BÖLÜM 3 TALAŞ KALDIRMA SIRASINDA OLUŞAN ISI.

Slides:



Advertisements
Benzer bir sunumlar
JOMINY DENEYİ.
Advertisements

Akış Katsayısı Bir kanalın toplama havzasına düşen yağışların tamamı kanallara intikal etmez. Bir kısım buharlaşır, bir kısım yüzey boşluklarında tutulur,
Akım,Direnç… Akım Akımın tanımı
AŞINMA.
TAŞLAMA TEZGÂHINDA TEMEL BİLGİ VE BECERİ İŞLEMLERİ
Sıcaklık ve Termodinamiğin Sıfırıncı Kanunu
HARİTA BİLGİSİ.
BÖLÜM 4 KESME KUVVETLERİ.
BASİT ELEMANLARDA GERİLME ANALİZİ
Demir-Karbon Denge Diyağramı
KIRILMA MEKANİĞİ – 3 KIc nin tasarımda kullanımı
Özel çelikler.
SOĞUK ŞEKİL VERME Soğuk şekil vermenin temeli, pekleşme
Dislokasyon yoğunluğunun dayanıma etkisi
DEMİR – KARBON ALAŞIMLARININ TTT DİYAGRAMLARI
Metallere Plastik Şekil Verme
MEKANİK TESTLER MEKANİK TESTLER.
İMALAT YÖNTEMLERİ-II Yrd. Doç. Dr. Bülent AKTAŞ.
Çalışma sırasında kırılma
MADDE İLE ISI ARASINDAKİ İLİŞKİ
Demİr ve demİrdIŞI metaller
Bal Peteği (honeycomb) Kompozitler
dünya yüzeyinin ¾ ü sularla kaplıdır
ERHAN ALTUN TEL EREZYON TEZGAHLARININ ÖZELLİKLERİ
Karbürizasyon.
DÖKÜM TEKNOLOJİSİ ve PRENSİPLERİ
Yıldız Teknik Üniversitesi Makina Müh. Bölümü
CNC TEL EROZYON Tel erozyon ile işleme, elektrot olarak bobin şeklinde makaraya sarılan iletken telin, sürekli olarak yukarıdan aşağıya doğru ilerletilmesi.
DURALUMIN.
Yıldız Teknik Üniversitesi Makina Müh. Bölümü
Kararsız ve Dalgalı Gerilmeler Altında Yorulma
Sensörler Yrd.Doç.Dr. İlker ÜNAL.
Metallere Plastik Şekil Verme
Elektro-Kimyasal İşleme
BASINÇ
FİZİKSEL METALURJİ BÖLÜM 5.
Termodinamik. Termodinamiğin 0. ve 1. yasaları. Hess yasası.
Çözelti Termodinamiği
ENERJİ YAKLAŞIMI Çatlak büyümesi için mevcut enerji malzeme direncini kırdığında çatlak genişlemesi, bir başka deyişle kırılma olur. Kırılma için, enerji.
İzdüşüm Bir cismin, herhangi bir düzlem üzerine düşürülen görüntüsüne izdüşüm denir.Görüntünün oluşması için uygulanan metoda da izdüşüm metodu denir.
ÇİFT SİLİNDİR İNFİLTROMETRE İLE İNFİLTRASYON TESTLERİ
Alümiyum Şekillendirme Teknolojileri
Materials and Chemistry İstanbul Üniversitesi Metalurji ve Malzeme Mühendisliği İstanbul Üniversitesi Metalurji ve Malzeme Mühendisliği Döküm Prensipleri.
Materials and Chemistry İstanbul Üniversitesi Metalurji ve Malzeme Mühendisliği İstanbul Üniversitesi Metalurji ve Malzeme Mühendisliği Alümiyum Şekillendirme.
Materials and Chemistry İstanbul Üniversitesi Metalurji ve Malzeme Mühendisliği İstanbul Üniversitesi Metalurji ve Malzeme Mühendisliği Alümiyum Şekillendirme.
HADDELEME Hazırlayan : HİKMET KAYA.
Materials and Chemistry İstanbul Üniversitesi Metalurji ve Malzeme Mühendisliği İstanbul Üniversitesi Metalurji ve Malzeme Mühendisliği Döküm Prensipleri.
Zeminlerde Kayma Mukavemeti Kayma Göçmesi Zeminler genel olarak kayma yolu ile göçerler. Dolgu Şerit temel Göçme yüzeyi kayma direnci Göçme yüzeyi.
KRİSTAL MALZEMELERİN DAYANIMLARININ ARTIRILMASI
TEKİL VE ÇOĞUL KRİSTALLERİN PLASTİK DEFORMASYONU
Yrd. Doç. Dr. Nesrin ADIGÜZEL
İMAL USULLERİ TALAŞLI İMALAT GİRİŞ.
HOŞGELDİNİZ GALVANİZLİ ÇELİKLERİN KAYNAK KABİLİYETİ K K ayna ayna
SERTLİK ÖLÇME YÖNTEMLERİ
VICKERS SERTLIK ÖLÇME YÖNTEMI Ölçme ve değerlendirme kriterleri aynı Brinell yöntemindeki gibidir. Bu yöntemi Brinelden ayıran özellik kullanılan ölçme.
MALZEME BİLGİSİ Doç.Dr. Gökhan Gökçe 4. METALLER.
Tane sınırları Metal ve alaşımları tanelerden oluşur. Malzemenin aynı atom dizilişine sahip olan parçasına TANE denir. Ancak her tanedeki atomsal.
REFRAKTER MALZEMELER SİLİKA REFRAKTERLER.
AKIŞKANLARIN STATİĞİ (HİDROSTATİK)
T A Ş L A M A OTOMOTİV MAKİNE İŞLEMLERİ Yrd. Doç. Dr. Can ÇINAR
ÇİFT SİLİNDİR İNFİLTROMETRE İLE İNFİLTRASYON TESTLERİ
Metallere Plastik Şekil Verme
ZTM321 MAKİNE ELEMANLARI 5.hafta
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
Metallere Plastik Şekil Verme
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
Difüzyon Kaynağı.
BÖLÜM 4: Hidroloji (Sızma) / Prof. Dr. Osman YILDIZ (Kırıkkale Üniversitesi)
Sunum transkripti:

