Gözyaşı / Fahir Atakoğlu

... konulu sunumlar: "Gözyaşı / Fahir Atakoğlu"— Sunum transkripti:

1 Gözyaşı / Fahir Atakoğlu
NAZIM HİKMET RAN 15 Ocak Haziran 1963 Gözyaşı / Fahir Atakoğlu

2 Komünist Nazım Hikmet ben, Tepeden tırnağa iman, Tepeden tırnağa kavga
Ben, bir insan, Ben, Türk şairi Komünist Nazım Hikmet ben, Tepeden tırnağa iman, Tepeden tırnağa kavga Hasret ve ümitten ibaret ben..

3

4

5

6 D A V E T Dörtnala gelip Uzak Asya'dan Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan                         bu memleket bizim. Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak ve ipek bir halıya benzeyen toprak,                         bu cehennem, bu cennet bizim. Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın, yok edin insanın insana kulluğunu,                         bu dâvet bizim... Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine,                         bu hasret bizim...                                                  

7 KURTULUŞ SAVAŞI DESTANI
Dağlarda tek tek ateşler yanıyordu. Ve yıldızlar öyle ışıltılı , öyle ferahtılar ki Şayak kalpaklı adam Nasıl ve ne zaman geleceğini bilmeden Güzel , rahat günlere inanıyordu Ve gülen bıyıklarıyla duruyordu ki mavzerin yanında , Birdenbire beş adım sağında onu gördü. Paşalar onun arkasındaydılar.O, saati sordu. Paşalar : “ Üç “ dediler Sarışın bir kurda benziyordu. Ve mavi gözleri çakmak çakmaktı. Yürüdü uçurumun başına kadar , Eğildi , durdu. İnce , uzun bacakları üstünde yaylanarak Ve karanlıkta akan bir yıldız gibi kayarak Kocatepe ‘ den Afyon ovasına atlayacaktı..

8 Kendi yaptığı portresi
KIZ ÇOCUĞU Kapıları çalan benim kapıları birer birer Gözünüze görünemem göze görünmez ölüler Hiroşima'da öleli oluyor bir on yıl kadar Yedi yaşında bir kızım, büyümez ölü çocuklar. Saçlarım tutuştu önce, gözlerim yandı kavruldu. Bir avuç kül oluverdim, külüm havaya savruldu Benim sizden kendim için hiçbir şey istediğim yok Şeker bile yiyemez ki kâat gibi yanan çocuk Çalıyorum kapınızı, teyze, amca, bir imza ver Çocuklar öldürülmesin şeker de yiyebilsinler….                                                             Kendi yaptığı portresi

9

10

11

12

13

14 Moskova’da Novodeviçiy Mezarlığında, Nazım Hikmet’in gömütü

15

16 NAZIM HİKMET RAN 15 Ocak 1902'de Selanik'te doğdu. Heybeliada Bahriye Mektebi'ni bitirdi. Hamidiye Kruvazörü'nde güverte subayı iken, sağlık nedeniyle askerlikten ayrıldı, bu arada ilk şiirlerini yayımladı başlarında Kurtuluş Savaşı'na katılmak için Anadolu'ya geçti, Bolu'da öğretmen olarak görevlendirildi. Daha sonra Batum üzerinden Moskova'ya giderek Doğu Emekçileri Komünist Üniversitesi'ne (KUTV) yazıldı. Burada siyasal bilimler ve iktisat okudu. 1924'te yurda döndü. Aydınlık Gazetesinde yayınlanan yazı ve şiirleri yüzünden on beş yıl hapsi istenince yeniden Sovyetler Birliği'ne gitti Af Kanunu'ndan yararlanıp tekrar yurda döndü. Resimli Ay dergisinde çalışmaya başladı. 1932'de yeniden dört yıl hapse mahkûm olduysa da, bu kez Onuncu Yıl Affı'ndan yararlandı. Gazetecilik yaptı, film stüdyolarında çalıştı. 1938'de orduyu ve donanmayı isyana teşvik ettiği iddiasıyla 28 yıl 4 ay hapis cezasına çarptırıldı. Çankırı ve Bursa cezaevlerinde yattı. 1950'de özgürlüğüne kavuştuysa da sürekli olarak izlenmekten kurtulamadı; kitaplarını yayınlatma, oyunlarını oynatma olanağı bulamadı. Askere alınması kararlaştırılınca Romanya üzerinden tekrar Moskova'ya gitti. 1951'de T.C. yurttaşlığından çıkarıldı. 3 Haziran 1963'te bir kalp krizi sonucu yaşama veda etti. Moskova'da Novodeviçye Mezarlığı'nda toprağa verildi.

17

18 Nazım Hikmet’i saygıyla anıyoruz.