AST409 Astronomide Sayısal Çözümleme

Slides:



Advertisements
Benzer bir sunumlar
LİMİT.
Advertisements

DİFERANSİYEL AKIŞ ANALİZİ
BENZETİM Prof.Dr.Berna Dengiz 7. Ders.
Matlab ile Sayısal Diferansiyel
3. dereceden bir polinomun kökleri için formül aşağıda verilmiştir.
ATALET(EYLEMSİZLİK) MOMENTİ
Bölüm2:Sayısal Hata Türleri
8. SAYISAL TÜREV ve İNTEGRAL
BAS-BIRAK OTOMATLARI (YIĞITLI ÖZDEVİNİRLER)
Excel’de istatistik fonksiyonları
ÖZEL TANIMLI FONKSİYONLAR
YMT 222 SAYISAL ANALİZ (Bölüm 6a)
Ek 2A Diferansiyel Hesaplama Teknikleri
FONKSİYONLAR ve GRAFİKLER
AST409 Astronomide Sayısal Çözümleme
A409 Astronomide Sayısal Çözümleme
1.BELİRSİZ İNTEGRAL 2.BELİRSİZ İNTEGRALİN ÖZELLİKLERİ 3.İNTEGRAL ALMA KURALLARI 4.İNTEGRAL ALMA METODLARI *Değişken Değiştirme (Yerine Koyma)Metodu.
AST409 Astronomide Sayısal Çözümleme
Olasılık Dağılımları ♦ Gazın her molekülü kendi hızına ve konumuna sahiptir. ♦ Bir molekülün belli bir hıza sahip olma olasılığı hız dağılım fonksiyonu.
AST409 Astronomide Sayısal Çözümleme
TBF - Genel Matematik I DERS – 8 : Grafik Çizimi
KESİRLİ FONKSİYONLARIN GRAFİKLERİ
Bölüm 4: Sayısal İntegral
OLASILIK ve OLASILIK DAĞILIMLARI
AST409 Astronomide Sayısal Çözümleme
SQL SERVER 2008 Yücel YILDIRIM.
HER ÖĞRENCİ MATEMATİK ÖĞRENEBİLİR MURAT GÜNER ATAŞEHİR
AST409 Astronomide Sayısal Çözümleme
Bölüm 3: Sayısal Türev BirinciTürev: Bir f(x) fonksiyonunun [a,b] tanım aralığında bir x noktasındaki türevi, Limit ifadesiyle tanımlanır. Eğer f(x)’in.
Bölüm6:Diferansiyel Denklemler: Başlangıç Değer Problemleri
DENKLEMLER. DENKLEMLER ÜNİTE BAŞLIĞI X kimdir neye denir,neden gereksinim duyulmuştur.Bilinmeyeni denklem kurmada kullanırız.Bilinmeyen problemlerde.
OLASILIK ve KURAMSAL DAĞILIMLAR
Yıldız Teknik Üniversitesi Makina Müh. Bölümü
KÜMELER İLERİ.
DERSİMİZİ ŞU ANA BAŞLIKLAR HALİNDE İNCELEYECEĞİZ.
MATEMATİK ÖĞRENEBİLİR
Yard. Doç. Dr. Mustafa Akkol
ÇOK DEĞİŞKENLİ FONKSİYONLARDA
A409 Astronomide Sayısal Çözümleme
Yıldız Teknik Üniversitesi Makina Müh. Bölümü
Yrd.Doç.Dr. Mustafa Akkol
Yıldız Teknik Üniversitesi Makina Müh. Bölümü
DİFERANSİYEL DENKLEMLER
Yıldız Teknik Üniversitesi Makina Müh. Bölümü
Olasılık Dağılımları ve Kuramsal Dağılışlar
IMGK 207-Bilimsel araştırma yöntemleri
Polinomlar Enterpolasyon Grafikler Uygulama Sayısal Analiz
Sayısal Analiz Sayısal Türev
Lineer Olmayan Denklem Sistemlerinin Çözüm Yöntemleri
Sayısal Analiz Sayısal İntegral 3. Hafta
KİMYASAL TEPKİMELERİN HIZLARI
TEMEL KURAM VE AÇMAZLARIYLA BİLGİSAYAR BİLİMİ - Sayılabilirlik - Yılmaz Kılıçaslan.
İNTEGRAL.
Tanım: Bir x 0  A = [a,b] alalım. f : A  R ye veya f : A -{x 0 }  R ye bir Fonksiyon olsun Terimleri A - {x 0 } Cümlesine ait ve x 0 ’a yakınsayan.
İLERİ GERİ Sayfa:2 GERİ Tanım: Bir x 0  A = [a,b] alalım. f : A  R ye veya f : A -{x 0 }  R ye bir Fonksiyon olsun Terimleri A - {x 0 } Cümlesine.
Yeşilköy Anadolu Lisesi. TANıM (KONUYA GIRIŞ) a, b, c gerçel sayı ve a ¹ 0 olmak üzere, ax 2 + bx + c = 0 biçimindeki her açık önermeye ikinci dereceden.
Tanım: tanımlı iki fonksiyon olsun.Eğer F(x) in türevi f(x)veya diferansiyeli f(x).dx olan F(x) fonksiyonunun belirsiz integrali denir ve biçiminde.
AST415 Astronomide Sayısal Çözümleme - I
DERS 7 SAYISAL İNTEGRASYON DERS 7.1 TRAPEZOIDAL (YAMUK) KURAL
Diziler.
DERSİMİZİ ŞU ANA BAŞLIKLAR HALİNDE İNCELEYECEĞİZ.
ZAMAN SERİSİ YÖNTEMLERİ
DERSİMİZİ ŞU ANA BAŞLIKLAR HALİNDE İNCELEYECEĞİZ.
Belirsiz Sonlu Özdevinirler
DERSİMİZİ ŞU ANA BAŞLIKLAR HALİNDE İNCELEYECEĞİZ.
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
G(s) 2b-1 Laplace Dönüşümü:
Altbasımlı Özdevinirler
Sunum transkripti:

