Bir Ömrün Öteki Hikayesi Nevin Oktay Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Gün ışıdı ışıyacak…Ankara’da sabah oluyor neredeyse… Günün ilk ışıkları ilk kez vuruyor Anıtkabir’e. Oradan yansıyıp yayılıyor dalga dalga görkemli şehrin üstüne… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Moru sarıya, sarıyı beyaz sarıya götürerek hayat veren bu ışıkların ilk düştüğü yerde, bir başka hayat veren yaşıyor… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Tutsak, ezilmiş, sömürülmüş, insanlıktan uzak yaşama terkedilmiş bir ulusu silkeleyen, onu şerefli geçmişine yakışır bir yaşam ortamına çeken, ona bağımsızlığını tattıran, ona özgürlüğün kutsallığını öğreten, ona insan olmanın en yüce onuruyla bir başka hayat veren yaşıyor… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Güneş dediniz mi, ilikleriniz ısınır, ağaçlara su yürür, dallar baharlanır, cansızlar canlılaşır… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Atatürk dediniz mi, silkinirsiniz, uyanırsınız; uygarlığa doğru, kardeşliğe doğru, barışa doğru, insanı insan eden ilkelere doğru, aydınlık yarınlara doğru koşarak canlanırsınız… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi İkisi de can verendir… Biri doğada, diğeri düşünde, sosyal yaşamda, ulus bilincinde, yurt sevgisinde… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Ne zaman güneşten yoksun kalsanız önce ürperir, sonra üşür, daha sonra sararıp solar, hasta olursunuz… Benliğinizin usul usul yok olduğunu, kemirildiğini, iskeletinizin çöktüğünü hissedersiniz… Atardamar atmaz, işleyen yürek işlemez, gören gözler görmez olur… yaşayamazsınız güneşsiz bir dünyada… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Atatürk için de böyledir… O’nun ilkelerinden uzaklaştıkça aynı toprakta yaşayan, aynı bayrağın kutsal sevincini taşıyanlar, binlerce, on binlerce, yüz binlerce şehit kanı ile sulanmış olan bu toprakların gerçek değerini bilmez olurlar; ayyıldızlı bayrağın kutsallığındaki tada varamaz, düşman kesilirler… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Atatürk ilkelerinden uzaklaştıkça, bu gaflet ve dalalete düştükçe, görebileceğiniz manzaralar, duyabileceğiniz şeyler bunlardır işte… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Durur damarlarındaki asil kan; akmaz olur… Muhtaç olduğun kudret, onu bu ihanetten dolayı terkeder gider… Soluk alıp verişinde özgürlüğü değil, sömürülmeye yönelişi, tutsaklığa zincirlenişini yaşar… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Özgürlüğüm diyeceğiniz özgürlüğünüz, tarihim diyeceğiniz tarihiniz, bayrağım diyeceğiniz bayrağınız yoktur… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Bu nedenledir ki; nasıl güneşsiz bir dünyada yaşayamazsınız, Atatürk ilkelerinden yoksun bir dünyada da Türk Ulusu olarak yaşayamazsınız… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi 1881 – 2003 tam 112 yıl… Atatürk doğalı tam 112 yıl olmuş öyle mi? Ya öleli? Öleli mi? Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Ölür mü insanı, toprağı, bayrağı, uygarlığı bir araya getirenler? Ölür mü özgürlüğü, bağımsızlığı, onuru bir araya getirenler? Bunlardan yoksun yaşayanlara taze kan, yürek, bilek, akıl ve irade gücü verenler ölür mü?... Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Mustafa Kemal’ler ölmez; Atatürk olup ölümsüzleşirler… Türkü öldürmeden Atatürk’ü; Atatürk’ü öldürmeden Türkü öldüremezsiniz evrende… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi “Yarın bayram değil mi Gökçen?” dedi. “Evet Paşam, bizim bayramımız… en büyük bayramımız… “Dolmabahçe Sarayı epey kalabalık oldu bu yıl.” “Öyle Paşam… Hükümet üyelerinin çoğu buradalar… Cumhuriyet Bayramını sizinle birlikte kutlayacaklar.” “Ama ben bugünü halkımla, halkımın içinde kutlamak isterdim Gökçen…” Gelecek bayram…” Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Eliyle susmamı işaret etti: “Bana gelecek bayramdan bahsetme, hatta gelecek aydan da… Ekim ayını çıkarabilirsem bile Kasım ayını çıkarabileceğimi sanmıyorum!” Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Ağlamamak, hıçkıra hıçkıra ağlamamak, boynuna sarılmamak için güç tutuyordum kendimi: “Paşam…” dedim, sesimdeki acıyı belli etmemeye çalışarak, “Siz daha çok bayramlar bizimle, halkımızla birlikte olacaksınız” Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Başını “hayır!” anlamına gelen bir şekilde iki yana salladıktan sonra, gözlerini karşı taraftaki yeşilliklerle dolu tabloya dikti. Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Ertesi sabah, yani 29 Ekim 1938 sabahı bütün gayretine karşın kalkamadı yatağından… Beni görür görmez ilk sözü “Bugün bayram” oldu… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Yüzü her zamankinden solgundu. Elleri balmumu rengini almıştı. Gözlerinin etrafındaki mor halkalar derin birer kuyuyu andırıyordu. Mavilikler denizi olan gözleri sanki laciverde dönmüş gibiydi… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Akşama doğru gençler yine vapurları doldurarak tıpkı O’nun son 30 Ağustos’unda olduğu gibi, Dolmabahçe Sarayı’nın önüne gelmişlerdi. Ata’yı görmek istiyorlardı… coşmuşlardı… tezahürattan yer gök inliyordu. Odaya Dr. Neşet Ömer Bey ile Salih Bozok girdiler. Atatürk onları yanına çağırdı: Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi “Duyuyor musunuz?” dedi. “Duyuyoruz Paşam!” dediler, “Bunlar bizim gençlerimiz…” dedi. “Evet Paşam, bizim gençlerimiz!” “Cumhuriyeti emanet ettiğimiz gençlerimiz..” dedi. “Evet Paşam!” dediler… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi “Ne gür sesleri var… öyle bir nesil yetişiyor ki, bu neslin heyecanı, yurt ve bayrak aşkı körletilmeyecek olursa, dünyanın en büyük, en mutlu ülkesi biliniz ki Türkiye olacaktır!.” dedi. “Onları körletmeye kimsenin gücü yetmeyecektir Paşam!” “Ama etmek isteyenler çıkacaklardır!. Tarihe bakınız, daima ulusların mutluluğuna, esenliğine gölge düşürecek bedhahların çıktıklarını görürsünüz!.” dedi. Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi “Fakat Paşam onlarda sizin attığınız temel var!.” dediler. “Bu çocukları görmek istiyorum… buraya kadar geldiklerine göre, onlara hiç olmazsa el sallamalıyım..” dedi. “Fakat…” “Nedir fakat?” dedi… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Bunu çok sert bir şekilde söylemişti. Bin bir güçlükle üzerini giydirdiler. Çektiği acıyı anlatmaya imkan var mı? O balmumu gibi olan yüzü ıstıraptan mosmor oluyor, alnından ter damlaları halının üzerine sanki yağmur gibi iniyordu. Ama vermişti kararını. O coşkun gençliğe el sallayacaktı. Daha hayatta olduğunu, daha onlarla birlikte olduğunu, bu Cumhuriyet Bayramı’nı onlarla birlikte kutlandığını göstermek istiyordu. Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Cumhuriyet’i emanet ettiği gençler bilmeliydiler ki, Ata’ları amansız hastalığın pençesinde kıvranırken bile kendileriyle birliktedir, onlara destek olmaktadır. Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Pencerenin önüne bir koltuk yerleştirdiler. Atatürk bu koltuğa oturdu. İşte o zaman kıyamet koptu dışarda. Onu gören gençler çılgınca alkışlıyorlar, bayraklarını sallıyorlardı. Görülecek bir manzaraydı. Ata’nın gözlerinde yaş vardı… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Ulusunu, gençlerini buradan eli ile selamladıktan sonra: “Yoruldum!.. Çok çabuk yoruluyorum!” dedi… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Evet, çok çabuk yoruluyordu… Atatürk çok hastaydı... Amansız bir hastalığın pençesine düşmüştü, siroz… Karaciğer artık vazifesini yapmıyor, zehirlenme başlamış ve vücudundaki bütün yağlar erimişti. Durum vahim ve ümitsizdi… Artık içlerinde en ufak bir ümit ışığı bile kalmamıştı. Atatürk ölüyordu… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Girdiği ilk komadan çıkmıştı. Ama “kurtuldu” diye atılan sevinç çığlıkları kısa sürmüştü… Kimsenin elinden bir şey yapmak gelmiyordu. Aman Yarabbi… herkes adeta dehşet içindeydi. Dualar gökyüzüne yükseliyor, eller göğe açılıyor, dudaklar hep Ata’nın sağlığı için Allah’a içtenlikle yakarıyordu. Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Deniz maviliğini yitirmiş, karışık bir mora dönmüştü… ağaçlar yapraklarını dökmüşler, soğuğu içlerine çekerek boyunlarını büküp yaşam savaşı vermeye koyulmuşlardı. Toprak ana derin bir uykuya varmıştı yaz gelene dek.. Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi İnsanlar aceleci adımlarla işlerine gidiyorlar, aceleci adımlarla evlerine dönüyorlardı. Martıların hevesi kalmamıştı. Atatürk ikinci komaya girmişti… odasına girip çıkmalar durdurulmuştu. Sadece doktorlar girip çıkıyorlardı. Gecemiz, gündüzümüz uykulardan uzak bekliyorduk. Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Sonra her şey birden bire durdu yaşamda. Kuşlar öldüler, deniz öldü. Balıklar… ağaçlar bir bir devrildiler… evler çöktü. Bulutlar daha bir kara indiler yeryüzüne, daha bir matem karası… radyolar sustu. Minarelerde ezan sesleri donup kaldı sanki sabahın ilk saatlerinde… güneş yok oldu. Sadece bayrak yaşıyordu… o da yarıya indirilmiş olarak… ve bir de zalim saat 1938 yılının Kasım ayının 9.05’ini gösteren saat… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Türk Milleti Ata’sını, Büyük Türkü kaybetmişti… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Cumhuriyet Bayramlarında, 10 Kasımlarda hep gider mozelesine yüz sürerim Atatürk’ün. Ağlar mıyım? Ağlarım kuşkusuz. Görür mü ağladığımı, yandığımı? Görür kuşkusuz… kalkar yerinden her zaman ki gibi okşar o güzelim saçlarımı: “Üzülme Gökçen!.” der; “Madem ki bu kadar hissediyorsun, bu kadar benimle dolusun, bu kadar beni seviyor, beni anıyor, benim yolumda yürüyorsun, o halde ben sende, senin gibi milyonlarca Türk’ün kalbinde, kafasında ölümsüzleştim; ölümsüzlüğü kavuşarak yaşıyorum eserlerimle…” Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Sonra merasim komutanı yol gösterir Anıtkabir’den çıkmam için… o geniş aydınlıkta dudaklarımdan şu kelimeler dökülür her zaman: Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Seni düşünüyorsam, Seni anlıyorsam, Seni seviyorsam, Senin yolundaysam, Yaşıyorum demektir… Nevin Oktay

Bir Ömrün Öteki Hikayesi Senin yolundayız, Ruhun şad olsun Atam Türk milleti Nevin Oktay