Okul yolu çalı olsa Yalın koşar insan olan Parçalanmış ayağıyla Dağlar aşar insan olan

Baba bugün üşüyorum Karda kaldım üşüyorum Anama deyin sıcak bir çorba koysun Üstümü ört baba üşüyorum

Bu tepe Üç Şehitler tepesi Sallanır kavaklar, ışıklar Gider bulur Mustafa Kemal'in soluğu Yurt köşesinde en uzak köyü Karanlıklar ak olur

Okul yolu ver kendini Bilgi doldurur bendini Cehaletin çemberini Yarıp taşar insan olan

anneciğim bugün sen dur ben bakayım sana ne olur ne istersen pişireyim evi silip devrişeyim

ben doldurdum aklarını ödeyemem haklarını bugün senin günün anne bak kendini yordun gene

Annemi ben çok severim, Melek annem, güzel annem, Üzülmesin sakın derim Melek annem, güzel annem.

İyi doğru sözler onda, Şefkat dolu gözler onda, Sevgi, ışık var yolunda, Melek annem, güzel annem.

Anne yüzü ne asil yüz, Anne gözü ne derin göz, Anne özü, pırlanta öz, Melek annem, güzel annem.

O gülerse çağlayanım, O ağlarsa ağlayanım, Ona gönül bağlayanım; Melek annem, güzel annem.

Sen baharda nazlı çiçek, Ben çiçekte tombul böcek, Sensin beni güldürecek, Anneciğim, biriciğim.

Kulağımda tatlı sesin, Ninni yavrum uyu dersin, Sevgi bağın eksilmesin Anneciğim, biriciğim.

Uyusun da büyüsün Derdin büyüdüm anne Bana o ak sütünden Verdin büyüdüm anne

Uykuma yıldızları Serdin büyüdüm anne Anne güzelliğine Erdin, büyüdüm anne

Bekle beni anneciğim Bir gün sana döneceğim Pamuk gibi ellerinden Doya doya öpeceğim

Ne şirindir senin sözün Yeter ağlamasın gözün Bitsin artık çile hüzün Annem sana döneceğim

Demet demet çiçeklerle Lâle menekşe güllerle Aydınlık bir gelecekle Annem sana geleceğim

Sanma bu gurbeti sevdim Yaşamadım her gün öldüm Rüyamda hep seni gördüm Annem sana geleceğim

Ne sevimli bir annesin! Ne tatlıdır senin sesin! Benim canım mısın nesin Sen olmazsan yapamam ben!

Senden yakın kim var bana? Kalbim, canım bağlı sana!.. Üzüntüm yok ondan yana Seviyorsun beni de sen.

Gülsem güler yüzün Ağlamamdan alır hüzün... Senin gecen ve gündüzün Işık alır sanki benden!

Örneğimsin iyilikte, Veren elsin anneciğim. İnceliği güzellikte, Deren elsin anneciğim.

Sen ağaçsın, ben bir yaprak, Ben fidanım, sense toprak, Evimizde, tertemiz, ak, Açan gülsün anneciğim.

Ayağında cennet yolu... Anneciğim, gül kokulu. Sımsıcacık, sevgi dolu, Esen yelsin anneciğim.

Sevgin bana güven verir, Derdim biter, erir bir bir. Sensin en duygulu şiir, Bir masalsın anneciğim.

Şimdi bir deniz varsa Pamuk tarlaları Rüzgarlar altında Şimdi bir tren geçiyorsa ovalardan.

Buğday sarısı güneşte Bir kuş uçuyorsa Şimdi bir bayrak dalgalanıyorsa Aylı yıldızlı...

Bir gün sordum babama, Atatürk neden büyük? Çocuğum dedi bana, Onu seviyor her Türk.

Onu biz değil yalnız Üstün tanır her millet. En büyük eseridir, Kurduğu Cumhuriyet

Çok kötü bir zamanda, Uçurumdaydı vatan. O büyük kahramandı, Yurdumuzu kurtaran.

Kalbimiz sevgi dolu, Yol gösteren O, Türk’e. Yolumuz O’nun yolu, Saygı duy Atatürk’e

Adını adımdan önce, Heceledim, öğrendim, Duvarları, kitapları, Senin resminle beğendim.

Binbir biçim içinden, Bir anda seçerim yüzünü, Kimse alamaz içimden, Gözlerinin gündüzünü.

