Zanzibarlı turist rehberim Raşid’le Forodhani Bahçeleri’nde buluşup yola koyulduk. Bu yeşil vahayı ve Hint Okyanusu’na açılan kumsalında suya dalıp çıkan çocukların sevinç çığlıklarını geride bıraktığımız yolda iki önemli yapıyla karşılaştık. Sağımızda, Ummanlı Arapların XVIII. yüzyılın başlarında inşa ettiği Eski Hisar’ın mazgallı duvarları yükseliyor. İç duvarlarının önünde hediyelik eşya tezgâhları dizilmiş. İnip şöyle bir göz attıktan sonra sol tarafta bulunan ve XIX. yüzyıldan kalan Beytü’l-Acaib’e, yani Acayiplikler Evi’ne yöneldik. Bu tören sarayı, Zanzibar’da elektriğin sağlandığı ilk binaymış. Günümüzde müze olarak hizmet veriyor ama yapısal düzenlemeler nedeniyle ziyarete kapalıydı.

I joined local guide Rashid in the green oasis of Forodhani Gardens, kids leaping with yells of delight into the Indian Ocean behind us, where we were faced by two big-hitters. To the right rose the crenellated walls of the old fort, build by Omani Arabs around the turn of the 18th century; we peeked inside to admire the wares of souvenir stalls lined around its inner walls. To the left is the 19th-century Beit-al-Ajaib, or House of Wonders. This ceremonial palace was the first building on Zanzibar to boast electricity; now a museum, it’s currently closed due to structural problems.

Ünlü rock grubu Queen’i ve solisti Freddie Mercury’yi bilirsiniz Ünlü rock grubu Queen’i ve solisti Freddie Mercury’yi bilirsiniz. Raşid beni, asıl adı Farrokh Bulsara olan Zanzibarlı Freddie Mercury’nin çocukluk yıllarını geçirdiği eve götürüyor. Sonra şehrin asıl hazinelerinin gizlendiği kalabalık, gizemli ve eski kalbine geldi sıra... Taş Şehir’in labirenti andıran düzeni ve 150 yıllık yolları, yaşından çok daha eski görünüyor. Bu sokakları yalnızca yayalar ve bisikletliler arşınlıyor. Cellabiye isimli geniş ve uzun kollu yöresel kıyafet giyen yaşlılar Jaws Corner isimli meydanda kahve keyfinde.

Rashid led me past the childhood home of Freddie Mercury (originally Farrokh Bulsara), singer with rock group Queen, and into the city’s bustling, mysterious old heart where the real treasures lie. The maze of Stone Town feels much more ancient than its 150 or so years, with a timeless atmosphere in lanes traversed only by bikes and pedestrians, and in the gathering of djellaba-clad elders sipping tar-black coffee in the square known as Jaws Corner.