Kuş gribi, evcil ve yabani kanatlılar ile memeli hayvanların çoğunda solunum ve sindirim sistemine ait belirtiler gösteren, ölümle sonuçlanan çok bulaşıcı bir hastalıktır. Hasta tavuklarda yüksek bulaşıcılığı olan bu hastalık ilk kez 1878 yılında İtalya’da tespit edilmiş ve "tavuk vebası" olarak adlandırılmıştır. Hastalık etkeninin bir virus olduğu 1901 yılında ortaya konulmuş olmasına karşın, etkenin memeli influenza A virusları ile ilişkili olduğu ancak 1955 yılında gösterilebilmiştir. Hindilerde ise ilk izolasyon 1963 yılında Kuzey Amerika’da yapılmıştır.
Hasta hayvanların akıntıları ve özellikle dışkı ile direk temas, Bulaşık yem, su, malzeme ve kıyafetlerle temas Klinik olarak hastalık belirtilerini göstermeyen su ve deniz kuşlarıyla temas Kırık ve çatlak bulaşık yumurtalar civcivleri kuluçka makinesinde iken enfekte edebilir.
Göçmen kuşlar vasıtası ile ülkeden ülkeye taşınır. Riskli dönemlerde sulak alanlara girip çıkan araç ve insanlar ile yerleşim yerlerine taşınır. Riskli dönemlerde avcılık faaliyetleri ile yerleşim yerlerine taşınır. Hastalık çıkmış olan yerleşim yerlerinden kontrolsüz araç ve insan hareketleri ile diğer yerleşim yerlerine taşınır. Riskli dönemlerde avcılık faaliyetleri ile yerleşim yerlerine taşınır.
Çevrede: Influenza virusları çevresel ortamda ve özellikle serin ve nemli koşullarda uzun zaman sürelerinde canlılıklarını korurlar. Enfektivite dışkı materyalinde 4 °C’de gün, 20 °C’de 7 gün sure ile muhafaza olmaktadır. Karkaslarda: AI virüsü karkaslarda ortam sıcaklıklarında yalnızca birkaç gün canlılığını koruyabilirken buzdolabı sıcaklıklarında 23 güne kadar canlı kalır. Et ürünlerinde: Merkez iç sıcaklığın 71°C ye ulaştığı bir ısıl işlem uygulamasında 1 saniyelik süre inaktivasyon için yeterlidir.