Bütün bildiklerimden, daha yakınsın yüreğime, Alfabeyi hecelerken, "Atatürk" yakıştı elime

Seni yazdım, okudum, Seni belledim yürekten, Her törende birlikteyiz, Bayrağın içinde sen, ben

Daha iyi anladım her yıl, Açıldıkça düşüncelerim, İlk sevgim büyür, büyür de, Seni daha da severim.

Her yön sen olursun sen, Kitap, tren, şapka, kravat, Sen Türkiye'mi uçuran, En büyük tanrısal kanat.

Her On Kasım'da gözlerimiz, Bir daha ağlarken sana, Bir kez daha inanırız, Her yerde yaşadığına.

Düşmanların elinden Bizi kurtaran sensin. Bu toprağı yeniden Özenle kuran sensin.

Ünümüzü dünyaya Mertçe duyuran sensin. Gündüz gün, gece aya Benzer kahraman sensin

Adını büyük, küçük Anıyoruz her zaman, Adı büyük Atatürk Anlı şanlı kahraman.

Nabzımızda atansın Ey ! ölmeyen atamız. Gönlümüzde yatansın Seni unutamayız.

Bizim evin karısında bir okul Adı Atatürk okulu. Sabah, akşam çocuklar gider, gelir Yürekleri Atatürk sevgisi dolu.

Bu çocukların her biri Görmemiş ömründe Atatürk'ü. Kimdir Atatürk, ne yapmış Bilirler, kurtardığını yurdu.

Her sabah dersliklerde Ant içerler Atatürk'ün resmine karşı. "Türk'ün, doğruyum, çalışkanım" derken Okşar çocukları Atatürk'ün bakışı.

Okulun en güzel yerinde bir köşe Atatürk köşesi. Tarih dersi verir çocuklara Atatürk, örnek kendisi.

Her gün sabahtan akşama dek Beş yıl bir okul süresi, Kaç kuşak okusa bu okulda Atatürk başöğretmeni.

Öğretir sevmeyi yurdu Cumhuriyeti korumayı. Yüceltmek için ulusu Çalışmayı el ele yaşamayı.

Bizim evin karşısında bir okul Adı Atatürk okulu. Ne var ki Atatürk çocuğu bütün çocuklar Bütün okullar Atatürk okulu.

Okullara gidiyor çocuklar Önlükler içinde Çantaları ellerinde O'nunla birlikte

Yazıyoruz adını gün gün Elle beyinle yürekle Yurt yüzeyine O'nunla birlikte

Sarı sarı mor mor Dağlarda çiçekler açıyor Nisanın ilk günlerinde O'nunla birlikte

Atatürk benim Başöğretmenim. Ne öğrendimse Ondan öğrendim.

Baktım ki asker, Ben de askerim, Kars’ta, Kore’de Nöbet beklerim...

Baktım kürsüde, Nutuk söylüyor, O’nun sesini, Dünya dinliyor.

Ne heyecanlı Ne heybetli O, Türk tarihinde En kudretli O.

Tarih okudum, Baktım başta O. Her iyi işte, Her savaşta O.

Bu devrimleri Hep O düşünmüş, Milleti için, Ağlamış gülmüş.

Çocuk kalbimle, İlk O’nu sevdim. Atatürk benim, Başöğretmenim...

Yan yana iki çocuk görsem İşte Atatürk diyorum Özgürlüğün toprağı uyanıyor İçin için seviniyorum

Koşuşan iki öğrenci görsem İçimin güneşi ısınıyor Yürüyen bir bakış gibi Mustafa Kemal geliyor

Kol kola iki işçi görsem Emeğim çoğalıyor birden Bir ışık düşüyor ortalığa İşte Atatürk diyorum

İşte Atatürk diyorum İlk kurtuluş öncüleri Bir gül çağrısında hepsi Bize uzanmış elleri

Bir kartal dolaşır gökte Kanatlanır anılarca Mustafa Kemal eli tetikte Kocatepe dağlarında

Kendini Hiç Düşünmeden Özgürlüğü Kesmeden Milleti Üzmeden Başlattı Savaşı

Çalışınca Başardı Savaşınca Kazandı Pes Etmeden Savaşı Kazandı Atatürk’üm

Çiçek olup açtılar. Sokaklarda coştular. Neşe sevinç saçtılar. İşte huzurundalar.

Minnet şükran sundular. Huzurunda durdular. Sevgi bağı kurdular. İşte huzurundalar.