CANLI SINIFLANDIRMASI YASİN KARATAŞ 200910106054 CANLI SINIFLANDIRMASI

CANLI Kendiliğinden çeşitli kimyasal tepkimeleri gerçekleştiren, bu tepkimeler sayesinde yapı taşlarını kendisi oluşturabilen veya gerektiğinde bunları yıkabilen, üreyebilen, içinde bulunduğu koşullardan haber alabilen ve bunlara karşı tepkiler oluşturabilen ve en önemlisi de, bunların hepsini yapabilmek için mutlaka enerjiye ihtiyaç duyan her şey "canlıdır". 

Canlıların kabul gören 3 temel ayırt edici özelliği; (1) Beslenme, (2) üreme (3) Etraflarında olup bitenden haberdar olma (duyumsama) olarak sayılır. 

Sınıflandırmanın Gereği Sınıflandırmanın esas amacı, yeryüzünde bulunan canlıları, akrabalık ilişkilerine göre gruplandırmak ve bu sayede de düzenli bir sistem içinde çalışılmasını kolaylaştırmaktır. Bu amaca hizmet veren bilim dalı ise "Sistematik" veya "Taksonomi" olarak bilinir.

Sınıflandırmanın amacı; canlıları belirli bir sisteme oturtmak ve doğayı daha kolay öğrenilebilir hale getirmektir. Canlıların dış ğörünüşlerine ve yaşadığı yere bakılarak yapılan sınıflandırmaya yapay(ampirik) sınıflandırma denir. Bilimsel değildir. Tabi sınıflandırma(filogenetik) canlıların yapısal benzerliğine,akrabalık derecesine ve evrim basamaklarına ğöre yapılır.

Sınıflandırmada temel birim türdür. TÜR: Ortak bir atadan gelen,yapı ve görev bakımından benzer özelliklere sahip,doğada yalnız kendi aralarında serbestçe üreyebilen ve verimli(kısır olmayan) yavrular oluşturan bireyler toplulugudur.

Sınıflandırmanın birimleri: Alemden türe inildikçe canlılarda ortak özellik artar,birey sayısı ve farklı özellikler azalır.Türden aleme doğru gidildikçe ise ortak özelliği azalır,birey sayısı ve farklı özellikler artar. Tür(species)                      Cins(genus)                  Aile(familya)              Takım(ordu) Sınıf(classis)                     Şube(filum)                   Alem(regnum)

SINIFLANDIRMANIN TARİHÇESİ İlk sınıflandırma Aristo tarafından yapılmıştır.Aristo canlıları yaşadıkları ortama ve dış görünüşlerine göre sınıflandırmıştır

4. y.y.’da St. Augustine, hayvanları insanlar için yararlı, zararlı ve gereksiz olarak sınıflandırmıştır. Darwin’nin evrim teorisini ortaya atışı ile tüm canlı organizmalarda filogenetik (akrabalık ilişkisi) sınıflandırma yapılmaya başlanmıştır.

CANLILAR  ALEMİ Canlılar hücre yapılarına göre ikiye ayrılır. 1-)Prokaryotikler :Çekirdek zarı ve zarlı organelleri olmayan hücresel yapıya sahiptirler.Bu canlılar Monera alemi olarak adlandırılır. 2-)Ökaryotikler  :  Zarlı organel ve çekirdeğe sahip olan canlılardır.

PROKARYOTLAR A-)Mavi-yeşil algler: Çekirdek ve kloroplast gibi organelleri yoktur. Klorofil pigmenti stoplazmaya dağılmıştır.Bu yüzden yeşildirler. Sitoplazmaların da fikosiyanin renk maddesi olduğundan dolayı bazıları mavi renktedir. B-)Bakteriler

ÖKARYOTİKLER A-)Protista Alemi: Tek hücrelidirler, çekirdek yapıları ökaryotdur.Zarla çevrili organelleri vardır.Bitki ve hayvan özelliği gösterirler. a-)Kamçılılar    b-)Amipler  c-)Silliler  d-)Sporlular e-)Cıvık mantarlar  

B-)Fungi Alemi(Gerçek mantarlar): Tamamı hetetrofdur.Çogunlukla çok hücrelidirler.Ökaryotik canlılardır.Hücre duvarı vardır.

