www.edebiyatciyim.com
BEŞ HECECİLER Şiire 1910’lu yılların başlarında aruz ölçüsüyle başlayan genç şairlerin, Milli Edebiyat hareketinin etkisine girmeleri ve hece ölçüsünü savunmalarıyla edebiyatımızda yer edinmiş edebi topluluktur. Sadece hece ölçüsüyle değil sade bir Türkçe kullanmaları ve şiirde yeni konular işlemeleriyle de önemlilerdir.
– Halit Fahri Ozansoy (h) – Enis Behiç Koryürek (e) HECENİN BEŞ ŞAİRİ – Halit Fahri Ozansoy (h) – Enis Behiç Koryürek (e) – Yusuf Ziya Ortaç (y) – Orhan Seyfi Orhon (o) – Faruk Nafiz Çamlıbel (f) Akılda daha kolay kalması adına hecenin beş şairini “h-e-y-o-f” şeklinde kodlayabiliriz.
BEŞ HECECİLERİN ÖZELLİKLERİ Şiirlerinde aruzun yerine hece ölçüsünü kullanmışlardır. Hece ölçüsünün 11 ve 14’lü gibi uzun kalıplarını kullanmayı tercih etmişlerdir. Sade, süsten uzak bir Türkçe kullanmışlardır. Genç Kalemler’in başlattığı akımı devam ettirmişlerdir.
BEŞ HECECİLERİN ÖZELLİKLERİ Şiirlerinde kahramanlık, Anadolu, memleket sevgisi, vatanın güzellikleri gibi konuları işlemişlerdir. Ancak Anadolu’yu yakından tanıyamadıkları için Anadolu’nun gerçekçi bir şekilde şiire yansıtılmasından söz edemeyiz. Gerçekçi bir şiir anlayışına sahip olsalar da romantizme kaydıkları görülür.
BEŞ HECECİLERİN ÖZELLİKLERİ 1. Dünya Savaşı ve Kurtuluş Mücadelesi döneminde şiir yazdıkları için “memleketçi edebiyat” ağır basmıştır. Şiirlerinde söyleve yakın bir anlatım görülür.
BEŞ HECECİLERİN ÖZELLİKLERİ Halk şiirinin nazım türlerini kullanmayı tercih etmişlerdir. Serbest müstezatla da şiir yazmayı denemişlerdir. Faruk Nafiz Çamlıbel’in “Sanat” adlı şiiri bu topluluğun görüşlerini yansıtması bakımından bir bildiri niteliği de taşımaktadır.
BEŞ HECECİLER Teşekkür Ederiz…