S E N V U R D U N D A B E N Ö L M E D i İ
Rüzgarda hasretinle ne ateşi yaktım da Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi Mahpusta gün, çölde SU, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun, yasaklar koydun Bitmez tükenmez engeller koydun
Şimdi nerdesin, diye sakın sorma bana SEN ÇAĞIRDIN DA BEN GELMEDİM Mİ ?
Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara Bu kasvetli akşamlara Ağlamazdım gidenlerin ardından Üzülmezdim ayrılanlara
Bakıp içlenmezdim tren istasyonlarına, otobüs duraklarına Usluydum masum çocuklar gibi Delirmezdim, savrulmazdım, küfretmezdim Hele ölmeyi, hele ölmeyi hiç düşünmezdim
Şimdi soruyorum sana Adı sevda ise bu cehennemin SEN YAKTIN DA BEN YANMADIM MI?
Biliyorsun, bütün korkularına arka çıktım OLMADI Haziran’da kar oldum yağdım avuçlarına, OLMADI Dağlara merdiven dayadım OLMADI Sevdim olmadı, yandım olmadı taptım olmadı,
Artık benden pes Bu aşkın biletini istediğin gibi kes Nasılsa gidiyorsun Arkanda ağlayan bir çift göz, Yıkılmış bir dağ Paramparça bir yürek görmek istemiyorsan
Çek silahı, daya alnıma Titrersem namerdim SEN VURDUN DA BEN ÖLMEDİM Mİ? Ahmet Selçuk İlkan