BÖLÜM 3 TALAŞ KALDIRMA SIRASINDA OLUŞAN ISI

Talaş kaldırmak için uygulanan kuvvetlerden oluşan mekanik enerjinin hemen hemen tamamına yakın bir kısmı ısıya dönüşür. Bu sebeple kesme bölgesinde ısı oluşumu ve sıcaklık talaş kaldırma işlemindeki diğer bir önemli faktördür. Bu faktör takım performansı ve iş parçası kalitesi açısından büyük önem taşır. Aşırı sıcaklıklar; öncelikle yetersiz takım ömrüne ve yüksek kesme hızlarında sınırlamalara neden olur. Belirli bir kesme hızında etkili olan teğetsel kesme kuvveti, enerjinin belli bir kısmını temsil eder. Bu enerji, talaş oluşturmak için deformasyon ve kesme işinde harcanır. İlaveten, bir kısım enerji, talaş yüzeyinde ve talaş kırıcı karşısında talaş biçimlendirilmesi için kullanılır. Kayda değer ısı oluşumu prensip olarak üç bölgede oluşur (Şekil 3.1).

Şekil 3.1 Kesme gücü ile oluşan ısı bölgeleri Qss ve QRg ’nın bir kısmı talaşla uzaklaştırılır. Talaşla götürülen ısı miktarı Q1’dir (Şekil 3.1’deki 1 yönü). QRg ve QRa ’nın bir kısmı kesici takım gövdesinden atılır. Takıma geçen ısı miktarı Q2’dir (Şekil 3.1’deki 2 yönü). QRa ve Qss’in bir kısmı iş parçası tarafından uzaklaştırılır. İş parçasına geçen ısı miktarı Q3’dür (Şekil 3.1’deki 3 yönü). Şekil 3.1’e göre oluşan ısı (Qs); Qs = Qss + QRg + QRa (3.1) Qs = Q1 + Q2 + Q3 (3.2) şeklinde ifade edilebilir. Şekil 3.1 Kesme gücü ile oluşan ısı bölgeleri Kayma (yığılma) bölgesinde Qss, Talaş yüzeyinde QRg, Kesici kenarın serbest tarafında (serbest yüzeyde) QRa

Şekil 3.2 Metal işlemede ısı dağılımı İşleme sırasında oluşan ısının büyük bir kısmı, ideal olarak kesme bölgesinden talaşla uzaklaştırılır. Talaş ısısı, talaşla kesici takımın temasta olduğu boyda kesici takımı etkileyecektir. Şekil 3.2’de metal işlemede ısı dağılımı şematik ve grafik olarak gösterilmiştir. Isının büyük bir kısmı kayma bölgesinde (Qss) ortaya çıkar. Bu sebeple, takım ve talaş arasındaki temas miktarı ve kalitesi performansını etkiler. Daha küçük talaş açısı neticesinde oluşabilen daha küçük kayma düzlemi açıları (f) iş parçasına doğru olan ısı akışının artmasına sebep olabilir. Şekil 3.2 Metal işlemede ısı dağılımı

