Boya sandığına saklı düşler Eve dönmeden önce, her akşam mutlaka uğrardı buraya yaslayıp başını cama usulca seyrederdi, vitrinde duran ve gözlerinde bir yıldız gibi parıl parıl parıldayan, o ayakkabıyı dakikalarca.. …
sonra, yüklenir tekrar boya sandığını sırtına başlardı hayaller kura kura, evin yolunu tutmaya ... akşamları yorgun bedeniyle girip de yatağına daldığı zaman, gecelerini süsleyen en güzel rüyalarına kimi beş, kimi on gol atardı o ayakkabılarla …
hiç gidememiş okula ne okuması vardı bu yüzden, nede yazma korkardı da ayakkabının fiyatını sormaya düşünürdü bu yüzden hep kara kara şu güzelim ayakkabılar acaba kaç para …
ve bir gün, dayanamadı sonunda ürkek ürkek bir tavırla da olsa; amca dedi amca, ha şu ayakkabılar var ya ha işte şunlar kaç para …
adam bir çocuğa baktı, birde ayakkabıya sonra gülümsedi usulca çok para dedi evlat inan çok para boş ver gücün yetmez seninin onu almaya bak, istersen şunlar var istersen bir ikramda yaparız onlarda sana …
olsun dedi, olsun be amca sen söyle hadi söyle ne olursun benim sorduklarım kaç para ... sanki bir düğüm dolandı birden boğazına adamın söylediği fiyat karşısında şöyle kaba bir hesap yapınca anladı, aylarca bile çalışsa yetmezdi parası yinede onu almaya …
kısık ve ağlamaklı bir sesle usulca gerçekten dedi gerçekten çok paraymış be amca.. ... dükkandan çıkarken başladı gözleri yavaş yavaş dolmaya bir kaç damla yaş düştü ve sonra, o güzelim gözlerinden kara toprağa …
tam bırakacaktı ki kendini tam göz yaşlarını salıverecekti ki hepten, annesinin sözleri geldi aklına birden bur da olmayabilir belki evlat, demişti annesi ona daha önce almak istediği bir forma karşısında ve fakat diyerek eklemişti annesi sonra ama, inan cennette giyeceksin onu mutlaka …
o zaman sormuştu annesine masumca babam demişti, ya babam, babamda olacak mı anne orada ayrılmadan kalacak mı hep yanımızda ha birde anne, şu boya sandığı var ya şu boya sandığı yine olacak mı orada …
gözlerindeki yaşları sildikten sonra gülümsedi usulca biliyordu er geç bir gün, kavuşacaktı o ayakkabıya ve hiç göremediği babasına boya sandığı olmayan bir dünyada, kavuşacaktı bir gün mutlaka onlara… (şiir, aslan güler, eaguler@hotmail.com)