DİĞER BETA-LAKTAM ANTİBİYOTİKLER ve LİNKOZAMİDLER Dr.Barış KARADAŞ

DİĞER BETA-LAKTAM ANTİBİYOTİKLER Karbapenemler İmipenem Meropenem Monokbaktamlar Aztreonam

Penisilin Bağlayan Proteinler PBP-1 İmipenem Penisilin PBP-2 Sefalosporin Aztreonam PBP-3

İMİPENEM Kromozom ve plazmid aracılı beta-laktamazlara ileri derecede dayanıklıdır. Antibakteriyel spektrumu penisilinlere ve sefalosporinlere göre daha geniştir. Gr(+) kok, Gr(-) aerobik basiller, Anaeroblar, Mikobakterilere karşı etkilidir.

Endikasyonları Alt solunum yolu infeksiyonları, Komplikasyonlu-komplikasyonsuz idrar yolu infeksiyonları, İntraabdominal ve jinekolojik infeksiyonlar, Kemikler ve cilt infeksiyonları, Bakteriyel septisemilerde kullanılır.

Böbrekte proksimal tubulus hücrelerinde bulunan dihidropeptidaz enzimi ile inaktive edilir.Bu nedenle silastatin sodyum ile kombine kullanılır. En sık görülen yan tesirleri: tahrişe bağlı lokal reaksiyonlar, flebit. tromboflebit, bulantı, kusma, ciltte döküntü, hipotansiyon, başdönmesi, somnolens ve konfüzyondur. Serum transaminazlarını seyrek olarak yükseltebilir. Diğer geniş spektrumlu ilaçlar gibi mide-barsak kanalı ve diğer yerlerde süperinfeksiyon yapabilir.

Meropenem Renal dihidropeptidaza dayanıklı olduğu için tek başına parenteral kullanılır. Antibakteriyel spektrumu imipeneninkine benzer, ona rezistan Pseudomonas aeruginosa etkilidir. İmipeneme göre daha az yan tesir yapar.

Aztreonam Dar spektrumlu bir kemoterapötiktir. Belirli aerobik gram-negatif bakterilere etkilidir. Gram-negatif bakteri infeksiyonlarında aminoglikozidler yerine kullanılabilir, nefrotoksik ve ototoksik değildir. Duyarlı gram-negatif bakterilere bağlı: Ağır idrar yolu, Alt solunum yolu, intraabdominal, intrapelvik. kemik ve eklem infeksiyonları Septisemilerde Akut komplikasyonsuz gonorede kullanılır.

Karma infeksiyonlarda antistafilokokal penisilinler, vankomisin, klindamisin ve metronidazol veya diğer 5-nitroimidazollerle kombine edilerek antibakteriyel spektrumu genişletilebilir. Olguların yaklaşık % 10'unda D grubu streptokok superinfeksiyonu yapar.

Linkozamidler Linkomisin doğal antibiyotik, klindamisin yarı sentetik bir antibiyotiktir. Linkozamidler bakterilerin 50S ribozomal alt-birimlerine protein sentezini inhibe ederek bakteriyostatik etkinlik gösterir. Bağlanma yeri eritromisin ve kloramfenikolun bağlanma yerine bitişiktir, üç farklı antibiyotik birbirlerinin antibakteriyel etkilerini antagonize ederler, bu nedenle birlikte kullanılmaları tavsiye edilmez; ayrıca aralarında çapraz-resistans vardır.

Gram-pozitif bakteri ve gram-negatif anaerob bakterilerin çoğuna etkilidir. Klindamisin mide-barsak kanalından absorpsiyonu tamdır, plazma proteinlerine % 90 oranında bağlanır. İltihap hücrelerine, dokulara ve vücut sıvılarına (balgam, akciğer, karaciğer, safra, safra kesesi, apendiks, yumşak dokular, kemikler, eklemler ve prostat dahil) iyi nüfuz eder; fakat menenjit halinde bile BOS’a, göze az nüfuz eder.

Klindamisin'in en önemli kullanılış yeri Bacteroides fragilis'in genellikle aerobik gram-negatif basillerle birlikte neden olduğu karın içi ve pelvis içi (jinekolojik) infeksiyonlardır. Anaerob bakterilere bağlı akciğer absesi, mastit ve diğer yumuşak doku infeksiyonları ve dekubitus ülserlerine karşı da kullanılır. Gr(+) kokların yaptığı septik artrit, akut ve kronik osteomyelit, sinüzit ve mastoiditte kullanılır. Apendektomi, kolorektal veya ürolojik cerrahi girişimde AG kombine edilerek profılaktik olarak kullanılır.

Alternatif olarak kullanıldığı durumlar: Clostridium perfringens ve Actinomyces israeili infeksiyonlarında penisilin G'nin alternatifi, Inflamatuvar akne tedavisinde doksisiklin ve eritromisin'in alternatifi, Diş kaynaklı (odontojenik) orofasiyal infeksiyonlarda penisilin G veya V'nin alternatifi Gram-pozitif kokusların yaptığı infeksiyonlarda (Staf.lar dahil) penisilinlerin veya eritromisin'in alternatifi

Yan tesirleri: En sık yan tesirleri diyare, bulanti ve kusmadır: barsak koliği yapabilirler. En ciddi yan tesir, antibiyotiğe bağlı psödomembranöz kolittir. Belirtileri, sulu, mukuslu ve kanlı diyare, kolik biçiminde karın ağrısı, ateş ve lökositozdur. En sık yapanlar başta linkozamidler ve onlardan sonra ampisilin, amoksisilin ve sefalosporinlerdir. Etyolojik etken enterotoksijenik Clostridium difficile nin salgıladığı toksinlerdir.

Psödomembranöz kolit tedavisi: Vankomisin veya metronidazol ve ornidazol gibi nitroimidazol türevi ilaçlar verilir. Barsakta toksini bağlayıp nötralize eden kolestiramin veya kolestipol gibi anyon-değiştirici reçineler ağızdan verilir.

Ender olarak alerjik belirtiler, kemik iliğinde reversibl inhibisyon, ciltte Stevens Johnson sendromu yapabilirler. Linkozamidler, nöromüsküler bloke edici ilaçların etkinliğini artırabilirler. Aşağıdaki ilaçlarla kimyasal geçimsizlik gösterir: Ampisilin, Aminofilin, Barbitüratlar, Fenitoin, Kalsiyum glukonat, Magnezyum sülfat