Enerjinin daha küçük bir kısmı akma bölgesi boyunca ısıya dönüşür Enerjinin daha küçük bir kısmı akma bölgesi boyunca ısıya dönüşür. Talaş ve takım arasındaki bu ince erimiş bölge durumu, yeni talaş malzemesinin sürekli alışı ve talaş yüzeyine yapışan malzemeye karşı oluşan kopma tesirinden etkilenir. Modern kesici uçlarda bu kesme etkisi, kesici kenardaki ısı oluşumunu minimize etmek için optimize edilmelidir. Üçüncü ısı kaynağı (takım ve iş parçasının işlenmiş kısmı arasındaki serbest kenarda) mümkün olduğunca büyük tutulmalıdır. Yeterli kesici kenar boşluk açısı ve bu boşluk açısını azaltan aşırı yan yüzey aşınmasını engellemek önemli faktörlerdir. Bu boşluğun azalmasına izin verilirse, yüksek sıcaklıklar daha hızlı takım kırılmasına sebep olabilir. Isının büyük bir kısmı talaşla uzaklaştırıldığına göre, özellikle yüksek kesme hızlarında, ısının tamamına yakını talaşla uzaklaştırılmış kabul edilir ve talaş ısı geçişi; Qs = A . V . ρ . Cv . Δt (3.3) eşitliği ile hesaplanabilir. Bu eşitlikte, A; talaş kesit alanı (a x f, mm2), V; hız (m/sn), ρ; işlenen malzemenin yoğunluğu (gr/cm3), Cv; özgül ısı (j/kg ºK veya N mm/grºK) ve Δt; talaşın ısınması (sıcaklık farkı- ºK) dır.

Çizelge 3.1 Bazı malzemeler için hesaplanmış Δt değerleri (°K) Δt (talaşın ısınması) ise malzemenin özgül kesme direnci (ks), özgül ısı ve yoğunluğuna bağlı olarak aşağıdaki ampirik formülle hesaplanabilir: kesme derinliği a=0.4 mm için ks, ρ ve Cv’ye bağlı olarak bazı malzemeler için hesaplanmış Δt değerleri Çizelge 3.1’de verilmiştir. Çizelge 3.1 Bazı malzemeler için hesaplanmış Δt değerleri (°K) Malzeme ks (N/mm2) ρ (gr/mm3) Cv (Nmm/gr °K) Δt (°K) Çelik 2000 7.8 0.46 557 Alüminyum 800 2.7 0.92 320 Pirinç 8.4 0.39 240 Bakır 1200 8.9 340

3.1. Sıcaklık Dağılımı Isı dağılımının miktarı, işlenen malzemenin tipine bağlı olarak değişir. Süper alaşımların (HSTR) işlenmesinden alüminyumun işlenmesine kadar değişen kesme hızları, ısı oluşumunda oldukça önemli rol oynar. İlerleme ise ısı oluşumunda nispeten makul bir etkiye sahiptir (Şekil 3.3). Şekil 3.3 Sıcaklığın kesme hızı (V) ve ilerleme (f)’ ye bağlı olarak değişmesi

Şekil 3.4’de ise talaş kaldırma sırasında oluşan sıcaklıkların talaş-takım ve iş parçası üzerinde dağılımı (A) ve kesici uç (değiştirilebilir plaket) üzerinde sıcaklık dağılımını (B) gösteren (izotermik dağılım) bir örnektir. Kesici uçta 1200 °C’ye kadar çıkan yüksek sıcaklıklar söz konusudur. Şekil 3.4 Metal işlemede oluşan yüksek sıcaklıkların dağılım eğrileri (izotermik dağılım)

Kesme hızı ile sıcaklık arasındaki tipik ilişki Şekil 3 Kesme hızı ile sıcaklık arasındaki tipik ilişki Şekil 3.3’de gösterilmekle beraber malzemenin alaşım elementlerine ve diğer malzeme parametrelerine bağlı olarak önemli ölçüde değişmektedir. Kesici takım malzemelerindeki gelişmeler; yüksek sıcaklık etkilerine dayanım kabiliyetlerinde ciddi gelişmeler sağlamıştır. Sementit karpit (sert metal plaketler) takımlar; daha fazla sıcak sertleşme özelliklerinden dolayı, yüksek hız çeliği takımların iki katı civarındaki sıcaklıklarda işleme özelliklerine sahip olması bunun en güzel örneğini teşkil eder. Isı dağılımını ve sıcaklık kontrolünü anlamak (özellikle talaş yüzeyinde), takım geometrilerinin geliştirilmesinde yardımcı bir faktör olmuştur.

