1. Eşleri Birbirine Ba ğ layan De ğ erler Hz. Muhammed'in: 1. Eşleri birbirine ba ğ layan de ğ erlerle ilgili sözlerini örneklerle açıklar Hz. Muhammed'in: 1. Eşleri birbirine ba ğ layan de ğ erlerle ilgili sözlerini örneklerle açıklar

De ğ er, bir sosyal grup veya toplumun kendi varlık, birlik, işleyiş ve devamını sa ğ lamak ve sürdürmek için üyelerinin ço ğ unlu ğ u tarafından do ğ ru ve gerekli oldukları kabul edilen ortak düşünce, amaç, temel ahlaki ilke ya da inançlardır. De ğ erin özellikleri şöyle sıralanabilir: 1. Toplum ya da bireyler tarafından benimsenen birleştirici olgulardır. 2. Toplumun sosyal ihtiyaçlarını karşıladı ğ ına ve bireylerin iyili ğ i için oldu ğ una inanılan ölçütlerdir. 3. Sadece bilinci de ğ il, duygu ve heyecanları da ilgilendiren yargılardır. 4. Bireyin bilincinde yer alan ve davranışı yönlendiren güdülerdir. DE Ğ ER KAVRAMI

Hz. Peygamber’in hanımlarla olan ilişkilerinde özellikle de aile hayatında ilgi, de ğ er verme, adalet, eşitlik, hoşgörü, sevgi, saygı, nezaket, güven, iffet, feragat, haklara saygı, sabır ve tahammül, empati, îsâr ve zarafet hakim oldu ğ u için neticede o ailede huzur, uyum ve mutluluk hakim olmuştur.

Sevgi, muhabbet, ilgi, güler yüz, saygı ve güven, eşleri birbirine ba ğ layan önemli de ğ erlerdendir. Bunlar Hz. Peygamber ile eşleri arasında samimi biçimde uygulanıyordu. Efendimiz, ailesine her fırsatta sevgi ve muhabbetini gösterirdi.

Hz. Aişe, Peygamberimizin kendisine olan muhabbetini şöyle anlatır: “Ben hasta iken Resulullah (s.a.v.) beni ça ğ ırırdı. Onunla birlikte yemek yerdim. Yeme ğ in etli kısımlarını bana uzatır ve önce benim yememi isterdi. Ben de onu alır bir miktar yer sonra Resulullaha uzatırdım.O da benim yedi ğ im yerden yerdi. Bir şey içmek istedi ğ i zaman da önce benim içmem için ısrar ederdi. Sonra da o, içerdi…”

Bunun yanında Sevgili Peygamberimiz, güzel duygu ve düşünceleri sözle ifade etmeyi önemserdi. Örneğin bir gün Hz. Aişe Peygamberimize: -Ya Resulullah, sen beni seviyor musun, diye sormuştu. Peygamberimiz: -Evet, ya Aişe tabi seviyorum, demişti: Bunun üzerine Hz. Aişe: -Peki, sevgin nasıldır, diye sorduğunda Peygamberimiz: -Kördüğüm gibidir,demişti. Hz. Aişe arada bir kördüğüm nasıldır, diye sorardı. Peygamberimiz de: -İlk günkü gibidir, diye cevap verirdi

Hz. Hatice, kendisiyle en uzun süre yaşayan, Hz. Peygamber’in en yakın destekleyicisi, en yakın dostu ve hayat arkadaşıydı, ilk vahyin gelişinden sonra ilk olarak Hz. Hatice’ye danışarak onu bilgilendirmiştir. Hz. Aişe bir gün Hz. Peygamber’in, vefatından sonra eşi Hz. Hatice’yi övmesine karşı çıkarak (onu kıskanmış) “O yaşlı kadını ne anıp duruyorsun? Allah onun yerine sana daha iyisini verdi” deyince Hz. Peygamber de Hz. Hatice’yi kadirşinaslığından dolayı şöyle övmüştür: “Allah bana ondan daha hayırlısını vermemiştir. Çünkü herkes beni inkâr ederken, o bana iman etti. Herkes beni yalanlarken o beni tasdik etti. İnsanlar mallarını esirgerken bana arka çıktı. Ve Allah Teala bana ondan çocuklar nasib etti.” (Müsned, 71, ) Hz. Peygamber, bu ifadeleriyle eşine karşı ne kadar sevgi dolu, vefalı ve saygılı olduğunu göstermektedir. Hz. Aişe, “Ben, Hatice’yi kıskandığım kadar hiçbir kimseyi kıskanmamışımdır.”demiştir. (Buhârî, Menâkıbu’l-Ensâr, 20; Müslim, Fedâilü’s-Sahâbe, 74-76) Gerek Aişe validemiz, gerekse diğer eşleri zaman zaman kıskançlıklar gösterdiklerinde Hz. Peygamber, bunlara sabretmiş ve tahammül etmiştir.

Eşlerine değer verirdi Her insan kendisine değer verilmesinden hoşlanır. İnsan, değer verildiğini ve önemsendiğini hissettiği zaman kendisi de muhatabına karşı saygı ve sevgiyle yaklaşır. Bir kimseye değer verdiğimizi öncelikle onu dinleyerek gösteririz. Eşlerin birbirine zaman ayırması, değer vermesi ve birbirini dinlemesi aile mutluluğu açısından önemlidir. Çünkü sohbet olmazsa muhabbet olmaz, muhabbet olmayan yuvada ise sevgi ve saygı olmaz. Bu sebeple Sevgili Peygamberimiz, zaman ayırarak eşleriyle bazen de bütün aile fertleriyle sohbet ederdi.

