•Paparazzi, derginin ve televizyonun kadrosunda olmadan, kamera ve fotoğraf makinesi kullanarak haberi belgeleyen gazeteciye denir. •Bu tür gazetecilerin özellikleri şunlardır: Motosiklet ya da arabayla haber peşinde koşarlar. Olay yerine gelen ilk gazeteci olmak isterler •Dünyada paparazziler bağımsız fotoğrafçılarken Türkiye’deki paparazziler bunun aksine çalıştıkları kurumun kadrolu ve maaşlı elemanlarıdır.

•Paparazzi haberleri ünlülerle ilgilidir. Hiçbir paparazzi, sıradan bir vatandaşı haber konusu yapmaz. Ünlülerin bir kısmı paparazzilerden rahatsız olur ve onlardan köşe bucak kaçar, ancak pek çoğu, paparazzilerden rahatsız olmak bir yana, varlığını ve şöhretini onlara borçludur.

•O halde ünlüler ve paparazziler arasında bir bağ vardır. Bunun en bilinen örneği Lady Diana’dır. O, paparazzilerin çoğunu kişisel olarak tanımakta ve gittiği her yerden onları haberdar etmekteydi.

•Ölen bir kişinin fotoğrafını yakınlarının izni ve rızası olmadan çekersiniz. Çünkü o sırada görsel olarak tarih yazıyorsunuz. Eğer bize sadece resmi olarak fotoğraf çekme hakkı veriliyorsa o zaman çarpıcı hiçbir haber olmayacaktır. Diğer bir deyişle, bağımsız ve özgür iradeyle fotoğraf çekmeliyiz.

•Çekilen ilk paparazzi fotoğrafı İngrid Bergman’a aittir. Ingrid Bergman evlidir ve yasak ilişki yaşamaktadır. Bu olay, özel hayatla ilgili yayınlanan ilk büyük skandal haberdir. •Haberin yayınlandığı gazete günlerce yüksek tirajlara ulaşır. Haber, dünya basınında da geniş yankı bulur. İngrid Bergman olayından sonra paparazzilerin sayısı hızla arttı, çünkü bu tür sansasyonel fotoğrafların gazete satışlarını arttırdığı görüldü

•Kamu yararı olmadığı sürece insanların özel yaşamına müdahale etmemeleri, kişilik haklarına saldırmamaları gerekir. Unutmayın ki, kamuya mal olsun ya da olmasın her insanın, kendine ait bir özel yaşam alanı bulunmaktadır. Medya buradan içeri izinsiz girmemelidir. Basında mahremiyete saygı ilkesinin yerleşmesi gerekmektedir.

•Gazeteci; kişinin evine, bürosuna, ikamet ettiği yere, hastahaneye, özel kliniğe izinsiz giremez. •Gazeteci, 18 yaşından küçüklerin ismini, adının karıştığı olayı ve suçunu kamuoyuna yansıtamaz. •Gazeteci, kişinin onurunu kırabilecek yazı yazamaz, resim yayınlayamaz. •Kişiyi din, ırk, siyasi görüş, cinsiyet, hastalık gerekçesiyle suçlayamaz.

•Kişinin hastalığını, onur kırıcı biçimde açıklamak, sağlığı ile ilgili izinsiz ayrıntılı bilgi vermek ya da amansız hastalığını açıklamak yasaktır. Yorumlamak ve bunları yayınlamak yasaktır. •Gazeteci, tekzipleri mahkeme kararını beklemeden yayınlamak zorundadır. •Ünlülerle ilgili özel haber yapmak için yazılı olarak izinleri gerekmektedir.

•Roy Bellissaro:“Taş duvarların, kiremit çatıların üzerinden fotoğraf çekmemin nedeni buna saray tarafından itilmiş olmamdır.” •“Önemli bir şeyin ne zaman olacağını asla bilemezsiniz. Öyleyse en iyi çözüm sürekli gözlemektir. Avınızı sürekli gözlemek zorundasınız.”