Şekil 3.5’de oldukça düşük karbonlu çeliğin yüksek hızlarda işlenmesi sırasında ısıdan etkilenmiş bölgeleri (b) ve yapıdaki değişiklikleri (a) göstermektedir. Şekil 3.5 Düşük karbonlu çeliğin yüksek hızlarda işlenmesinde ısı dağılımı

Şekil 3. 6’da düşük karbonlu çeliğin 0 Şekil 3.6’da düşük karbonlu çeliğin 0.25 mm/dev ilerleme ile ve 30 sn’lik bir işleme süresinde farklı kesme hızlarında işlenmesinde oluşan sıcaklık bölgelerini ve yapısal değişiklikleri, sıcaklığın nüfuziyetini göstermektedir. Sıcaklığın, hızla değişimini gösteren güzel bir örnektir. Şekil 3.6. Farklı kesme hızlarında, düşük karbonlu çeliğin işlenmesi (0.25 mm/dev sabit ilerleme ve 30 sn süre ile işleme) sırasında oluşan sıcaklık dağılımları ve takım malzemesi yapısındaki değişiklikler

Şekil 3.7’de ise farklı ilerlemelerin ısı ve sıcaklık dağılımına etkisini göstermek için, sabit kesme hızında farklı ilerleme değerleri ile işlenmiş dökme demir malzemedeki sıcaklık dağılımlarını (izotermleri) işaret etmektedir. Şekil 3.7 Sabit kesme hızı ve farklı ilerlemelerde işlenen dökme demirde sıcaklık dağılım eğrileri

Şekil 3.8’de, sıcaklığın kesme hızı ve ilerleme ile ilişkisini göstermek için, deneysel sonuçlardan yola çıkılarak çizilmiş grafikleri verilmektedir. Grafikte, çizgi tipleri ilerleme değerlerini ifade ederken çizgilerin yanında verilen rakamlar kesme hızlarını ifade etmektedir. Grafiğin yatay ekseni, sıcaklık bölgelerinin kesici kenardan uzaklığını ifade etmektedir. Ölçülen sıcaklık değerleri, talaş yüzeyinde oluşan sıcaklıklardır. Şekil 3.8 Sıcaklığın kesme hızı ve ilerleme ile değişmesi (düşük karbonlu çeliğin işlenmesi sırasında)

Şekil 3.9’da ise malzemeye bağlı olarak sıcaklığın nasıl değiştiğini görmek mümkündür. İletkenliği yüksek bakırın (0.22 mm/dev) ile farklı kesme hızlarında işlenmesi sırasında takımda sıcaklık dağılımı görülmektedir. Şekil 3.9 Yüksek iletkenliğine sahip bakırın sabit ilerleme ile (0.22 mm/dev) faklı hızlarda işlenmesi sırasında takımda ısı dağılımları

Şekil 3.10’da düşük alaşımlı çeliğin sert metal uç takımla işlenmesi sırasında kesme hızı ile ilerlemeye bağlı olarak sıcaklık dağılımındaki değişiklikleri ifade etmektedir. Elde edilen sonuçlar Şekil 3.3’deki grafikleri doğrular niteliktedir. Şekil 3.10. Düşük karbonlu çeliğin sert metal uçlu kesici takımla, farklı kesme hızları ve ilerlemelerde işlenmesiyle sıcaklıktaki değişmeler (sıcaklık ölçümünde iş parçası-takım ısıl çifti (thermocouple) yöntemi kullanılmıştır)

Şekil 3.11’de, çeliğin işlenmesi sırasında sıcaklık dağılımı ile basma gerilmesindeki dağılım (basınç) bir arada gösterilmiştir. Bu iki dağılım oldukça önemli olup, kesici kenarda yığılma (BUE) ve krater aşınmasının büyümesi, ikisinin de aynı bölgede yoğunlaşması ile artar. Şekil 3.11. Talaş kaldırma sırasında sıcaklık ve basma gerilmesi dağılımı. Kayma düzleminde oldukça yüksek olan basma gerilmesi talaş oluşumuna bağlı olarak, talaş yüzeyini terk etmeye başladığında azalır. Bu dağılım düşük karbonlu çeliğin yüksek hızlarda işlenmesi sırasında gözlenmiştir.

Sıcaklık dağılımının belirlenmesinde, sıcaklığa bağlı sertlik değişimlerinden yola çıkarak, sertlik ölçümleri yapılarak izotermal dağılım eğrilerinin çıkarılması mümkündür. Şekil 3.12, böyle bir örneği göstermektedir. Şekil 3.12a’da sertlik ölçüm noktaları, Şekil 3.12b’de ise izotermal dağılım gösterilmiştir. Şekil 3.12. Orta karbonlu çeliğin 27 m/dak kesme hızı ve 0.25 mm/dev ilerleme ile işlenmesi sırasında oluşan sıcaklık dağılımının, sertlik ölçme metodu ile çıkarılması. a) Mikro sertlik ölçüm çentiklerini gösteren mikro fotoğraf b) Sertliğe bağlı izotermal eğriler