TÜRKİYE CUMHURİYETİ EĞİTİM FAALİYETLERİ-1

Büyük Millet Meclisi’nin açılmasından 16 gün sonra 9 Mayıs 1920 tarihinde okunan hükümet programında eğitim işlerine büyük önem verilmiş ve ilerde bir takım temel eğitim reformlarının yapılacağı belirtilerek savaş nedeniyle o günkü mevcut eğitim kurumları ile yetinileceği açıklanmıştı.

Cumhuriyet Dönemi Eğitim Politikalarına Temel Oluşturan Önemli Toplantı Ve Şûralar

Birinci Maarif Kongresi (15 temmuz 1921) Birinci Heyet-i İlmiye Toplantısı (15 temmuz-15 Ağustos 1923), İkinci Heyet-i İlmiye Toplantısı (23 Nisan 1924), Üçüncü Heyet-i İlmiye Toplantısı (26 Aralık 1925),

I. Millî Eğitim Şûrası (17-29 Temmuz 1939), II. Millî Eğitim Şûrası (15-21 Şubat 1943), III. Millî Eğitim Şûrası (2-10 Aralık 1946), IV. Millî Eğitim Şûrası (22-31 Ağustos 1949), V. Millî Eğitim Şûrası (5-14 Şubat 1953), VI. Millî Eğitim Şûrası (18-23 Mart 1957), VII. Millî Eğitim Şûrası (5-15 Şubat 1962), VIII. Millî Eğitim Şûrası (28 Eylül - 3 Ekim 1970),

IX. Millî Eğitim Şûrası (24 Haziran - 4 Temmuz 1974), XI. Millî Eğitim Şûrası (8-11 Haziran 1982), XII. Millî Eğitim Şûrası (18-22 Temmuz 1988), XIII. Millî Eğitim Şûrası (15-19 Ocak 1990), XIV. Millî Eğitim Şûrası (27-29 Eylül 1993), XV. Millî Eğitim Şûrası (13-17 Mayıs 1996),

XVI. Millî Eğitim Şûrası (12-26 Şubat 1999), XVII. Millî Eğitim Şûrası (13-17 Kasım 2006) XVIII. Milli Eğitim Şurası (01-05 kasım 2010) XIX. Milli Eğitim Şurası (02-06 Aralık 2014)

ŞURALARDAN BİR GÖRÜNTÜ

1.MAARİF KONGRESİ (1921)

Mustafa Kemal kongreden Türkiye’nin millî maârifini kurmasını ister ve millî maârifi şöyle açıklar: “Şimdiye kadar takip olunan tahsîl ve terbiye usûllerinin milletimizin gerileme tarihinde en önemli bir etken olduğu kanaatindeyim. Onun için bir millî terbiye programından bahsederken, eski devrin batıl inançlarından ve doğuştan sahip olduğumuz özelliklerle hiç ilgisi olmayan yabancı fikirlerden, Doğu’dan ve Batı’dan gelebilen tüm etkilerden tamamen uzak, millî ve tarihî özelliğimizle uyumlu bir kültür anlıyorum”.

KONGRENİN ÖNEMİ Yurdun her tarafından gelen 250’den fazla erkek ve kadın öğretmeni bir araya getirmiştir. İlköğretim ve ortaöğretimdeki okul ve öğrencilerle ilgili sayısal veriler, öğretim programları, eğitim sisteminin ihtiyaçları, üretimin artırılması için eğitimin katkısı gibi konular üzerinde durulmuştur. Aynı zamanda; dört yıl olan ilkokulların öğretim sürelerinin beş yıla çıkarılması, köylü ile şehirlilerin ihtiyaçlarının farklı olduğu gerekçe gösterilerek ilkokul proğramlarının da buna göre farklılıklar içermesi gerektiği ortaya konmuştur.

1.HEYET-İ İLMİYE İlk Heyet-i İlmiye 15 Temmuz 1923’te dönemin Milli Eğitim Bakanı İsmail Safa (Özler) Bey’in başkanlığında Ankara’da toplanmıştır. l.Heyet-i İlmiye toplantısının gündeminde; -Ulusal kültür, -İstatistik Genel Müdürlüğü’nün örgütlenmesi, -Ulusal dil, -Ulusal sözlük, -Ulusal müzik çalışmaları, -Ulusal tarih ve coğrafya enstitülerinin kurulması, -İlköğretim ve ortaöğretim proğramları, gibi konular yer almıştı.

2. Heyet-i İlmiye (1924): ̇İkinci Heyet-i İlmiye 1924’te yine Ankara’da, dönemin Millî Eğitim Bakanı Vasıf (Çınar) Bey başkanlığında toplanmıştır. Gündeminde; -İlkokulların öğretim sürelerinin altı yıldan beş yıla indirilmesi, -Ortaokul ve liselerin birbirinden ayrılması ve yedi yıl olan sürenin üçer yıldan altı yıla indirilmesi, -Öğretmen okullarının sürelerinin dört yıldan beş yıla çıkarılması, -Yeni ders kitaplarının yazdırılması,... gibi konular yer almıştı.

