Bilesin Dedim Hiç sevmedim seni şehir, hiç ama hiç. Ne ışıklarını, ne gökyüzünü, ne yağmurunu, gökkuşağını bile.
Oysa ne çok severim onu Çocukluk düşlerimin en güzel görüntüsü Bakmadım inadımdan, 'gökkuşağı çıktı' dediler.
Konuştular üzerinde uzun uzun 'altından geçince ne olurdu' dediler Konuştular üzerinde uzun uzun 'altından geçince ne olurdu' dediler. Ona da aldırmadım. Sana ait hiçbir şeyi görmedim, Bakmadım, bilmiyorum… Rüzgârını da duymadım.
Soğuk soğuk dokunmadı Kar yağdı diz boyu “İçim içime sığmaz” olmadı Karda üşüyerek aldığım sıcacık ekmek boğazımda kalmadı.
Gözyaşlarım lokmama karışmadı. Haberin olsun şehir Gözyaşlarım lokmama karışmadı. Haberin olsun şehir. Defalarca geçtiğimiz yollarını İnatla öğrenmedim Ben seni hiç sevmedim
Bayram sabahına sende uyandım. Ben senin bayramını da sevmedim Bayram sabahına sende uyandım. Ben senin bayramını da sevmedim. Güneşinin doğuşuna uyanmadım batışına bakmadım. Uyumadım gecelerce yıldızlarınla hiç konuşmadım
Kısacası şehir, aslında sen bana zerre kadar tanıdık gelmiyorsun Seni tanımıyorum. Hiç görmedim. Geceni, gündüzünü, akşamını, sabahını, yaşamadım…
Aldığım birkaç soluk onu da rahat almadım Aldığım birkaç soluk onu da rahat almadım. Bende senin hiç bir şeyin kalmadı. Alacak –verecek yok… Yani dedim 'Haberin olsun' 'Ben seni hiç sevmedim.' Kıymet Taş yektahidir@hotmail.com