Makroskopik Özellikleri

Slides:



Advertisements
Benzer bir sunumlar
Makroskobik Özellikleri
Advertisements

Beyaz Işık Gerçekten Beyaz mıdır?
MANTARLAR Herkes için Her şey.
Makroskobik Özellikleri
Makroskobik Özellikleri
QUERCUS FRAİNETTO (MACAR MEŞESİ)
ADIANTUM.
Chamaecyparis lawsoniana (Lawson Yalancı servisi)
Viburnum sp. Kartopu.
Ilex aquifolium (Çobanpüskülü)
GYMNOSPERMAE PİNUS GRİFFİTHİ AĞLAYAN ÇAM PİNUS GRİFFİTHİ.
Bilimsel sınıflandırma Familya: Caprifoliaceae
Vaccinium arctostaphylos (karamuk, avcı üzümü, ayı üzümü)
ABELİA GRANDİFLORA.
TÜRKİYE’DEKİ ABİES ÇEŞİTLERİ
Büyük yapraklı ıhlamur
Caesalpinia gilliessii
Broussonetia papyrifera
Thuja Occidentalis Batı Mazısı
 GENEL ÖZELLİKLERİ GENEL ÖZELLİKLERİ GENEL ÖZELLİKLERİ  KABUK VE ÖZELLİKLERİ KABUK VE ÖZELLİKLERİ KABUK VE ÖZELLİKLERİ  YAPRAK VE ÖZELLİKLERİ YAPRAK.
Zehirli ve Zehirsiz Doğa Mantarları
AYVA VE ARMUT ÇEŞİTLERİ
PATATES Takım: Tubiflorales (Boru çiçekliler)
HAŞHAŞ Tak: Rhoeadelas Fam: Papaveraceae Cins: Papaver
MEYVELER Ahududu, Ananas, Avokado, Ayva, Böğürtlen, Çilek, Elma, Erik, Greyfurt, Hindistan cevizi, İncir, Kavun, Karpuz, Kayısı, Kiraz, Kivi, Muz, Nar,
BİTKİ VE AĞAÇLARI TANIYALIM 
KOLZA.
NYMPHAEA N.odorata N.odorata Güzel kokan nilüfer.
Quercus rubra m. boylarında düzgün gövdeli serbest büyüdüğünde geniş bir tepe oluşturan bir ağaçtır. Piramidal bir yapı oluşturur. En hızlı büyüyen.
Arbutus andrachne (sandal ağacı)
PINUS HALEPENSİS (HALEP ÇAMI).
ALEM: Plantae BÖLÜM:Pinophyta SINIF:Pinopsida TAKIM:Pinales
Picea abies Avrupa ladini.
ABİES GRANDİS BÜYÜK SAHİL GÖKNARI.
ULMACEAE Ulmus Celtis Zelkova.
YERALTI ÜÇGÜLÜ (Trifolium subterraneum L.)
Populus Nigra L. Terminal tomurcuklu ender olarak pseudoterminal tomurcukludurlar ve sürgünlere çok sıralı sarmal dizilmişlerdir. Tomurcuklar eşit büyüklükte.
Maclura pomifera Yalancı portakal ağacı.
İÇERİK ; ULMUS MİNOR’ ün botanik özellikleri: Sistematiği, Habitus’u,
Quercus petraea Sapsız Meşe
CISTACEAE (LADENGİLLER).
JUNİPERUS OXYCEDRUS L. SUBS OXYCEDRUS KATRAN ARDICI
HİNTYAĞI Tak: Euphorbiales Fam: Euphorbiaceae Cins: Ricinus
SINIF : Coniferae FAMİLYA : Cupressaceae CİNS : Juniperus
Quercus trojana P.B.Webb.: Makedonya Meşesi
Frexinus sp. BİLİMSEL SINIFLANDIRILMASI Alem:Plantae (Bitkiler)
Alnus orientalis’ in botanik ve ekolojik özellikleri
MAGNOLIA SOULANGEANA (SARAY MANOLYASI).
Alem: Plantae Bölüm: Pinophyta Sınıf: Pinopsida Takım: Pinales Familya: Pinaceae Cins: Tsuga Tür: Tsuga mertensiana.
KOZALAK VE ÖZELLİKLERİ
TAXODİUM DİSTİCHUM (AMERİKAN BATAKLIK SERVİSİ)
CORYLUS COLURNA L. (AĞAÇ FINDIĞI)
Bilimsel Sınıflandırma
Quercus suber 6-10 (20) m ye kadar boylanabilen herdem yeşil ağaçlardır. Doğal yayılışı alanı Güney Avrupa ve Kuzey Afrika'dır.
Bilimsel Sınıflandırması
Picea Excelsa Picea Excelsa Avrupa Ladini.
Sambucus nigra (Kara mürver).
Alem: Plantae Bölüm: Magnoliophyta Sınıf: Magnoliopsida Takım: Fagales
Fagaceae (kayıngiller) familyasından m boya ula ş abilen geni ş ve yaygın tepeli bir me ş e türü Genç sürgünler sarımtrak veya kırmızımtrak olup,
PYRACANTHA COCCİNEA Pyracantha coccinea.
CALOCEDRUS DECURRENS KALİFORNİYA SU SEDİRİ
SINIF : Coniferae FAMİLYA : Pinaceae CİNS : Pinus TÜR : Pinus brutia
Platanus orientalis doğu çınarı
PSEUDOLARİX.
MEYVELERİ TANIYALIM.
Cotoneaster horizontalis (Yayılıcı Dağ Muşmulası) Ters yumurta biçimindeki kalın yapraklar 1-1,5 cm boyunda ve çok kısa saplıdır. Üst yüzü cilalı gibi.
CİSİMLERİ RENKLİ NASIL GÖRÜRÜZ.
Kök Tütün bitkisinin kökleri kazık şeklinde olup, sağlam bir yapıya sahiptir. Tütün kökleri toprağa çok iyi tutunurlar. Oldukça derinlere iner ve toprakta.
YER ELMASI.
Bereketli Ülkemizde Her Çeşidi Var: Ülkemizde Yetişen Ağaç Türleri.
Sunum transkripti:

Makroskopik Özellikleri 6. Tricholoma sulphureum Sınıf :Basidiomycetes Takım : Agaricales Familya : Tricholomataceae Makroskopik Özellikleri Şapka 2-7 cm çapında, genç iken yarıküresel, sonradan konveks bazen konik de olabilir Yüzeyi düzgün, donuk, bazen çok ince bir tarzda şapka merkezine doğru morumsu yün topağı gibi yapılara sahiptir. Renk sülfür sarısından kırmızımsı-kahverengi arasındaki tüm ara tonlarda görülebilir. Kenarı akut, başta düzgün, olgun örneklerde hafifçe dalgalı ve loplu olabilir.

Sap 2,5-8 x 0,6-1,5 cm, silindirik, biraz beyzbol sopası biçimli, sapın içi dolgun ve katı, olgunlarda kısmen süngerimsi bir durum gösterebilir. Dışı kabuksu gibi, kırılabilir. Sapın yüzeyi griden mor-kırmızı renkli boylu boyuna uzanan fibriller ile kaplı, rengi sülfür sarısı, ancak dip kısmı beyazımsıdır. Eti sülfür sarısı, ince, kokusu tipik olup kuvvetli ve iğrenç bir şekilde karpit gazı gibi kokar, tadı hoş değildir.

Lameller sülfür sarısı renkli, sapa yılan gibi eğri tarzda bağlanır, enli, seyrek kenarları düzgündür. Lamelcikleri de vardır. Doğada yayılış alanı Çoğunlukla yaprak döken, az sıklıkta çamgillerin teşkil ettiği ormanlarda veya karışık ormanlarda tek tek ya da gruplar halinde özellikle kayın, meşe altında ve esas olarak asit topraklarda yetişir Sonbahar aylarında ortaya çıkar. Yayılışı Bursa civarında belirlenmiştir.

