Arbitraj Fiyatlama Teorisi Yatırım Analizi ve Portföy Yönetimi 7. Hafta
Arbitraj Fiyatlama Teorisi (AFT) AFT yatırımın getirisinin birden çok faktöre dayandığını vasaymaktadır. Yatırımcıların arbitraj davranışının pazarı dengeye getirme yönünde etkisi olduğunu savunmaktadır.
AFT Modeli Modele göre bir varlığın beklenen risk primi (rvarlık-Rf) her bir risk faktörüne ait risk primi ile varlığın bu faktöre olan duyarlılığına (beta) bağlıdır.
Sistematik risk faktörlerine duyarsız olan bir portföy riski olmayan portföydür ve risksiz faiz oranını kazandırmalıdır. Portföy rf’den daha yüksek bir getiri sağlıyorsa arbitraj fırsatı doğmuş olur. Yatırımcılar borç alarak bu portföye yatırım yaparlar. Tam tersine portföyün getirisi Rf’den daha az ise yatırımcılar bu portföyü satarak paralarını hazine bonosuna yatırırlar.
AFT ile CAPM’in Karşılaştırması İki model de varlıklardan istenen getiri oranlarının sistematik riskle orantılı olduğunu kabul eder. CAPM’de tek sistematik faktör borsa endeksi iken, AFT’de birden çok risk faktörüne yer verilmektedir.
AFT Modeline Eklenebilecek Unsurlar Roll ve Ross’un yaptıkları çalışmalarda AFT formülünün gerekli kıldığı 4 aşama şu şekilde belirlenmiştir: 1. Makroekonomik (sistematik) risk faktörlerinin belirlenmesi: Enflasyon oranında beklenmedik kısa süreli değişimler Enflasyon oranında beklenmedik uzun süreli değişimler Sanayi üretim endeksinde beklenmedik değişimler Kısa ve uzun vadeli kamu kağıtları getirileri arasındaki farkta beklenmedik değişimler Tahvil risk priminde beklenmedik değişimler
AFT Modeline Eklenebilecek Unsurlar 2. Yatırımcıların bu risk faktörleri için talep ettikleri risk primlerinin tahmin edilmesi 3. Araştırmaya dahil edilen hisselerin risk faktörlerine duyarlılıklarının (betalarının) belirlenmesi 4. Her bir hissenin istenen getirisinin hesaplanması