HÜSEYİN RAHMİ GÜRPINAR ( ) Naturalizm’in temsilcisidir. Ahmet Mithat geleneğini sürdürür. Dili sadedir. Kahramanlarını çevrelerinin diliyle konuşturur. Eserlerinde taklitlere yer verir. İstanbul’un iç mahallelerindeki hayat tarzını hikaye ve romanlarında karikatürize eder.Bu yönüyle sokağı edebiyata getiren sanatçı kabul edilir. Gözleme ve çevre tasvirine büyük önem verir. Romanlarında sosyal tenkide yer verir. Romanları teknik yönde kusurludur. Romanlarında gereksiz bilgiler verir. Romanın akışını keserek araya girer. Eserleri: Şık, Şıp Sevdi, Mürebbiye,Metres, Tesadüf Ben Deli Miyim?, Nimetşinas, Kuyruklu Yıldız Altında İzdivaç
MEHMET AKİF ERSOY ( ) Kaynağı İslam dini olan, imani şiirleri ve manzum hikayeleri ile tanınır. Türk şiirine gerçek realizmi getirmiştir. Aruzu Türkçe’ye büyük bir ustalıkla uygular. Nazım nesre yaklaşmıştır. Dini lirizm şiirinin özelliğidir. Gözlem önemlidir.Eserlerinde canlı tablolar çizer,şiirinin konularını günlük olaylardan alır. İdeal gençlik için Asım karakterini model olarak sunar. Eserleri:Tüm şiirlerini Safahat adlı kitapta toplamıştır Safahat, Fatih Kürsüsünden, Süleymaniye Kürsüsünden,Hatıralar, Asım,Gölgelerdir.
AHMET RASİM ( ) Şiir,öykü,okul kitapları,tarih ve bilim konularında eserler yazmıştır. Meşrutiyet'ten sonra Hüseyin Rahmi Gürpınar ile birlikte "Boşboğaz" isimli bir mizah dergisi çıkardı. Muallim Naci etkisindeki şiirlerini "Leyla Feride" takma ismiyle Musavver Malumat dergisinde yayınlattı. Döneminin tüm edebiyat ve siyasi tartışmalarından uzak kaldı. Renkli,canlı bir anlatımı vardır. Eserlerinde İstanbul’u özellikle de Beyoğlu’nu anlatmıştır. Kısa ve canlı bir cümle yapısı vardır. İlk fıkra yazarıdır. Yazılarını dönemimdeki bütün yayın organlarına göndermiştir. Çoğunun güftesi kendisine ait 60 kadar şarkı besteledi. Bu şarkılardan 40 kadarı günümüze ulaştı. Eserleri: Geceleri,Ömr-i Edebi,Şehir Mektupları, Eşkal-i Zaman, Gülüp ağladıklarım,Falaka, Ramazan sohbetleri