三つ子の魂百年までも。 www.bebekuniversitesi.com.tr Bebek Üniversitesi 三つ子の魂百年までも。 www.bebekuniversitesi.com.tr

Bebek Üniversitesinin amacı ne? Toplumun temelini güçlendirmek. Bebeklerimizdeki inanılmaz potansiyeli mümkün olduğu kadar gün ışığına çıkarmak. Türkiye’de son derece verimsiz harcanan hayatın ilk 3 yılını harika bir yaşamın güçlü bir startı olarak değerlendirilmesini sağlamak. Bebeklerin hayatlarını şekillendiren herkese ve her kuruma destek sağlamak.

Bebek deyip geçmeyin.. Bebeğin doğumundan 3 yaşına kadar geçen süre hayatının en önemli dönemidir. Beynin gelişimi doğumda %25 iken, 3 yaşında gelişiminin %90 gerçekleştirmiş olur. Yani, beynin gelişiminin %65lik bir kısmının gerçekleştiği 3 yıllık bir dönemi verimli geçirmek demek ömür boyu başarı ve mutluluğun temelini atmak demektir. Yapılan son nörolojik çalışmalara göre, genelde beyin gelişiminin sadece %50sinden genetik sorumlu iken geri kalanı size kalmış. Yani, çocuğunuzu nasıl büyüttüğünüz sanıldığından çok daha önemli ve onun gelecektekti başarısı (ya da başarsızlığı) sizin elinizde.

Araştırmalara göre.. Erken dönemde bebeğin ya da çocuğun dış dünyayla etkileşimi doğrudan beyindeki elektrik bağlantı şebekesinin (nöronların akson ve dendritlerinin) oluşum yapısını etkiler. Her insanın kendine özgü  duygu ve düşüncelerini oluşturan beynindeki sinirsel bağlantı örgü yapısı (pattern) ve bu yapının çalışma ritm ve şeklini belirleyen ara maddeler (nörotransmitter) erken çocukluk döneminden çok ciddi bir şekilde  etkilenmektedir. Bir bakıma beyin tecrübe ile şekillenmektedir: her görüntü, ses ve düşünce ilgili nöron devrelerinde bir iz bırakarak gelecekteki görüntü, ses ve düşüncelerin değerlendirilme şeklini değiştirmektedir. Hapishanedeki insanların %90’ın bir çeşit akıl hastalığından muzdarip oldukları tespit edilmiştir. Bunların da çok büyük bir bölümünde akıl hastalıklarına yetiştirilme şekillerinin sebep olduğu bulunmuştur. Çocuklar 3 yaşına geldiklerinde beyinleri yetişkinlerinkinden iki kat daha aktiftir. O yaşta bile yaşadığı dünya hakkında beyninde son derece karmaşık ve birbiriyle ilintili bir bilgi tabanı oluşmuştur.

Tamam da, annebabalık içgüdüsel... Annebabalık içgüdüsel olarak çocuğu korumayı, onu iyi şartlarda tutmayı, ve onun için en iyisini istemeyi sağlar. Fakat bu isteğin nasıl gerçekleştirileceğini öğretmez. Bunu çevrenizden görerek, kendiniz geliştirirsiniz. Son 15 yılda çocuk gelişimi konusunda yapılan bilimsel çalışmalar çocuk yetiştirme konusunda toplumsal olarak uyguladığımız pek çok davranışı değiştirmemiz gerektiği konusunda bizi uyarmıştır. Bu bilimsel çalışmalar teknolojinin gelişimi sayesinde gerçekleştirilmiştir. Böylece, beyinin hücresel ve fonksyonel seviyede incelenebilmesi ve bundan dersler alınabilmesi mümkün olmuştur. Tüm bu gelişmeler bebeklere davranışlarımızın bebeklerin bedenlerinde yarattığı etkiyi objektif bir şekilde görebilmemize ve bu bilgiden yararlanarak nasıl davranmamız gerektiğini öğrenmemizi sağlamıştır. Bizim ebeveynlerimizin elinde olmayan bu bilgi bizim çok daha harika bebekler yetiştirmemize olanak sağlayacaktır.