AST409 Astronomide Sayısal Çözümleme III. Sonlu Farklar Hesabı

Sonlu Farklar Hesabı Sonlu farklar Birinci mertebe ileri fark : f = f(x+h) – f(x) Birinci mertebe geri fark : f = f(x) – f(x-h) Birinci mertebe merkezi fark : δf = f(x+h/2) – f(x-h/2) Operatörler Ortalama operatörü : μ f(x) = ½ (f(x+h/2) + (x-h/2)) Kaydırma operatörü : E f(x) = f(x+h) = f (x) + f(x) = (f + 1) Türev operatörü : D f(x) = df / dx

Sonlu Farklar Hesabı Örnek: Taylor serisi için kaydırma operatörünü hesaplayınız. f(x) fonksiyonu için x = xi komşuluğundaki Taylor fonksiyonu, f(x) = f(xi)+ (x - xi) f’(xi) + (x - xi)2 f’’(xi) / 2! + (x - xi)3 f’’’(xi) / 3! + ... ... + (x - xi)n f(n)(xi) / n! + Rn x  xi + h f(xi + h) = f(xi) + (xi + h - xi) f’(xi) + (xi + h - xi)2 f’’(xi) / 2! + (xi + h- xi)3 f’’’(xi) / 3! + ... + (xi + h - xi)n f(n)(xi) / n! + Rn f(xi + h) = f(xi) + h f’(xi) + h2 f’’(xi) / 2! + h3 f’’’(xi) / 3! + ... f(xi + h) = f(xi) + h D f(xi) + h2 D2 f(xi) / 2! + h3 D3 f’(xi) / 3! + ... f(xi + h) = (1 + h D + h2 D2 / 2! + h3 D3 / 3! + ... ) f(xi) f(xi + h) = ehD f(xi)

İkinci ve Daha Yüksek Mertebeden Farklar x0, x1 = x0 + h, x2 = x0 + 2h, x3 = x0 + 3h, ... , xn = x0 + nh f(x0) = f0, f(x1) = f1, f(x2) = f2, f(x3) = f3, .... , f(xn) = f0 olmak üzere İleri Farklar: f(x) = f(x+h) – f(x) fi = fi+1 – fi 2 fi = ( fi) =  (fi+1 – fi) = fi+1 – fi = (fi+2 – fi+1) - (fi+1 – fi) = fi+2 – 2fi+1 + fi 3 fi = (2 fi) = (fi+2 – 2fi+1 + fi) = .... r fi = (r-1 fi) = r-1 ( fi) = r-1 (fi+1 – fi) = r-1 fi+1 – r-1 fi Geri Farklar: fi = fi – fi-1 2 fi = ( fi) =  (fi – fi-1) = fi – fi-1 = (fi – fi-1) - (fi-1 – fi-2) = fi – 2fi-1 + fi-2

İkinci ve Daha Yüksek Mertebeden Farklar 3 fi = (2 fi) = (fi – 2fii-1 + fi-2) = .... r fi = (r-1 fi) = r-1 ( fi) =  r-1 (fi – fi-1) =  r-1 fi – r-1 fi-1 Merkezi Farklar: δfi = fi+1/2 – fi-1/2 δ2 fi = δ(δ fi) = δ (fi+1/2 – fi-1/2) = δfi+1/2 – δfi-1/2 = (fi+1 – fi) - (fi – fi-1) = fi+1 – 2fi + fi-1 δ3 fi = δ(δ 2 fi) = δ(fi+1 – 2fi + fi-1) = .... δr fi = δ(δr -1 fi) = δ r-1 (δ fi) = δr-1 (fi+1/2 – fi-1/2) = δ r-1 fi+1/2 – δ r-1 fi-1/2