7. Tricholoma scalpturatum Sınıf : Basidiomycetes Takım : Agaricales Familya : Tricholomataceae Farklı kaynaklarda yenen, yenmeyen veya zehirli olduğu bildirilen bu mantarın, özellikle taze iken, Tricholoma pardinum gibi zehirliliği kesin olan türlere yakın benzerliği nedeniyle dikkatli olunması gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle diğer Tricholoma türleri ile birlikte bu bölümde ele alınmıştır.

Makroskobik Özellikleri Şapka 2,5-6 cm çapında, genç iken konveks olup kısa sürede açılarak düzleşir ve ortada küt bir umbo bulunur. Yüzeyi merkezde fibrilöz pullarla kaplı, kenarlara doğru ise radyal biçimdedir. Başlangıçta gri-kahverengi, sonraları daha soluk ve krem-bej renktedir. Pulların rengi gri-kahverengiden siyah-kahverengiye kadar değişir, bazen kırmızı renk karışımı görülür Yaşlı örneklerde şapka yüzeyinde özellikle kenarlardan başlayan ve bütün şapkaya yayılan sararma olur. Kenarlar uzun süre içe doğru kıvrık ve çok ince biçimde fibrillidir.

Makroskobik Özellikleri Sap 3-6 x 0,5-1 cm, silindirik, çoğunlukla bükümlü ve dolgundur Yüzeyi beyazımsı veya grimsi, zemin üzerinde boylu boyunca ince fibrillidir Şapkada olduğu gibi yaşlanmaya bağlı olarak sararma görülür Eti beyaz, ince, sararan özellikte, kokusu unumsu, tadı ise ekşimsi veya kokuşmuş un tadını andırır. Lameller başlangıçta beyaz veya gri-beyaz olup yaşlanmayla sarıya döner, aralıklı, kenarlar dalgalı

Doğal yayılma alanı Çam ormanlarında, sert odunlu ağaçların oluşturduğu ormanlarda, parklarda, bahçelerde ve yol kenarlarında tek tek veya grup halinde yetişir. İlkbahardan sonbahar aylarına kadar ortaya çıkar. Yayılışı Bitlis yöresinde belirlenmiştir.

Makroskobik Özellikleri 8. Omphalotus olearius Syn. : Clitocybe olearia Pleurotus olearius Omphalotus illudens Sınıf : Basidiomycetes Takım : Agaricales Familya : Paxillaceae Makroskobik Özellikleri Şapka 6-15 cm çapında, genç iken konveks, sonra yaygınlaşıp basıklaşır en sonunda ortadan çukurlaşıp huni biçimini alır, bazen hafifçe umboludur. Şapka yüzeyi radyal olarak düzenlenmiş hafifçe buruşuk veya esas olarak tüysüz, çıplak, az veya hemen hemen yağlı gibi parlaktır.

Rengi parlak turuncu, bazen kırmızımsı kahverengi benekli veya tamamen kırmızımsı kahverengi, kuru yerleri dışında parlak renklidir. Şapkanın kenarları genç iken geriye kıvrılır, bazen düzleşir veya düzensiz ondüleli bir hal alır. Sap 4-15 x 0,8-2 cm, dip kısma doğru başka mantarların sapları ile birleşerek incelir, sap içi dolgun Rengi şapka ile aynı olmakla beraber biraz soluktur. Üzerindeki lameller sap ile aynı renkte yani turuncu, veya bazen donuk ya da daha koyudur.

