İnsan hayatının bir yerinde durup düşünmeden bilemez gerçekte neler olup bittiğini. Çoğu zaman yorgun mu, yoksa mutlu mu olduğunu bile anlamayabilirsin... Ama düşünmeye başladığında tükenmiş - bitmiş bulabilirsin kendini. Ya da içinde fırtınalar koptuğunu, bir şeylerin kabardığını hissedebilirsin...
Bazen yeni hedefler belirlersin hayatın için; (Bir yelkenlinin içinde yaşamak gibi…) Gerçeklerin arkasına gizlenilip tesadüflere de emanet edilebilir hayat...
Yolun nereye çıkacağını bilebilsek keşke..
Belki hiç bitmeyecekmiş gibi uzanıp gidebilir serin sular önünde... Yorulduğunu bile anlayacak zamanın olmadan dolaşabilirsin okyanuslara ulaşmak umuduyla...
Okyanusa ulaştığında hüzünlü bir akşam bekliyor olabilir seni... Belki yüreğin kabarır, gurur duyarsın geride bıraktığın azgın dalgalardan.
Bilemezsin, belki yeni bir başlangıç vardır tepelerin ardında. Ya da hayatı tesadüfe bırakmamanın, mücadele etmenin haklı gururu sığmayabilir koltuklarının altına... Yeniden doğrulabilecek gücün varsa kaybetme korkusu yeter mi hayatı ödünç almış gibi yaşamaya...