Şizofreniyi Taklit Eden Çok Erken Başlangıçlı bir Frontotemporal Demans Olgusu Selin Akışık, Ahmet Zihni Soyata İstanbul Tıp Fakültesi Psikiyatri Ana Bilim Dalı, Istanbul. GİRİŞ Frontotemporal demans şizofreniyle en çok karışan nörodejeneratif hastalıklardan birisidir. Bu yazıda önce dirençli şizofreni tanısı konulan 31 yaşındaki bir erkek hastanın tanısal sürecinin tartışılması amaçlanmıştır. OLGU 31 yaşında erkek. Belirtileri yaklaşık bir yıl önce başlamış. Öncesinde sakin ve fazla konuşmayan bir yapısı olan hasta fazla konuşmaya, gülmeye, cinsel içerikli şakalar yapmaya, belirli söz ve davranışları tekrarlamaya, sık el yıkamaya ve tuvalete gitmeye, fazla yemek yemeye başlamış. Ailesine ve çevreye olan ilgisi oldukça azalmış. Patronunun kendisini işten çıkaracağı şeklinde bir hezeyanı varmış. Kendisinin bir yakınması olmayan hasta bu belirtilerle ailesi tarafından bir psikiyatri kliniğine getirilmiş, risperidon ve aripiprazol başlanmış, düzelme olmaması nedeniyle kliniğimize başvurdu. Özbakımı azalmış, psikomotor aktivitesi artmış, duygulanımı uygunsuz, belleği korunmuş, yargısı bozulmuş, içgörüsü yoktu. Varsanı saptanmadı. Aile öyküsü yoktu. Şizofreni tanısıyla hastaya paliperidon başlandı.Yanıt gözlenmemesi üzerine klozapine geçildi, fakat herhangi bir düzelme gözlenmedi. EEG sonucu normal sınırlardaydı, MRG’de bilateral frontal, temporal loblarda ve kaudat nükleusta atrofi ve PET’te frontotemporal hipometabolizma saptandı. Frontal Davranış Envanteri puanı 41’di. Kooperasyonu sağlanamadığı için EMG ve nöropsikolojik batarya uygulanamadı. Klinik olarak frontotemporal demansın davranış varyantı tanısı kondu. Sonraki altı aylık izlemde fluoksetin tedavisiyle uygunsuz davranışlarının ve aşırı yeme davranışının azaldığı gözlendi. Hasta ve birinci derece yakınlarının genetik mutasyon analizleri henüz sonuçlanmamıştır.     . TARTIŞMA Şizofreni ve frontotemporal demans arasında fenotipik ve genotipik düzeyde örtüşmeler bulunmaktadır(Cooper ve Ovsiew 2013). Psikotik belirtiler FTD hastalarında %13-14 oranında görülmektedir. Sanrıların ağırlıklı olarak davranışsal varyantta ve bilateral veya sağ baskın etkilenmede görüldüğü saptanmıştır. En sık paranoid ve somatik sanrılar görülmektedir.  Erken başlangıçlı psikotik belirtilerle giden dvFTD FUS varyantı ile ilişkilendirilmiştir(Seelaar ve ark. 2011). 40 yaş altı başlangıç ve negatif aile öyküsü FUS varyantını yordamaktadır(Loy ve ark. 2010). Kaudat atrofisi de FUS varyantında saptanan bir özelliktir(Josephs ve ark. 2010). Sanrıların sık olduğu C9ORF72 varyantında ise aile öyküsü daha sık, varsanılar daha sık, yeme düzensizlikleri daha az, klinik seyir daha yavaş olarak saptanmıştır. Bu nedenle bu olgunun FUS varyantı olabileceği düşünülmüştür.  Bildirilen en erken başlangıçlı FTD olgusu 22 yaşındadır(Stone ve ark. 2003). Bildiğimiz kadarıyla bu olgu ülkemizdeki en erken başlangıçlı FTD olgusudur. Sonuç olarak hiperoralite ve disinhibisyonun eşlik ettiği hastalarda ayırıcı tanı tetkiklerinin ayrıntılı olarak yapılması önemli bir yere sahiptir.