C.Bitki Sınıflandırması

1. Sporlu (Çiçeksiz) Bitkiler Üreme ve gelişmelerinde çiçek ve tohum oluşturamazlar. Spor oluşturarak eşeysiz üremeyi, gamet oluşturarak eşeyli üremeyi gerçekleştirirler. a. Damarsız Sporlu Bitkiler Yaprak, kök ve gövdeleri yoktur veya çok basittir. Çok hücreli “algler (yeşil su yosunları)” bu grubun en basit yapılı üyeleridir. Bunlar denizlerde, tatlı sularda ve nemli yerlerde yaşayabilirler.

b. Damarlı Sporlu Bitkiler Vücut yapısı bakımından daha gelişmiş olduklarından ve karalarda yaşamaya uyum sağladıklarından, madde taşınmasına ihtiyaçları vardır. Bunu damarlarla gerçekleştirirler.

2. Tohumlu (Çiçekli) Bitkiler Hepsi damarlı olup, kök, gövde ve yaprakları gelişmiştir. Üreme hücreleri (polen, yumurta) çiçeklerde oluşur. Eşeyli üremelerini tohum oluşturarak gerçekleştirirler. a. Açık Tohumlu (Kozalaklı) Bitkiler Tohumlarındaki çenek sayısı çok değişken olup, tohumları örten bir meyve veya örtü yoktur.

b. Kapalı Tohumlu Bitkiler Tohumlar meyve tarafından örtülmüştür. Çiçeklerinde çanak ve taç yapraklar da vardır. Meyve tohumun yayılmasına yardımcı olur. Tohumlardaki çenek sayısına göre iki alt gruba ayrılır.

Tek Çenekliler : Tohumda bir tane çenek vardır Tek Çenekliler : Tohumda bir tane çenek vardır. Damarlanma genellikle paralel tiptedir. Çift Çenekliler : Tohumlarında iki tane çenek bulunur. Yapraklar çok değişken şekilli ve ağsı damarlıdır. Kökler çoğunda kazık tiptedir.

D)Hayvanlar Alemi

Hayvanlar Alemi: Omurgasızların özellikleri 1-Sinir şeridi karındadır 2-Açık kan dolaşımı var(Halkalı Solucanlar hariç) 3-Embriyoda Notokord yok 4-Genellikle dış iskelet var. 5-Bilateral ve radyal simetri var 6-Embriyoda solungaç yarığı yok Omurgalıların Özellikleri 1-Sinir şeridi sırtdadır. 2-Kapalı kan dolaşımı var. 3-Embriyoda Notokord var.(Notokord daha sonra omurgayı oluşturur) 4-İç iskelet var. 5-Bilateral simetri var. 6-Embriyoda solungaç yarığı var.

OMURGASIZ HAYVANLAR 1.Süngerler: Hayvanların en basit yapılı olanlarıdır.Gercek olarak doku,organ ve sistemleri yoktur. 2.Sölenterler: Vücutlarında tek açıklık bulunur.Bu açıklık hem ağız hemde anüs görevi yapar.İlk defa sinir ağı şeklinde sinir sistemi gelişmiştir. 3.Yassı solucanlar: Vücutlarında tek acıklık bulunur.Sindirim sistemleri tam olarak gelişmemiştir.Çoğu parazit olarak yaşar. 4.Yuvarlak solucanlar: Sindirim sistemlerinde ağız ve anüs olmak üzere iki ayrı açıklıkları vardır.Parazit olarak yaşarlar.. 5.Halkalı solucanlar: Kapalı dolaşım sistemine sahiptirler.Sindirim kanalı özel bölmelere ayrılmıştır.Deri solunumu yaparlar

6.Yumuşakçalar: Bir kısmında açık,bir kısmında ise kapalı kan dolaşımı görülür.Vücut yüzeyi,solungaç veya akciğer solunumu yaparlar. 7.Eklembacaklılar: Protein,yağ ve CACO3’ten oluşan dış iskeletleri vardır. a)Kabuklular: Tatlı sularda ve denizlerde yaşarlar. Solungaç solunumu yaparlar.ör: Yengeç b)Aracnidler: Ör: Örümcek,akrep,kene c)Çok ayaklılar: Ör: Çıyan ve kırk ayak d)Böcekler: Ör: Üç çift bacağa,iki çift kanada sahiptirler.Açık dolaşım sistemine sahiptirler.Trake solunumu yaparlar. 8.Derisi dikenliler: Tamamı denizlerde yaşar.Deri veya solungaç solunumu yaparlar.Bu canlılarda,su-damar(kanal) sistemi bulunur.

