Timarlı Sipahi Timar sahibi süvari askeri. Osmanlı ordusunun Osmanlı ordusunun esası ve en büyük kısmını timarlı sipahi denilen atlı ordusu teşkil etmekteydi. Timarlı sipahiler kapıkulu sınıfları gibi maaşlı değildi. Leventler ve akıncılar gibi ganimetlerle geçinmezler, yaşamaları için devlet toprak verirdi. Toprağın üzerinde köylü vardı. O köylüden vergiyi timarlı sipahi toplar. Bununla hem kendini geçindirir, hem de atları ve silahları devamlı hazır bulundururdu. Timar, ordunun er ve subaylarına sürekli askerlik hizmetlerine ve kendilerinin ve adamlarının harbe hazır olmaları, sefere çıkarıldığında hazineye yük olmadan getirdikleri silah, malzeme ve yiyeceklere karşılık ödenen bir maaş gibiydi.
Timar ve zeamet sahipleri, arazileri üzerindeki toprakları üç yıldan fazla işlemezlerse, dirliklerini kaybederlerdi. Toprak işlememek, Allahü tealaya karşı bir günah sayılırdı. Zira toprak sayesinde Allahü tealanın kulları beslenirdi. Timar her eyalette bulunmazdı. Mesela Cezayir, Tunus, Trablusgarb, Mısır, Yemen, Bağdat gibi eyaletlerde timar ve zeamet yoktu. Çoğunlukla Türk nüfusunun bulunduğu eyaletlerde timar ve zeamet teşkilatı