•Horst Faas kendisini kalpten “paparazzo” olarak nitelendirir. Ona göre bu terim negatif değildir. İş yaparken “paparazo”luk yapmak gerekir. •Faas, paparazziliğin, haber fotoğrafçılığının yeni bir alanı olmadığını belirtir. Kendisi, hayatının son aylarında Diana’yı takip etmiştir. 800 mm’lik meşhur Sardunya çekiminden (Prenses’le sevgilisinin kucaklaştığı) tam bir milyon dolar kazandığını açıklar.

•Avrupa’nın gözde semtlerinden birinde pusuya yatan bir paparazzinin ortalama aylık masrafı 10 bin dolar olduğu bilinir. Ancak iş gereği helikopter ya da tekne kiralamak gerektiğinde masraf katlanır. Batı’da paparazzilik mesleği ciddi masraflarla yürütülür. •Phil Rame’nin 1993’te Lady Diana’yı Batı Akdeniz’deki Vierges Adası sahillerinde serbest stil yüzerken görüntülemek için küçük bir cep denizaltısı kiraladığını biliyor muydunuz? •Eski Fransa Devlet Başkanı François Mitterand’ın kamuoyundan gizlediği gayrimeşru kızı Mazarine Pingeot ile birlikte çekilmiş fotoğrafı için Paris Match’in 500 bin Frank ödediği söylenir. Michael Douglas-Zeta Jones çifti de bebekleri ve evlilik törenlerinin yayın hakkını 1 trilyon karşılığında İngiliz magazin dergisi OK’ye sattığı bilinir.

•Monaco Prensesi Caroline’in özel görüntüsü için 2 milyon dolar; Papa II.Jean Paul’e ait özel görüntüye 1.2 milyon dolar, Naomi Champbell, Cindy Crawford gibi tanınmış mankenlerin özel fotoğraflarına ortalama 600 bin dolar, Michael Jackson fotoğraflarına ise 200 bin dolar ödenmektedir. Bu örneklerde de görüleceği gibi paparazzilik artık büyük bir sektör durumundadır. •Söz konusu fotoğrafları alan bazı yayın organlarının tirajlarına da bakmak gerekir. “Paris Match” haftalık 200 bin, “Gala” haftada 362 bin, “Hola” günlük 2.2 milyon, “People” haftalık 3.2 milyon, “Bunte” haftalık 1 milyon satmaktadır. Günlük tirajı 4 milyon olan “The Sun” ile 2.4 milyon “Daily Mirror” gibi bulvar gazetesine sahip olan İngilizler dünyada magazinin A takımı olarak kabul edilir.

•Russel Crowe 2003'teki düğününü bu yolla yüksek bir bedele yayın organlarına satmıştı. •Benzer yöntem bir medya kuruluşu ile yüksek bedel karşılığında anlaşıp, özel fotoğraflarını çekme yetkisini sadece o yayın organına vermektir. •Angelina Jollie ve Brad Pitt, ikizlerinin ilk fotoğraflarını People ve Hello dergilerine tam 14 milyon dolara sattı.

•Monica babası ve üvey annesiyle yemeğe çıkar. Ancak paparazzoların kuşatması altına girerler. Güçlükle arabalarına binip yola koyulurlar. Onları izleyen içi paparazzilerle dolu olan araba onlara çarpar. Olayı KNBC adlı bir televizyon kanalının helikopteri görür ve polise haber verir. Polis, onlara ne olursa olsun arabadan inmemelerini, televizyoncuların kurbanlarını arabadan çıkarıp fotoğraflarını çekebilmek için sık sık çarpma yöntemine başvurduklarını söyler. Monica’nın gazetelerin baş sayfasına çıkmasından sonraki bir aylık süre içinde Lewinsky ailesinin geçmişi didiklenir. Hem annesi hem de babası belli dönemlerde ciddi şekilde intiharı düşünür.