OMURGALI HAYVANLAR Omurgalılar ve ilkel kordalılar olmak üzere iki gruba ayrılırlar. OMURGALILAR Balıklar:  Kurbağalar: Sürüngenler:  Kuşlar: Memeliler: İlkel Kordalılar İskeletleri kıkırdaktır.Yutak bölgesinde solungaç yarıkları, sırt tarafında da sırt ipliği bulunur.

Memelileri diğer canlılardan ayıran özellikler: -Kalpleri 4 gözlüdür. -Bütün memelilerde doğan yavrular süt ile beslenir. -Ter ve yağ bezleri vardır. -Vücutda kılların bulunması. -Kulak kepçesi. -Alyuvarın çekirdeksiz olması. -Yavrularını dogurması. -Yavrularını sütle beslemesi. -Diafram kası bulundurma. -Akçiğerlerin alveollü olması.

Memeliler   3‘e  ayrılır: A-)Gagalı memeliler:Gagalı kirpi(Platipus) ,yumurtlarlar. Gagalı memelilerde bol vitellüslu yumurta ile vücut dışına atılan embriyo gelişimini vücut dışında tamamlayıp anneden süt emerek bir süre beslenir. B-)Keseli memeli:Kanguru ,keseli ayı. Yavrular keseye tırmanarak süt ile beslenir. C-)Plasentali(Göbek bağı) memeli:Yavrularını ana karnındaki plasenta ile beslerler.

Canlılığın Ortaya Çıkışı Dünya üzerinde canlılığın oluşumundan önce, yapısı bugünkü atmosferden oldukça farklı olan bir ilkin atmosfer bulunuyordu. Serbest oksijen gazını içermeyen bu ilkin atmosferin başlıca bileşenleri amonyak (NH3), metan (CH4), su (H2O), azot (N2), fosfor (P) ve kükürtlü bileşiklerdi. 

Yanardağ faaliyetleri sonucunda ortaya çıkan su buharı ve sürekli yağmurlar sonucu atmosferde meydana gelen yıldırımlar, bu basit bileşiklerin belirli bir kimyasal düzen içerisinde bir araya gelmesine ve canlılığın temel taşlarını teşkil eden "organik bileşiklerin" oluşmasına neden oldu. 

1953 yılında Stanley Miller isimli araştırmacı tarafından yapılan deneyde, canlılığın ortaya çıkışı ile ilgili olarak ortaya atılan bu görüşler aydınlığa kavuşturuldu. İlkin atmosferde var olduğu düşünülen gazları, yanardağ faaliyetleri sonucu atmosfere karışmış olan su buharını ve yıldırıma eşdeğer şiddette elektrik akımını kullanan araştırıcı; bu deney sonucunda çeşitli organik bileşiklerin ve özellikle de canlıların yapısında bulunan 20 aminoasitten 3 tanesinin (alanin, asparajin ve glisin) oluştuğunu gördü.

Yaşam Tarihi Kitlesel Ortadan Kalkmalarla Bezenmiştir. Bir tür, habitatı tahripolduğu ya da çevre koşulları kendisine uygun olmayan bir hale dönüştüğü için ortadan kalkar.. Denizlerdeki ısı değişimleri bazı türlerin ortadan kalkmalarına neden olmuştur. Paleozoik ve mesozoik çağları arasında geçişi belirleyen Permiyende ki kitlesel ortadan kalkma denizde bulunan canlıların %90 nını etkilemiştir.(Bu ortadan kalkma denizlerin serinlemesiyle gerçekleşmiştir.) Karasal yaşamda da gerçekleşmiştir. Permiyen böceklerinden 27 takım 8 tanesi bir sonraki dönem tirias ‘ta görülmemektedir.

TEŞEKKÜRLER..