İLETİŞİMİ ETKİLEYEN DEĞİŞKENLER

ALGI Algı, bireyin yaşadığı dünyayı yorumlaması ve kavramasıyla ilgili kişisel (öznel) deneyimleridir.Birey nasıl algılıyorsa, davranışı da o doğrultuda olacaktır. Bireylerin geçmiş yaşantıları, şu andaki ve gelecekteki amaçları, beklentileri ve benlik değerleri algılarını etkiler. Aynı olayı yaşayan iki kişi, olayı farklı farklı yönlerden görürler. Çünkü her birinin gereksinmeleri, geçmiş yaşantıları, amaçları, kendilerini ve başkalarını nasıl gördükleri, yaşama bakışları ve değer ölçüleri farklıdır.

DEĞERLER Bireylerin değerleri de birbirinden farklıdır. Değer sistemini etkileyen etmenlerden biri yaştır. Gençlerin, ve ana babaların, değerleri birbirinden farklıdır.

KÜLTÜR Kültür, iletişim biçimini geniş ölçüde belirler. Her kültür, üyelerine belirli bir dünya görüşü kazandırır. Kültür içindeki alt kültürler kişiye, iletişimde jest ve mimikleri, giyim kuşamı, hatta çevreyi nasıl kullanacaklarını öğretir. Kullanılan sözcüklerin, deneyimlerin anlamı kültürlere göre değişir.

DUYGULAR İletişim, duygularla çok yakından ilişkilidir. Çünkü, duygular davranışa yansır. Kişi duygularını, dolayısıyla davranışlarını bazen kontrol edebilir, bazen edemez.

Duygular ve Kültür Duyguların ifadesi, kültürlere göre değişir. Kimi kültürlerde duygu ifadesi desteklenir, kimilerinde engellenir. Çocuklar duygularını olduğu gibi ifade ederler. Büyüdükçe, ana-babaların yönlendirmesiyle, duyguların olduğu gibi söylenmemesi gerektiği sonucuna varır ve bunların kabul edilebilir biçimde ifade edilmesinden çok saklanması gerektiğini öğrenirler..

Duyguyu Kabullenmek Hastanın duygusunu kabullenmek, hemşirelikteki önemli kavramlardandır. Herhangi bir ilişkide insanların, birbirlerine karşı olumlu veya olumsuz her türlü duyguyu duymaya hakları vardır. Birey, herhangi bir kişiye, yakınlarına, öfke duyabilir. «Büyüklere kızılmaz» mesajı ile büyüyen bireyler kendi içlerinde çatışma yaşayabilirler.

Duyguyu kabullenmek, bireylerin uygun olmayan veya zararlı olan davranışlarını kabul etmek anlamına gelmez. Örneğin annesine çok öfkelenen bireyin öfkeli olduğu kabul edilir, bu öfkenin yanlış veya doğru olduğu tartışılmaz. Ancak öfke duygusu davranışa yansır ve birey annesine zarar vermeye kalkarsa bu davranışa izin verilmeyeceği söylenir ve izin verilmez, engellenir. Böylece birey ve duygusu kabul edilmiş fakat uygun olmayan davranışı reddedilmiş olur.

O halde kişilerin duygusunun doğruluğu veya yanlışlığı tartışılmaz O halde kişilerin duygusunun doğruluğu veya yanlışlığı tartışılmaz. Duyguları yüzünden kişileri yargılamak yanlıştır. Yalnızca kişinin böyle bir duygu yaşamakta olduğu kabul edilir; çünkü bireylerin buna hakkı vardır.