İŞLEVSELCİLİK ÇOK ANLAMCILIK

Bilimsel olarak, “ İş, çok anlamlı ve amaçlı bir eylemdir”.

İşlevselcilik oluşuma göre, her sosyal toplum kendi içerisinde organlardan oluşur ve her birinin kendisine ait çıkarları mevcuttur.  

İşlevselciliğe göre suç kavramı ise yapılandırılmayan sosyallikten kaynaklanmaktadır.

Bu teoriye göre toplum işlevseldir, yani gelişimini sağlayan tek bir bütünlüğün içerisinde çok anlamlıdır.

Çok anlamlılıktan işlevselcilik aşağıdaki gibi sıralanabilir: sosyal çevrede sosyal öğrenme teorisi, sosyal çevrede taklit teorisi, farklı birliklerin teorisi, farklı kimliklerin teorisi,

Kültürel teoriler, Alt ve karşıt kültür teorileri Kültür çatışmaları teorisi, Suç gruplarının toplumu teorisi.

I. SOSYAL ORTAM VE KÜLTÜR ÇATIŞMALARI DURUMUNDA SOSYAL ÖĞRENME TEORİLERİ

Sosyal ortamda taklit teorisi Bu tip sosyal öğrenme teorisine göre, suç kişilerin farklı kimlikleri, daha doğrusu toplumda kabul görenleri taklit etmesiyle meydana gelir.

Taklit teorisi, suçun oluşmasında sosyal çevre faktörünü kabul eder.

Gabrijel Tarde, kitabı «Doğuştan suçlu»’da antropolojik anlayışı bir tarafa bırakarak, suçlunun kimliğinin taklitlerle ortaya çıktığını savunur.  

Ona göre suç, öğrenilmiş ya da kazanılmış davranıştır, suç toplumlarında bulunan değer, yargı ve kişilerden kazanılmış ya da öğrenilmiştir.

Bireyin birini öldürüp öldürmemesi tamamen taklit ettiği kişiye bağlıdır. Böylece, taklidin üç yasasını yazmıştır: Yakın birinin dokunması yasası, Güçlü kişişleri taklit yasası ve Atılma yasası.

2. Farklı birimlerin teorisi  Bu teori, suçun kaynağının belli birim ile gruplarda olduğunu savunur ve teori Amerikan Sosyolog Saderland tarafından geliştirilmiştir.

Ona göre, suçlu grupların sahip olduğu düşünce ve davranış yapısına göre davranan ve etkilenenler suç eyleminde bulunur.

Bu teorinin dayandığı temeller: Suç davranışı öğrenilir; Suç davranışı suç işlemiş kişiler ile kurulan iletişim ve etkileşim çerçevesinde öğrenilir.

suç eyleminin doğal öğrenim süreci arkadaşlık gruplarında başlar; Bu süreç sırasında, suçun tekniği, amaçları, metodları ve biçimleri öğrenilir.

3. Farklı kimlik teorisi Bu teorinin temsilcilerinden Glaser’e göre, suçlu gerçek ya da hayali dayanaklar üzerinden kendisine davranışlar edinir.

Suç ve suçlunun kimliği vicdanı ve seçtiği rol modellerine göre şekillenir.

II. KÜLTÜREL TEORİLER

1. Alt ve Karşıt Kültür Teorisi   Kültürel teoriler suçun kültürel anlamda incelendiği teorilerdir, ve davranışların alt ve karşıt kültür modellerini incelemektedir.

Alt ve karşıt kültrü teorisinin toplumda farklı bir yeri vardır, çünkü suç gruplarının kendilerine ait davranışları, modelleri ve onları her zaman olumlu tutan duruşları vardır.

Suçlu gruplar aşağıdaki gibi belirlenebilir: kimlik, Sosyalleşme ve taklit,  

Alt ve karşıt kültür grupları genellikle yazılmamış kurallar çerçevesinde, hiyerarşik bir düzen içerisinde meydana gelirler, ve gruba ait olan her birey grubum getirdiği davranışlara ve normalara uymak ve saygı göstermek durumundadır.

2. Kültür çatışması teorisi   Kültür çatışması teorisi, sosyal toplumlar ile toplumların içerisinde meydana gelen kültürel değerler arasındaki çatışmayı incelemektedir.

Herşeyden önce bu gruplar farklı yapılarda olabilir: Ulusal , Sosyal , Dini , Etnik vb.

Değerlerin çatışması şu sonuçları doğurmaktadır:

İlk olarak, gruplar arası değerlerin çatışması, İkinci olarak, grup içerisinde değerlerin çatışması.

Kültür çatışması teorisi Sosyal toplum kültürleri arasında meydana gelen çatışmalar genellikle yapılan göçler sonucunda meydana gelir, ardından nesiller arası yaşanan çatışmalar gelir.

Bu teorinin temsilcisi Amerikan Sosyolog Celine’dir.

3. Suç grupları teorisi Bu teori çerçevesinde suç eylemlerinin suç grupları içerisinden oluşturulan suç tanımı ve bakış açısı çerçevesinde gelişir.

Bu bakış açısına göre, sosyal davranışlar suç grubu tarafından belirlenir, ve genellikle farklılık gösterir.