Peygamberimiz her sabah ve ikindi vakti mescitten çıktıktan sonra eşlerine uğrar, bir sıkıntıları olup olmadığını sorar, onlarla hasbihal ederdi. Eşlerine uğradığında onların yüzüne tebessümle bakar ve nazik davranırdı. Çünkü Sevgili Peygamberimiz güler yüzlü olmayı bir sadaka olarak değerlendirirdi. Güler yüzlü olmanın eşlerin aralarındaki bağı kuvvetlendireceğine inanıyordu. Nitekim Abdullah bin Haris “Resulullahtan daha çok tebessüm eden bir kişi görmedim.”diyerek onun bu konundaki hassasiyetini ifade etmiştir. Hanımına güler yüzle bakan erkeğin defterine, bir köle azat etmiş sevabı yazılır

Peygamberimiz, hayatı boyunca eşlerine gereken değeri vermiş ve onlar arasında her zaman adaleti gözetmiştir. Sevgili Peygamberimiz; eşlerinin görüşünü alır, sıkıntı ve dertlerini dinler, böylece onlara değer verdiğini hissettirirdi.

Eşlerin Allah’ın bir emaneti oldu ğ unun farkında olmayan insanlar da eşlerine de ğ er vermezler. Bu durum bir hadiste şöyle açıklanır: “Kadınlara ancak de ğ erli olanlar de ğ er verirler, kadınlara kötü davrananlar ise kötü kişilerdir.”

Eşlerinin kusurlarını görmezden gelir, iyi huylarını överdi: Bir gün resulullah muhacir ve ensarın teşkil ettiği bir topluluk önünde ganimetleri taksim ederken eşi Zeynep Bint Cahş söze karıştı. Hz Ömer onu azarladı. Peygamberimiz: "Ömer onunla uğraşma. O evvâhe (yumuşak huylu, yufka yürekli ve çok dua eden)dir." dedi.

"Kadın kaburga kemiğinden yaratılmıştır. Hep seni hoşnut edecek şekilde davranamaz. Eğer ondan faydalanmak istersen bu haliyle faydalanabilirsin. Şayet doğrultayım dersen kırarsın. Kadının kırılması da boşanmasıdır." (Müslim, Radâ 59)

Resulullah erkeklere eşlerinin hatalarına karşı kin tutmamayı ve affedici olmayı tavsiye etmiş: "Bir kimse karısına kin beslemesin. Onun bir huyunu beğenmezse, bir başka huyunu beğenir." (Müslim, Radâ, 61)

"Hoşgörülü ol ki hoş görülesin.”

Onların gönüllerini hoş edecek şeyler yapardı: Hz Âişe anlatıyor: "Peygamberimiz oturuyordu. Birden insanların ve çocukların gürültüsünü işitti. Bir de baktık ki Habeşli dans ediyor, insanlar etrafını sarmışlar. Bana: "Âişe gel bak." dedi. Yanağımı omzuna koydum, iki omuzu arasından bakmaya başladım. "Doymadın mı Âişe?" demeye başladı. Ben de bana verdiği değeri anlamak için "Hayır." diyordum. Yorgunluktan ayaklarını değiştirdiğini bir birine, bir ötekine bastığını gördüm."

İncelik ve şefkat göstermek eşleri birbirine bağlayan değerlerdendir. Nitekim Sevgili Peygamberimiz, “Allah şefkatli bir dosttur. Şefkatli olanı sever.”buyurarak eşleri birbirlerine karşı incelik ve şefkat göstermeye davet etmiştir.

Hz. Peygamber, o derece nazik bir insandı ki hayvana binerken dahi hanımlarına yardımcı olurdu. (Buhârî, Megâzî, 38) Bir seferinde kendisi bir yemeğe davet edilmiş, bu daveti ancak hanımıyla gelmesi şartıyla kabul edebileceğini beyan etmiştir. (Müslim, Eşribe, 139) Bu da hanımına vermiş olduğu değeri ortaya koymaktadır. Önüne getirilen yemekte kusur aramaz, bundan dolayı eşlerine kızmaz, hoşuna giderse yer, gitmezse yemezdi. (Buhârî, Et’ıme, 21) Dolayısıyla yemeklerden dolayı hanımlarını hiç incitmezdi. Hz. Peygamber, hanımlarıyla birlikte bir seyahate çıkmış, hanımları deve üzerindeyken sürücü, develeri hızlı sürmeye başlayınca o, hanımların nazik yapısına dikkat çekerek sürücüyü uyarmıştır. O, bu uyarısında kadınları kristale benzeterek onlara karşı ne denli nazik olduğunu göstermiştir. (Buhârî, Edeb, 90)

“Allah Refiktir, bütün işlerde rıfkı sever.” (Buhârî, İstitâbe, 4) “Yumuşak huydan yoksun olan, iyilikten de yoksun olur.” (Müslim, Birr, 23) “Ey Aişe, yumuşak (huylu) ol! Zira Allah, ehl-i beyte hayır dilediği zaman onlara yumuşaklık bahşeder.” (Müsned, 71, ) Peygamber’in aile eğitiminde bu tür değerlerin hâkim olduğu söz konusudur. Zarafet, nezaket ve yumuşaklığın öneminin anlatıldığı hadislerde şu ifadeler dikkat çekicidir:

Hanımının haklarını ifa etmeyenin; namazları, oruçları kabul olmaz. Hanımını döven, Allah’a ve Resulüne asi olur Kıyamette onun hasmı ben olurum. Kocası kendisinden hoşnut olarak ölen bir kadın, cennete girecektir.

1.Eşleri birbirine bağlayan değerlerle ilgili olarak Peygamberimizin hayatından iki örnek yazınız.