Farklar Arası İlişkiler fi = fi+1 – fi, fi = fi – fi-1, δfi = fi+1/2 – fi-1/2 olmak üzere fi = fi – fi-1  fi+1 = fi+1 – fi = fi δfi = fi+1/2 – fi-1/2  δfi+1/2 = fi+1 – fi  fi = fi+1 = δfi+1/2 2 fi = fi+2 – 2fi+1 + fi 2fi = fi – 2fi-1 + fi -2 2fi+2 = fi+2 – 2fi+1 + fi = 2 fi δ2fi = fi+1 – 2fi + fi-1  δ2fi+1 = fi+2 – 2fi+1 + fi  2 fi = 2fi+2 = δ2fi+1 fi = fi41 = δfi+1/2 2 fi = 2fi+2 = δ2fi+1 3 fi = 2fi+3 = δ2fi+3/2 ... n fi = 2fi+n = δ2fi+n/2

Kesirli Farklar Eşit aralıklı olmayan tanım kümeleri (x’ler) için kullanılır. f[x0] = f1 – f0 f[x0,x1] = (f1 – f0) / (x1 – x0) f[x0,x1,x2] = (f[x1,x2] – f[x0,x1]) / (x2 – x0) f[x0,x1, ..., xk] = (f[x1,x2, ... , xk] – f[x0,x1 ... , xk-1]) / (xk – x0) Kesirli farklar ile sonlu farklar arasındaki ilişkiler fi = fi+1 – fi = (xi+1 – xi) * (fi+1 – fi) / (xi+1 – xi) xi+1 – xi = h  fi = h . f[xi,xi+1] 2 fi = fi+1 – fi = h . f[xi+1,xi+2] – h . f[xi,xi+1] 2 fi = h . (xi+2 - xi) . (f[xi+1,xi+2] - f[xi,xi+1]) / (xi+2 - xi) xi+2 – xi = 2h  2 fi = 2h2 f[xi,xi+1,xi+2] r fi = r! hr f[xi,xi+1, ... ,xi+r] = r fi+r = δr fi+r/2

Sonlu Fark Tabloları Eşit aralıklı 4 ayrık x0, x1, x2, x3 noktaları için x0 f0  f0 x1 f1 2 f0  f1 3 f0 ... x2 f2 2 f1  f2 x3 f3 ... şeklinde tanımlanan tabloya ileri sonlu farklar tablosu denir.

Sonlu Fark Tabloları Benzer şekilde geri fark tablosu x0 f0  f1 x1 f1  2 f2  f2  3 f3 ... x2 f2  2 f3  f3 x3 f3 ... Benzer şekilde merkezi fark tablosu δ f1/2 x1 f1  2 f1 δf3/2  3 f3/2 ... x2 f2  2 f2 δ f5/2 şeklinde tanımlanırlar.

Sonlu Fark Tabloları Örnek: f(x) = x3 için [0,6] aralığında h = 1 değerini kullanarak ileri farklar tablosunu hazırlayınız i xi f(xi)  fi 2 fi 3 fi 4 fi 5 fi 6 fi 0 0 0 1 1 1 1 6 7 6 2 2 8 12 0 19 6 0 3 3 27 18 0 0 37 6 0 4 4 64 24 0 61 6 5 5 125 30 91 6 6 216 n. der eceden bir polinom için n’inci farklar sabit bir sayıya eşittir. n Pn (x) = a0 n (n-1) (n-2) + .... + (1) hn xn-n = a0 (n!) hn

Sonlu Fark Tablolarında Yanlışların Yayılması Diyelim ki f3 = f(x3) değerinde ε kadar bir belirsizlik olsun xi fi  fi 2 fi 3 fi 4 fi 5 fi 6 fi x0 f0 f0 x1 f1 2f0 f1 3f0 + ε x2 f2 2f1 + ε 4f0 - 4ε f2 + ε 3f1 - 3ε 5f0 + 10ε x3 f3 2f2 - 2ε 4f1 + 6ε 6f0 + 20ε f3 – ε 3f2 + 3ε 5f1 - 10ε x4 f4 2f3 + ε 4f2 - 4ε f4 3f3 - ε x5 f5 2f4 f5 x6 f6

Kaynaklar Sayısal Çözümleme Cilt I, Ziya Aktaş, Hilmi Öncül, Saim Ural, ODTÜ Yayınları, 1981