Eti kalınca, kokusu hoş, yağlımsı, tadı hoş veya biraz ağzı büzücüdür. Lameller şapkadan biraz daha donuk turuncu, fakat yine de parlak kısımları vardır. Sonradan paslı bir renk kazanır, sapa bariz bir tarzda dekurrent olarak bağlanır enli, sıkça, Lamel kenarı tam, paslı kahverengi beneklidir. Dekurrent: Aşağı doğru sarkarak uzayan

Doğada dağılım alanı Zeytinliklerin olduğu, ılıman bölgelerde, zeytin, kestane ve meşe ağaçlarının üzerinde beyaz çürüklük oluşturan bir saprofit mantardır. Bazen de ölü çam kütükleri üzerinde büyük kümeler oluşturarak yetişir. Sonbaharda ortaya çıkar. Yayılışı Manisa, Bursa, Kuzey Batı Anadolu, Balıkesir, Elazığ, Trakya Bölgesi ve Adana'da görülmüştür.

Makroskobik Özellikleri Hypholoma fasciculare: Deli mantar Syn. : Naematoloma fasciculare Sınıf : Basidiomycetes Takım : Agaricales Familya : Strophariaceae Makroskobik Özellikleri Şapka 2-7 cm çapında, genç iken yarıküresel konveks, sonra yaygınlaşmış ve düzleşmiş ya da merkezi sıklıkla basıklaşıp enli ve obtus umbolu bir hal alır. Yüzeyi düzgün, donuk, çıplak ve tüysüz, nemli iken parlak ve kısmen yağlımsı görünüştedir. Obtus: küt kafalı

Makroskobik Özellikleri Şapka rengi merkezde turuncu-sarıdan turuncu-kahverengiye kadar değişen tonlarda olup başlangıçta limon sarısı Daha sonra yukarıdaki renkleri alırken aynı zamanda pas rengi benekli bir duruma da ulaşabilir. Renk kenarlara doğru sülfür sarısından yeşilimsi tonlara doğru değişir, Genç formlarda bu kısımlar beyaz ince ipeğimsi bir görünüştedir. Şapka kenarı uzun süre aşağıya kıvrık durumda, akut ve genç iken sarımsı velum partialin kalıntıları asılı kalmış olabilir.

Makroskobik Özellikleri Sap 4-10 x 0,3-0,7 cm silindirik ve sıklıkla eğri, dip kısmında diğer mantarların sapları ile birleşmiş, genç iken dolgun, yaşlanınca tünel şeklinde oyulur, elastiki yapılıdır. Yüzeyi düzgün, ince, boylu boyunca fibrilöz, sapın alt kısımları ise bir sülfür sarısı zemine yapışmış kahverengi fibrillere sahiptir. Özellikle gençlerde tüm sap sülfür sarısı bir renge sahiptir ve geçici, fibrilöz-zarımsı, genellikle üst kısımda, eksik bir annulus ya da fibrilöz annular bölge vardır. Renk daha sonra sapın alt yarısında tilki kürkü rengini alırken üst kısımlar baştaki rengini korur

Makroskobik Özellikleri Eti parlak sarı, kesilen yüzey bir müddet sonra kahverengimsi bir renk alır, tadı acı ve uzun süre çiğneyince ağzı büzdürücü etki gösterir. Lameller genç iken sülfür sarısı, sonra yeşilimsi-sarı veya yeşilimsiden paslı gri-yeşile kadar ulaşan bir renk alır, Lamellerin kenarları düzgün, tam, bariz olmayan pudramsı veya yünümsü yapılara sahiptir. Lamelcikler de bulunmaktadır.

Doğal yayılma alanı Sık kümeler halinde sert odunlu ve çam ormanlarında, kütük, kök, dal gibi ölü odunlu yapılar üzerinde yetişir. Saprofitik olarak beyaz çürüklüğe neden olur. Yaz başından geç sonbahara kadar ortaya çıkar. Yayılışı Manisa, Batı Anadolu, Adana, Mersin, Karadeniz Bölgesi' ve Bolu civarında belirlenmiştir. Ayrıca Elazığ, Trabzon, Malatya, Diyarbakır, İsparta, Muş ve Bitlis'te de tespit edilmiştir.