Kıl Beni Ey Namaz !
Kıl beni ey namaz! Çöllerden topla hücrelerimi Rahmetinin bahasında ağırla bu yitik kalbi.
Kıl beni ey namaz! Secdede ruhumu yeniden fısılda bana Şah damarı yakınlığından emzir bu puslu bedeni.
Kıl beni ey namaz! Küçülsün dağlar, denizler taşsın, dağılsın kalabalıklar Ruku ruku doğrult eğriliklerimi.
Kıl beni ey namaz! İkiye bölünsün kalbim Ortasından çatlasın kıblenin şakağında Sevgilinin işaret parmağı değsin yeterki göğsüme.
Kıl beni ey namaz! Topla sevdalarımı kırık aynaların çatlaklarından Ömrüme ilikle sevinçlerimi Firuze düşler düşür alnımın şafağına.
Kıl beni ey namaz! Tenim İbrahim gibi ateşe düşmüşken, Uzak tut nefsimin nemrutundan beni. Gül kokulu serinlikler yağdır yüreğime.
Kıl beni ey namaz! Günahın, isyanın, nisyanın kuytusunda büyüttüğün pişmanlığımın yüzünü yerden kaldır Utandırma beni al karanlıklarımı, al karanlıklarımı Gözbebeğinde yıka.
Kıl beni ey namaz! İnsan kıl beni, doğru kıl, duru kıl, Diri kıl beni, İnsan kıl bu bedeni.
Ah! Alnımı dayadığım secdegahıma kim serpti bu incileri, kim? Kim, bu dua hammalı ellerimin yüküne ortak, kim?
Ah! Ziyankar-ı çarık Ah! Namütenahi kavrayışın yolcusu Ah! İçimde biriktirdiğim yalnızlığın seyrüsefer gölgesi, ah!
Gitmek, gidememektir kendimden Amentünün Arasat’ında bir tedirginim ben. Aklımın köşe bucak ilticaları Sevgilide kaldı Hangi gaflete büründü ki ellerim, Sızlatıyor dokunduğu tenleri ah!
Haydin Felaha ! Haydin Felaha !
Haydin Namaza ! Haydin Kurtuluşa !
Şiir : Senai Demirci Sunum : Ahmet Yordam www.yolyordam.com Göz nurum, ey canım namaz! Kıl beni ey ömrüm namaz! Secdene al beni de, gül değdir gönlüme. Aşkına yaz beni de, yarim namaz. Şiir : Senai Demirci Sunum : Ahmet Yordam www.yolyordam.com