0-3 yaş niye önemli? İnsan hayatındaki en hızlı gelişim dönemi Doğumda beyin %25 gelişmiş olur. 3 yaşta %90. İlk 3 yaştaki yaşananların etkisi, hep kalır İlk 3 yaştaki ilişkilerin etkisi, gelecekteki insanlarla ilişkileri etkiler İlk 3 yaştaki yaşanan ağır stres durumlar, ileride kalp hastalığının gibi ağır durumların olasalığını arttırır. İlk 3 yaş güzel geçerse, ilerdeki okul ve hayat başarı olasalığı arttırır

Bir kötü yetiştirilme kurbanı.. Bu CT kesitleri 3 yaşında iki çocuğa ait. Soldaki çocuk normal gelişimli, sağdaki çocuk ise duyuları uyaranlarla uyarılmamış bir çocuğa ait. Bu çok uç bir örnek ile olmakla birlikte, dış etkenlerin beyin gelişimi üzerinde ne kadar etkili olabileceğine anlamak açısından önemli bir fikir vermektedir. Sağdaki çocuğun beyni çok bariz bir şekilde ortalama çocuk beyninden küçük. Hiç bir genetik bozukluluğu olmayan bu çocuk sadece kötü yetiştirilmenin kurbanı. Beyin sadece küçük olmakla kalmamış, aynı zamanda korteksi ve pek çok bölgesi çok daha az gelişmiş ve hatta anatomisi hatalı şekilde oluşmuş. The interactive influences of genes and experience shape the developing brain. Scientists now know a major ingredient in this developmental process is the “serve and return” relationship between children and their parents or other caregivers in the family or community. Young children naturally reach out for interaction through babbling, facial expressions, and gestures, and adults respond with the same kind of vocalizing and gesturing back at them. In the absence of such responses—or if the responses are unreliable or inappropriate—the brain’s architecture does not form as expected, which can lead to disparities in learning and behavior.

Hapishaneler boşalsın diye… B.Ü. Seminerleri: Akıllı, Mutlu & Sağlıklı Bebek B.Ü. E-Eğitim: ‘Bana mı öğretecekler anneliği/babalığı?’ diyenlere B.Ü. Web kütüphane: yazılar & videolar B.U. Yayınlar: kitaplar, broşürler, makaleler B.Ü. Mağaza: en yararlı kitaplar & videolar

Akıllı Bebek Seminerleri Bebek İşaret Dili Beyin Gelişimi İletişim Öğrenmek Okur-yazarlık Müzik ve Gelişim Matematik ve Uzaysal Düşünme Gelişimde Oyunun Önemi Baba: göz ardı edilen bebek gelişim hazinesi

Baba dedikte.. 100’den fazla yayın ,seven ve ilgilenen bir babanın en az seven ve ilgilenen bir anne kadar çocuğun mutluluğu, okul başarısı ve sağlıklı olması konusunda etkili olduğunu göstermiştir. Anneler ve babalar çok farklı ebeveyn stilleri sergiler. Bu farklar çocukların gelişimi için gerekli ve faydalıdır. Babalar çocuklarını gerçek hayata hazırlar. Anneler çocuklarını hayattan korumak ister. Babalar çocuklarını hayata iter. Dolayısıyla, çocuklar daha cesaretli, kendine güvenir ve başarılı olurlar. Babalar çocuklarıyla oynar, anneler çocukların bakım işleriyle ilgilenir. Babalar daha çok ses çıkarırlar oynarken, anneler daha az. Babalar zıplatır çocuklar, anneler sarılır. Babaların oynama şekli sert olur, annelerin daha yumuşak. Babalar çocuklarına kendilerine güven duygusu aşılarlar. Anneler korur, babalar iter. Babaların ve annelerin konuşma tarzları farklı olur. Babalar annelere göre çocuğun kelime dağarcığına daha fazla katkıda bulunurlar. Babaların ve annelerin disiplin uygulama ve değerlendirme şekilleri farklıdır. Babalar kuralları vurgular, doğruyu, yanlışı öğretir. Anneler ise, daha sevecen ve yumuşak davranırlar. Anne ve babalar bebeklerle farklı ilişkiler kurar bebekler de onlara farklı şekilde cevap verir. Bebekler daha 8 haftalık iken anne ve babaların davranışlarındaki farkları anlarlar. Eğer babalar bebekleriyle çok ilgilenirlerse bebekler büyüdüklerinde gelişimi daha ileride oluyor. 3-4 yaşa gelince, erkek çocuklar babalarından erkeklik kurallarını öğrenirler. Kız çocukları babalarından erkeklerden ne bekleyebileceklerini öğrenirler.

Araştırmalara göre ilgili babaların çocukları: Okulda daha başarılı Kendine daha çok güvenip, daha meraklı ve sabırlı Daha çok annebaba sözü dinlerler Erkek çocuklarda, daha az behavior problem Kız çocukları daha mutlu, kendine güvenir ve cesaretli Hayatta daha başarılı Daha sağlıklı sosyel ilişkiler Daha az sıkıntı yaratırlar Daha zeki olurlar Daha çok para kazanırlar

