Donör ve Resipient Uyumu Hazırlayan: Bio. Perf. Sabır Alkan Ukan

Kalp nakli son safha kalp yetersizliği olan hastalara, ikinci şans sunmak için geliştirilmiş oldukça başarılı bir stratejidir

3 Ekim C. Barnard Endomiyokardiyal biyopsi Siklosporin, Azotiopürin, Prednizolon kullanılması Tarihçe;

Cerrahi tecrübenin artması, Transplantasyon öncesi ve sonrası hasta bakımı ve tedavisindeki gelişmeler, Koordinasyon sisteminin oturması Tarihçe; Transplantasyonun yaygın ve başarıyla uygulanmasını sağlamıştır

Tüm gelişmelere rağmen potansiyel alıcıların sayısı artarken kadavra kaynaklı donör sayısı yetersiz kalmaktadır Tarihçe;

Son dönem kalp yetersizliğindeki olgularının Kalp Transplantasyonu Programına Alınabilmesi için bir takım kriterler oluşturulmuştur Tarihçe;

Bütün dünyada kabul gören temel kriterler; Tarihçe; 1.Transplantasyondan başka cerrahi veya medikal tedavisi mümkün olmayan son dönem kalp hastalığı olması 2.Maksimum tedaviye rağmen bir yıllık beklenen yaşam oranının %50’nin altında olması 3.Medikal tedaviye rağmen semptomların (NYH) sınıf III-IV olması 4.Transplantasyon sonrası yaşam beklentisi oranını azaltacak kalp dışı bozukluğun olmaması 5.Transplantasyon sonrası yapılacak işlem ve medikasyonları kabul edebilecek motivasyona sahip olması

Nakil değerlendirme sürecinde fonksiyonel durumu belirlemede önemli VO 2 < 14 ml/kg/dak - NAKİL VO 2 > 14 ml/kg/dak - GÖZLEM VO 2 < 14 ml/dak - KOMORBİDİTE Kardiyopulmoner Egzersiz Testi (CPEX) ;

Düşük max. VO 2 Yüksek NYH Düşük ejeksiyon fraksiyonu Hayatta Kalım Oranı İle İlişkili Kardiyopulmoner Egzersiz Testi (CPEX) ;

Hastalar Öncelik Durumuna Göre; 1A : Yaşam süresi < 30 gün Yoğun bakım hastası Kalıcı pulmoner kateter Yüksek doz inotropik ajan Mekanik ventilatör destekli Mekanik destek cihaz desteği alan 1B: Düşük doz inotrapik destek ile stabil Evde yada hastanede normal fonksiyon gösteren Ventrikül destek cihazına sahip olan

Geleneksel Ekartasyon Kriterleri; Yaş > Vasküler direnç > 6 Wood ünite ay içerisinde peptik ülser ay içerisinde pulmoner emboli İnsülüne bağlı diyebetus mellitus uç organ hasarı Ciddi sistemik vasküler hastalık

Geleneksel Ekartasyon Kriterleri; Belirgin obstüriktif akciğer hastalığı Renal yetmezlik(kreatinin > 2,5mg/dl, kreatinin klirensi < 50 ml/dak.) Ciddi karaciğer disfonksiyonu(bilirubin > 2,5 mg/dl ya da transaminazlar > 2x normal) Malignensi < 2 yıl öncesi Morbid obezite (vücut kitle indeksi>35) Aktif madde veya alkol alışkanlığı, psikososyal bozukluk

Uzun sürmüş kardiyak arrest veya resüstasyon ABO uyumsuzluğu Uzun sürmüş hipotansiyon HIV serolojisinin pozitfliği Sepsis Donör Kalbinin Kullanılmasında Kesin KE;

Göreceli KE; Donör yaşı Hepatit B ve C pozitifliği Myokardiyal disfonksiyon,sol ventrikül hipertrofisi Koroner arter hastalığı Yüksek kardiyak enzimler Uzun iskemik süre

Uygun Donör Kriterleri Erkeklerde 40’ın,kadınlarda 45’in altında olmalı Primer beyin tümörü harici malignite olmamalı Sepsise neden enfeksiyonu olmamalı HIV, aktif viral hepatit, Creutzfeld-Jacob hastalığı, malaria, dissemine tüberküloz olmamalı Yüksek doz inotropik desteğe ihtiyaç duymamalı Ekokardiyografide ve Elektrokardiyografide ileri sol ventrikül hipertrofisi bulguları olmamalı Optimal önyük, ardyük ve inotropik destek altında sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu %40’ın altında olmamalı

Beyin ölümü hemodinamik instabiliteye ve normal fizyolojik homeostazın kaybına yol açar Bağışlanan organların alıcıda iyi fonksiyon gösterebilmesi için;   Donöre uygun tıbbi desteğin sağlanması   Donör organlarının uygun cerrahi teknikle alınması   Transport süresince organların iyi korunması

Donör Kalbin Korunmasında; Hipotermi ile metabolizmanın yavaşlatılması Donör kalbin yapısal kompenentlerin hasar görmemesi için uygun fizyolojik ve biyokimyasal ortamın hazırlanması Reperfüzyon hasarın en aza indirgenmesi

Transplantasyon Sonrası Donör Kalp Fonksiyonlarındaki Bozulmanın ve Mortalitenin En Önemli Sebebi Miyokardın Yetersiz Korunması ve Hipotermik İskemik Zamanın Uzaması

4-6 saatlik hipotermik iskemik zamanı güvenli olarak kabul edilmektedir Metabolik eklentileri olan kompleks koruma solüsyonları uzun iskemik sürenin güvenirliğini arttırmaktadır Hipotermik İskemik Zaman;

Donör Kalbinin Transportu Esnasında Miyokardiyal Korunma İçin Devamlı Perfüzyon Tekniği veya Hipotermik Saklama Tekniği Kullanılmaktadır

Kardiyoplejik Solüsyonlar; İntrasellüler Solüsyonlar; Düşük Na (<70mEq/L) Yüksek K (>100 mEq/L) Standart University of Wisconsin Solüsyonu Euro – Collins Solüsyonu Bretschneider Solüsyonu Ekstrasellüler Solüsyonlar; Yüksek Na (>70mEq/L) Düşük K (5-30 mEq/L) Standart Thomas I Solüsyonu Standart Thomas II Solüsyonu Celsior Solüsyonu Mod. University of Wisconsin solüsyonu

Doğru organla doğru alıcının eşleştirilmesi Kendine has fizyolojiye sahip olan donörlere uygulanacak hızlı ve multidisepliner yaklaşım Kısa hipotermik iskemik süre Uygun miyokardiyal koruma teknikleri Yüksek riskli alıcı veya vericilerde uygun stratejik yaklaşım Sonuç;