3. HEYET-İ İLMİYE Üçüncü Heyet-i İlmiye çalışmaları 27 Aralık 1925’te dönemin Millî Eğitim Bakanı Mustafa Necati Bey başkanlığında Ankara’da toplanmıştı. Gündeminde; -Millî Eğitime ayrılan kaynakların en uygun kullanımı, -Ortaokullarda karma eğitime geçilmesi, -Eğitim-öğretimle ilgili çalışmalar yapacak ‘Talim Terbiye Dairesi’ kurulması,... gibi konular yer almıştı.

ŞURALAR DÖNEMİ BAŞLAR

ŞÛRALARI HAZIRLAYAN ETKENLER 1-Yeni Devletin ve Toplumun Yapılandırılmasında Eğitime Önemli Görevler Yüklenmesi 2- Eğitimle İlgili Politikalar Üretecek Bir Kuruma Olan İhtiyaç 3.Üniversitelerin Eğitim Sistemi Oluşturma Sürecinde Yetersizliği 4. En kısa zamanda, en az maliyetle ve kendi öz kaynakları ile kalkınma zorunluluğu 5.Yabancı Uzman ve Kurulların Çalışmalarından Beklenen Düzeyde Verim Alınamaması 6. Ülkenin Eğitimcilerini ve Eğitimle İlgili Kesimlerin Temsilcilerini Buluşturulmasıyla Oluşacak Yapıdan Yararlanma İsteği

ATATÜRK ‘ÜN ETKİSİ VE EĞİTİM GÖRÜŞLERİ MİLLİLEŞME DÖNEMİ (1923-1938)

Bu dönemde M.K. Atatürk’ün ve yeni Türkiye Cumhuriyeti’nin eğitim programının esasları şöyledir: -  millî karakter motifi, -  bilim ve teknik motifi, -  ekonomi motifi, -  birlik ilkesi, -  bilgisizliği ortadan kaldırma ilkesi, -  millîlik ilkesi, -  modernleştirme ilkesi, -  bilimsellik ilkesi, -  işe dayalı eğitim ilkesi, -  disiplin ilkesi, -  karma eğitim ilkesi, -  laikleştirme ilkesi.

Cumhuriyetin İlk Yıllarındaki Reform Hareketleri

20 Ocak 1921 / Teşkilât-ı Esasiye. 29 Ekim 1923 / cumhuriyetin ilânı. Tevhid-i Tedrisat / 3 Mart 1924. 491 Sayılı Teşkilât-ı Esasiye Kanunu / 20 Nisan 1924. Şapka Giyilmesi Kanunu / 25 Kasım 1925. Tekke ve Zaviyelerle Türbelerin Kapatılması / 30 Kasım 1925. Avrupaî Takvim ve Saatin Kabulü / 26 Aralık 1925. Medeni Kanunun Kabulü / 12 Şubat 1926. Milli Talim Ve terbiye Dairesi / 22 mart 1926 Latin Rakamlarının Kabulü / 24 Mayıs 1928. Latin Alfabesinin Kabulü / 3 Kasım 1928. Millet Mektepleri / 1928. Halk okuma Odaları / 1930. Halk Evleri / 1932. Eğitmen Kursları / 1936. Köy Enstitüleri / 1940

Cumhuriyet Dönemi Müfredat Programları ve Eğitime Yön Veren Temel Dokümanlar (a) İlköğretim -  1924 İlk Mektep Müfredat Programı. -  1926 ilk Mektep Müfredat Programı. -  1930 Köy Mektepleri Müfredat Programı. -  1939/1940 Köy İlkokul Programı Projesi. -  1948 İlkokul Programı. -  1968 İlkokul Programı. -  2005 İlköğretim Programı

(b) Ortaöğretim - 1924 Programı. - 1931 Programı. - 1934 Programı. -  1991-1992 Programı / Ders Geçme ve Kredi Düzeni. -  1995-1996 Programı / Sınıf Geçme Düzeni. -  2005-2006 Programı

Cumhuriyetin ilk yıllarındaki eğitim anlayışının temel özelliklerini şu şekilde sıralayabiliriz 1. Eğitime büyük önem verilmiştir. 2. Başöğretmen sıfatı ile halka ve eğitimcilere manevi destek sağlanmıştır. 3. Eğitimde genel olarak sayısal bakımdan önemli gelişmeler sağlanmıştır.

4. Eğitimde birlik sağlanmıştır. 5. Eğitim laikleştirilmiştir. 6. Eğitim demokratikleşmiştir. 7. Tarih ve dil konularında millî bir amaca yöneliş başlamıştır. 8. Latin harfleri kabul edilmiştir. 9. Kadın eğitimine büyük önem verilmiş ve karma eğitim gerçekleştirilmiştir.

10. İlkokul öğretmenlerinin maaşları 1948’de devlet bütçesinden ödenmeye başlanmıştır. 11. Bir süre, köy için eğitim ve öğretmen konusu üzerinde önemle durulmuş, bazı uygulamalar geçirilmiştir. 12. Özellikle 1940’lara kadar halk eğitimine önem verilmiştir 13. 1924 John Dewey ülkemize gelmiştir. 14. 1926 toplu tedris yürürlüğe girmiştir.