İlgisiz ya da babasız büyüyen çocuklar nasıl olur (ilgili babaların çocuklarına göre)? Okuldan atılma ihtimali iki kat daha fazladır Şiddet gösteren davranışlarına eğilimi, 11 kat daha fazla 13-18 yaş arasındaki gençlerden cinayet işleyenlerin %72’si babasız büyümüşlerdir Kanunsuz davranışlar sergileme Madde bağımlılığı daha sık görülür Daha erken yaşta cinsel ilişkiye girerler Kendilerine güven eksikliği sergilerler Psikiyatrik rahatsızlıklar sergilerler

Araştırmalara göre.. Babalar neler yapmalı? 1. Bebeklikten itibaren ilgilenmeye başlayın. 2. Çocuğunuza kitap okuyun. 3. Çocuğunuzla bol bol iletişim kurun. 4. Çocuğunuzla sevdiğiniz müziği paylaşın. 5. Çocuğunuzla oynayın. 6. En az 'hayır' dediğiniz kadar 'evet' deyin. 7. Önceliğiniz çocuğunuzun olduğunu gösterin. 8. Sevgiyle disiplin edin (öğretin). 9. Annesine sevgi ve saygıyla yaklaşın. 10. Bebek işaret dilini kullanın.

Mutlu Bebek Yetiştirme Seminerleri Pozitif Disiplin Yöntemleri Ebeveynlik stilleri ve duygusal koçluk Bebeklerde Bağlanmak ve Duygular (0-1 yaş) Stres Bebek Psikolojisi & Hayatta Başarı

Sağlıklı Bebek Seminerleri Sağlıklı Besleme Acil Durumlar Bebekler Hastalanınca Bebeğinizin Göz Sağılığı Bebeğinizin Diş Sağılığı Evinizde ve dışarıda emniyet

Cognitive, Emotional, and Social Development Are Connected: You Can't Do One Without the Other Cognitive, emotional, and social capacities are inextricably intertwined in the brain, and, in like fashion, learning, behavior, and both physical and mental health are highly interrelated throughout the life course. One domain cannot be targeted without affecting the others. The brain’s multiple functions operate in a richly coordinated fashion: Emotional well-being and social competence provide a strong foundation for emerging cognitive abilities, and together they are the bricks and mortar that comprise the foundation of human development. The emotional and physical health, social skills, and cognitive-linguistic capacities that emerge in the early years are all important prerequisites for success in school and later in the workplace and community. The cerebral cortex is a sheet of neural tissue that is outermost to the cerebrum of the mammalian brain. It plays a key role in memory, attention, perceptual awareness, thought, language, and consciousness. It is constituted of up to six horizontal layers, each of which has a different composition in terms of neurons and connectivity. The human cerebral cortex is 2–4 mm (0.08–0.16 inches) thick.[s The prefrontal cortex (PFC) is the anterior part of the frontal lobes of the brain, lying in front of the motor and premotor areas. This brain region has been implicated in planning complex cognitive behaviors, personality expression, decision making and moderating correct social behavior.[1] The basic activity of this brain region is considered to be orchestration of thoughts and actions in accordance with internal goals.[2] The striatum is best known for its role in the planning and modulation of movement pathways but is also involved in a variety of other cognitive processes involving executive function. In humans the striatum is activated by stimuli associated with reward, but also by aversive, novel, unexpected or intense stimuli, and cues associated with such events. Shown in research to perform a primary role in the processing and memory of emotional reactions, the amygdalae are considered part of the limbic system.[3] The parahippocampal gyrus (Syn. hippocampal gyrus)[1] is a grey matter cortical region of the brain that surrounds the hippocampus. This region plays an important role in memory encoding and retrieval. The hippocampus is a major component of the brains of humans and other mammals. It belongs to the limbic system and plays important roles in long-term memory and spatial navigation. The cerebellum (Latin for little brain) is a region of the brain that plays an important role in motor control. It is also involved in some cognitive functions such as attention and language, and probably in some emotional functions such as regulating fear and pleasure responses.[1] Its movement-related functions are the most clearly understood, however. The cerebellum does not initiate movement, but it contributes to coordination, precision, and accurate timing. It receives input from sensory systems and from other parts of the brain and spinal cord, and integrates these inputs to fine tune motor activity.[2] Because of this fine-tuning function, damage to the cerebellum does not cause paralysis, but instead produces disorders in fine movement, equilibrium, posture, and motor learning.[2]

Unicef Dünya Çocuklarının Durumu Raporu 2001 ‘Halkını iyileştirmek isteyen hükümetlerin bu amacı başarmak için yapabilecekleri en iyi yatırım hayatın ilk yılları içindir. Fakat trajik bir şekilde hem ülkeler hem de çocuklar açısından bu yıllar en az dikkat ve ilgi gösterilenlerdir.’ Unicef Dünya Çocuklarının Durumu Raporu 2001 Muhteşem Türkiye için annebabalar aydınlanmalı. Bunu yapmak bizim elimizde.