LÂL BİR MASAL
Gül yaprağına tatlı bir Yaşama bağlayan bir umut Bir cemreydi Üşümüş toprağa düşen Bir çiy tanesi, Gül yaprağına tatlı bir Ferahlık veren. Yaşama bağlayan bir umut
Usul usul gelen bir ses, bir nefes Dağ başı yalnızlığıma Sakin ayak sesleriyle Usul usul gelen bir ses, bir nefes Bir rüzgârdı Çöl yangınlarıma Efil efil esen... Sen
Kelimeleri kördüğüm olmuş Lâl bir masaldı sevdâm Suskunluğumun anlatamadığı Lisân- ı halimden anlamayan...Sen Mahçup bir çaba Son bir çırpınışla Dil olan sessizliğimdi Umudun kapısını aralayan, Ruhumu kanatlandıran Ve ebemkuşağı renkleriyle aydınlatan 'Bir imtihandır aşk kalbi sınayan'(*) Oysa kelebek ömrü kadarmış Ölümsüz sandığım sevdân
Ahh ümitsiz aşkım, sarı lâlem Artık umudum hüzün, gözyaşı, mâtem... Ben bir garip benî âdem Lâl dudaklarımla Mim dedim Elif'e.. Mim koydum. Derya SEZER (26/ 7/ '09)
LEVENT KARAKAŞ. KARAKAŞL@MYNET.COM