AD :BERNA SOYAD :DAL SıNıFı :9-A KONU :ORHAN VELI'NIN HAYATı

HAYATı: Orhan Veli Kanık, 13 Nisan 1914'te Beykoza ba ğ lı Yalıköyü'nde bulunan İ shak A ğ a Yokuşu'ndaki Çayır Soka ğ ı'nda 9 numaralı konakta dünyaya geldi. Babası İ zmirli tüccar Fehmi Bey'in o ğ lu Mehmet Veli Annesi ise Beykozlu Hacı Ahmet Bey'in kızı Fatma Nigar Hanım'dır Nüfus tezkeresi suretine göre asıl ismi Ahmet Orhan 'dır. Şairin babasının adı Veli oldu ğ u için, sanatçı 3ndan önce Orhan Veli olarak tanındı. Orhan Veli'nin kendisinden küçük iki kardeşi vardır.

HAYATı (DEVAMı) Orhan Veli'nin çocuklu ğ u Beykoz, Beşiktaş ve Cihangir'de geçti. Mütareke sırasında Akaretler'de bulunan Anafartalar İ lkokulu'nun ana sınıfına devam etti Bir sene sonra ise bu okuldan alınarak Galatasaray Lisesi'ne yatılı olarak verildi. Galatasaray Lisesi'nden ayrılarak annesiyle birlikte Ankara'ya taşındı. Kanık, çocuklu ğ unda bazı hastalıklar ve tehlikeler de yaşadı.

HAYATı (DEVAMı) Kanık'ın edebiyata olan merakı ilkokul sıralarında başladı Bu dönemde Çocuk Dünyası isimli dergide bir hikâyesi basıldı. Ortaokulun yedinci sınıfındayken Oktay Rifat Horozcu ile tanıştı. Birkaç yıl sonra ise bir müsamere sırasında halkevinde Melih Cevdet Anday ile arkadaş oldu. Şair, lise döneminde arkadaşları Oktay Rifat ve Melih Cevdet'le birlikte Sesimiz isimli bir dergi çıkardı.

HAYATı(DEVAMı) Şair 1932 yılında, liseden mezun oldu. İ stanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nin felsefe bölümüne kaydını yaptırdı1933 yılında Edebiyat Fakültesi Talebe Cemiyeti başkanı seçildi yılına kadar devam etti ğ i üniversiteyi bitirmeden okuldan ayrıldı. İ stanbul Üniversitesi'ne giderken bir yandan sürdürdü ğ ü Galatasaray Lisesi'ndeki ö ğ retmen yardımcılı ğ ı görevine, okuldan ayrıldıktan sonra bir sene daha devam etti.

HAYATı (DEVAMı) Sanatçının yaşamının bu evresi aruz vezni kurallarını ve ahengini kavradı ğ ı ve ilk şiirlerini yazdı ğ ı dönem oldu. Kanık, gene lisede tiyatro çalışmalarına katıldı. Örne ğ in, Raşit Rıza'nın oynadı ğ ı Aktör Kin oyununda rol aldı.Ankara Halkevi'nde Ercüment Behzat Lav'ın sahneledi ğ i Ahmet Vefik Paşa'nınMolière'den uyarladı ğ ı Zor Nikah'ta Üstâd-ı Sanî'yi, Maurice Maeterlinck'in Monna Vanna'sında ise baba rolünü üstlendi.Kanık, sonraki yıllarda tiyatro alanındaki çalışmalarına çevirmen olarak devam etti ve pek çok oyunu Türkçe'ye çevirdi.

HAYATı(DEVAMı) Aynı yılın Kasım ayında, bir haftalı ğ ına Ankara’ya geldi. 10 Kasım 1950 gecesinde, onarım için kazılmış, ancak üzeri kapatılmamış bir çukura düşerek aya ğ ını incitti. Daha sonra İ stanbul’a dönen Kanık, bir arkadaş ziyareti sırasında aniden fenalaşması üzerine Cerrahpaşa Hastanesi’ne kaldırıldı. Orhan Veli Kanık, 14 Kasım 1950 tarihinde, beyin kanaması sonucu girdi ğ i komada hayatını kaybetti.

SANAT ANLAYıŞı: Özellikle Varlık dergisindeki şiirleriyle büyük ilgi gören Orhan Veli Kanık, 36 yıllık yaşamı boyunca, gerek eserleriyle gerekse düşünceleriyle, sa ğ lı ğ ında ve ölümünden sonra kendinden çok söz ettiren şairlerden biri olmuştur. Eserlerinde, zaman zaman hicivsel bir üslup ile mizah ö ğ elerinden yararlanmıştır. Gündelik hayatın her yönünün şiire konu olabilece ğ ini savunmuş ve kendini belli bir duygu ya da düşünceyle sınırlamamıştır.

ESERLERI : ŞIIR: Garip (1941 – Melih Cevdet Anday ve Oktay Rıfat Horozcu ile birlikte) Vazgeçemedi ğ im (1945) Destan Gibi (1946) Yenisi (1947) Karşı (1949)

DÜZYAZı : La Fontaine Masalları (1948) Nasrettin Hoca Hikayeleri (1949 – manzum hikaye) Nesir Yazıları (1953) Edebiyat Dünyamız (1975) Fransız Şiiri Antolojisi (1947 – derleme)

ÇEVIRI : Bir Kapı ya Açık Durmalı ya Kapalı (A.de Musset’den – O. Rifat ile, 1943) Barberine (1944) Scapin’in Dolapları (Molière’den – 1944) Sicilyalı yahut Resimli Muhabbet (1944) Tartuffe (1944) Versailles Tulûatı (1944) Üç Hikâye (Gogol’dan – Erol Güney ile, 1945)

ÇEVIRI (DEVAMı) : Turcaret (A. R. Lesage‘dan – 1946) Hamlet ve Venedikli Tüccar (Shakespeare‘den – Ş. Erdeniz ile, 1949) Batıdan Şiirler (O. Rifat ve M. Cevdet ile, 1953) Antigone (J. Anouilh‘den – 1955) Saygılı Yosma (J. P. Sartre’dan – 1961) Bütün Çeviri Şiirleri (1982) Kapısında (Turgenyev‘den – 1994)