçok alanda yararlanılmaktadır.

Biyokütlenin enerji olarak değerlendirilmesinde ise, katı, sıvı ve gaz yakıtlar elde etmek için çeşitli teknolojiler kullanılır. Biyoetanol, biyogaz, biyodizel gibi yakıtların yanı sıra, yine biyokütleden elde edilen, gübre, hidrojen, metan ve odun briketi gibi daha birçok yakıt türü saymak olanaklıdır.

Bu yakıtların elde edilmesinde termokimyasal ve biyokimyasal olarak sınıflanabilen yeni teknikler geliştirilmiştir.

Biyokütle Enerji Dönüşümü İçin Fiziksel Yöntemler

TLE FİLTRASYON BOYUT KÜÇÜLTME KURUTMA EKSTRAKSİYON BİYOKİMYASAL VE ISIL YÖNTEMLER KATI ÜRÜN SIVI ÜRÜN BİYOBRİKET KATI YAKIT

Biyokütle Enerji Dönüşümü İçin Biyokimyasal Yöntemler

BİYOKİMYASAL İŞLEMLER HAVASIZ ORTAMDA BOZUNDURMA FERMANTASYON BİYOFOTOLİZ ETANOL BİYOGAZ HİDROJEN

Biyokütle Enerji Dönüşümü İçin Isıl Yöntemler

PİROLİZ YANMA SIVI YAKIT GAZI ISI TÜRBİN SENTEZ MOTOR KAZAN DİZEL SIVILAŞTIRMA GAZLAŞTIRMA YANMA AKTİF KARBON SIVI YAKIT GAZI ISI EKSTRAKSİYON İYİLEŞTİRME TÜRBİN SENTEZ MOTOR KAZAN KİMYASALLAR DİZEL METANOL GÜÇ AMONYAK